Chapter Two
1300 Words
"How about the new project in Mindoro Mr. Balsamonte?"
Mariing tiningnan ni Kenji ang matanda habang ang huli'y masusing binabasa ang nakahaing papeles sa mesa nito.
"What about it?" iritadong tanong ng binata. Bakit ba pati iyon ay tinatanong pa nito? Ang nakarating sa kanya ay labas na ito sa negosyo dahil personal property nya ito.
"It has got to us na malaki na ang nagastos mo sa mansyong iyon, but the construction stopped, and it's been three years Kenzi. What's your plan about it?", patuloy ng babae. But the guy can't hide his irritation with the way this woman question his property. Umupo sya nang maayos at itinuon ang paningin sa babae, isang nakamamatay na tingin.
"Can you go straight to your point Mrs. Hilda Concepcion. Let's not waste our time with non sense." masungit nyang tanong sa matanda. Tila naman pinagsisishan ng huli ang pakikialam nya sa parteng iyon ng kayamanan ng kanyang business partner, she believed she has reached her boundary this time.
"Ahm. Baka lang kasi may plano kang ipasok yung property na iyon sa negosyo na--"
"Huwag mo akong pangunahan!!" and he reached his limit. Nairita sya sa pakikialam nito sa kanyang pag-aari. Marahas syang tumayo mula sa kanyang inuupuan dahilan upang matumba ang silya nito. Gulat ang lahat ng nasa meeting dahil sa nasasaksihan, hindi nila gustong makita ang ganitong bahagi ng pagkatao ni Kenji. The ruthless monster is beyond his anger right now, ito siya, at hindi mababago ng kahit anong masaklap na pangyayari nito sa buhay ang tunay nitong pagkatao.
"Hilda Concepcion, as papers shown, you only have a f*****g eight percent share on this company and yet you have guts to question anything about my personal properties? Saan ka kumukuha ng kapal ng mukha?" his voice roars around the conference room. Halos puting puti na ang kulay ng mukha ng matandang kinakastigo nya.
"I'm sorry Ken-"
"You opened the topic without any hesitation and now you're sorry?!" mas malakas ang boses nya ngayon.
"When will you learn to think before you speak? Para kang isang mataas na klase ng tsismosa ng komunidad, a certified gossiper hiding behind a modest fabric and signatured accessories. And the f**k!! I let you freely enjoy yourself inside my pemises!", gigil na gigil na saad ni Kenji. Hindi nya alam kung bakit ganuon na lang ang galit na lumabas sa kanya nang mapagusapan ang tungkol sa mansyong ipinapagawa nya sa Mindoro nuon. He didn't even know the exact reason kung bakit at paano nagsimula ang project na iyon, patuloy pa rin nyang hinahanap ang mga papeles ng naturang property at walang makapagsabi sa kanya ng mga detalye tungkol doon. And maybe the frustration always triggers him kaya nag uumpisa syang magalit sa tuwing pinag uusapan iyon.
"I don't want to see your face in any of my property Concepcion." deklara nya na nagpagulat sa lahat.
"You can't do that Ken-"
"You!" he point his finger to the old lady as anger continues to gush all over him.
"Don't tell me what and what not to do!!"
"You started me, panindigan mo!! Get out of my building now!!!" malakas na bulyaw nya sa matandang babae. The old lady know him so well, na walang kahit na ano o kahit sino ang makakabali sa mga sinabi na nito, not even his parents or girlfriend. But she won't leave here na walang katanungang iiwan dito na mag uumpisang magpasakit ng ulo nya. She smirked as she started to blast a few content on him.
"Well, Mr. Balsamonte has said what he said." nakakaloko nitong pag-uumpisa.
"You don't know the very reason why you build that mansion?" tila wala lang na saad nito at nang sulyapan si Kenji ay nagtatagis ang mga bagang nito, hudyat na hindi nito nagugustuhan ang kanyang pahayag.
"So sad, na ang mismong nagpaumpisang ipatayo ang masyon na iyon ay hindi na matandaan kung para kanino iyon." tila natutuwa pa ngayon ang matanda habang nakikita ang unti unting pagkunot ng noo ni Kenji, she started to walk to the door.
