Walang paglagyan ang matinding saya at tuwa. Sa wakas. Hindi na kailangan pa’ng mangamba na baka mawala sa kanya ang dalaga. Ikinulong ni Alfred sa mga palad ang mukha ng dalaga habang walang patid na inaangkin ang labi nito.
Patuloy sa pag-agos ang mga luha ni Felicity, nalalasahan niya iyon sa pagitan ng kanilang mainit na halikan. He suddenly withdrew the kiss. Sunod-sunod ang kanyang paghinga habang nakangiting nakatitig sa babaeng kanyang tinatangi.
“Damn it, hon! Stop crying!” wika niya habang pinupunasan sa pamamagitan ng kanyang mga daliri ang basang pisngi ni Felicity.
“I just can’t help it! Sobrang masaya lang ako. Finally, we can be together without any worries. Thank you so much, hon!”
He let out a soft laugh. “I already told you, na akin ka lang, na gagawin ko ang lahat
