S1: LANCE MADRIGAL
152 Words
Ang sabi ng ilan, masaya daw maglaro ng pambata kahit matanda ka na. Bumabalik lahat ng alala-ala noong musmos ka palamang.
Sabi pa ng ilan, "Masaya kung may pustahan." Tulad ng pogs at teks na pwedeng mapanalunan sa tuwing matatalo ang kalaban noong kabataan ko pa.
Ang iba naman, "Masaya kung may parusa." Kagaya nalang kapag nasasapul ang lata sa tumbang preso at nabuburot sa taya sa maghapon.
"Mas masaya kung may kakaibang na ang mayayari. Alam mo 'yung bago." Mas nakakaexcite na punishment, hindi nakakasawa kumpara sa mga nakagisnan sa tuwing matatalo ka sa laro.
Kaya magandang idea ang pumasok sa isip ng kababatang kong kaibigan na si Archie, at nakakalibog ito.
"Bro, Laro tayong Pik Pak Boom. Ang matalo, hihipuan saー" turo niya sa bulk ng pantalon ko. Isang matalim na ngiti ang napansin ko sa aking kaibigan nang sang-ayunan ko ang larong gusto niya.
"Fine, Game.." pag-sang ayon ko.
Isang simpleng laro, nauwi sa madugong tagpo.
- Writer
