"Kamusta na pakiramdam mo?"
Tanong sa akin ni ate Zaira, di ako umimik, tinalikuran ko pa siya.
"Sorry Marisa but this is not the right time na magalit ka, isan tabi mo muna yang galit mo sa amin please nakikiusap ako saiyo"
Diko parin siya sinasagot sobrang sakit kasi yung pinag kaisahan nila ako, di nila alam kung gaano kasakit yun. Unti unti na akong sumusuko parang nawalan na ako ng gana sa mundo kundi lang dahil sa pinagbubuntis ko ayaw ko na sanang lumaban nakakapagod palang, ipaglaban at mahalin ang taong dika naman binibigyan ng halaga at pagmamahal.
"I'm sorry, please take care your self at ang pinagbubuntis mo, alam mo naman na mahina ang kapit ng bata. Pero maniwala ka wala talaga akong alam doon sa nangyari"
"OK ate, gusto ko muna mapag isa at magpahinga salamat" sabi k
