Days have passed like a wind. Mas naging komportable ako sa bagong paaralan na pinagtuturuan ko. May mga kaibigan na rin ako sa mga co-teachers ko kahit na ang ilan at malamig pa rin ang pakikitungo sa akin.
“Ma’am, lunch?” Lumapit sa akin si Sir Harvey na may dalang lunch box.
Umiling ako. “Wala akong dalang lunch ngayon, kakain lang ako sa karinderya, Sir.”
“Oh, huwag ka na bumili ng lunch, Ma’am. Sobra-sobra naman ang dinala ko. Hati na lang tayo.” Walang paalam niyang ibinaba sa desk ko ang dala niyang lunch box, dalawa iyon.
I could feel the stares of our co-teachers. Ramdam ko na ang mapanukso nilang tingin sa amin. Huli ko na nang malaman ko na kaming dalawa ni Sir Harvey ang pinakabata rito kaya kaming dalawa rin ang pinagpapares sa faculty.
Kahit labag sa loob ko ang gus