"It's sad that you've forgotten them. She's so stupid for just letting everything happen. Tsk. Tsk." pailing iling na saad nito at nang tuluyang marating ang bungad ng pintuan ay muling nilingon si Balsamonte. He is so confuse by what she s saying, at saan nanggagaling ang mga iyon.
"You take care Kenji. Recognize who's true and who's fake."
"What the f**k are you talk--!!!"
"No dear! Don't shout once more! Hindi lang ikaw ang halimaw dito, marami kayo, and they are all eating you alive nang wala kang kaalam alam." at tuluyan nang lumisan ang matanda habang iniwan nitong laglag ang panga ni Kenji.
He left stunned and puzzled with what she said, and it took him a minute bago sya nakahuma.
"Meeting adjourned!!!" malakas nyang sigaw sa mga kasama sa silid at halos magbanggan ang mga ito palabas ng pinto.
"She is somehow right. They are eating you alive Kenji." it's Mr. Lee. His share is way too far from Mrs. Concepcion, at hindi lang sa isang negosyo lamang sila magkasosyo, kundi sa lima pa. At lalo lang siyang naguluhan nang sang-ayunan nito ang mga sinabi ni Mrs. Concepcion.
"Shut up!!" tanging nasabi ni Kenji. He was left alone inside the conference room at hindi maalis sa kanyang isipan ang mga binitawang salita ng matandang babae.
"f**k!!" sigaw nya sabay hagis ng mga papeles na nasa kanyang harapan. Nag-uumpisa na namang sumakit ang ulo nya, may mga oras na sumasakit ito ngunit naniniwala sya na dahil lamang sa stress sa trabaho or over fatigue. Ngunit ngayon, alam nyang dahil iyon sa pag-iisip, he is thinking of what that old woman tried to imply. He needs to breathe, at alam nya kung kanino pupunta sa mga oras na ganito, he dialled his number at swerteng sumagot naman ito.
"Needing your company dude." bungad nya nang sagutin ng kaibigan ang kanyang tawag. Pagak na pagtawa ang narinig niya sa kabilang linya.
"Will be there. I'll just clean Feigh's mess." anang kaibigan na ang tinutukoy ay ang kapatid nito.
"A'right dude, see you." mahigpit nyang napisil ang sariling cellphone dahil sa pagkirot ng kanyang sintido, here it goes again. Nagpasya syang bumalik sa sariling opisina upang kahit paano'y makapagpahinga, it's been a long day for him. Matapos nyang sunduin ang nobya kanina at ihatid sa tahanan nito ay bumiyahe syang muli pabalik sa kompanya dahil may meeting pa nga sila ng iba pang shareholders, para sana sa pinaplanong business expansion, ngunit nauwi naman sa wala ang lahat. At ngayon ay sakit lang ng ulo ang kanyang napala, his Doctor advised him to take everything slowly kahit na mahigit tatlong taon na ang nakakalipas mula nang maaksidente sya. Ang huling natandaan nya lamang ay ang nabagsakan sya ng isang mabigat na bakal nang mag-site visit sya sa mansyon na pinapagawa nya sa Mindoro. Hindi naman naging ganon kalala ang epekto nito sa kanya, as per their Doctor ay kaunting head trauma lang at panaka nakang sasakit ang kanyang ulo sa tuwing magkakaroon sya ng stress at pag nasobrahan ng paggamit sa kanyang utak. The moment he get into his office ay sya namang muling pagtunog ng kanyang cellphone, Jenny is calling kaya naman mabilis nya itong sinagot. He needs her right now, baka sakaling mabawasan ang bigat ng pag-iisip nya pag narinig ang tinig nito.
"Hey."
"Love, why didn't you call me? It's been four hours since you left. You didn't update me kung safe ka bang nakabalik sa opisina mo. I am so worried here!" mataas ang tinig na bungad nito sa kanya. It made him closed his eyes hard, tila ba nakadagdag pa sa stress nya ang sariling kasintahan.
"I'm busy. You know I had meeting." maiksing paliwanag nya, lalo lang tuloy sumakit ang ulo nya.
- Writer
