◄Darwin's POV►
Unti-unti kong iminulat ang mga mata ko nang maramdaman ko ang sunod-sunod at malalakas na pagyugyog sa balikat ko. 'Yung parang halos mahulog na ako sa kinahihigaan ko. Pero tinabig ko lang ang kamay ng kung sino man ang pilit na gumigising sa akin. Pakiramdam ko ay pagod na pagod ako, at kapag sinusubukan kong idilat ang mga mata ko... parang umiikot ang paningin ko kaya muli ko lang ulit ipinipikit ang mga mata ko.
Naririnig ko pa ang malalakas na tawanan... mga boses na pamilyar at alam ko na mga pinsan ko ang nasa loob ng penthouse ko ngayon. Pero hindi ko talaga maidilat ang mga mata ko, parang may malaking bagay na nakadagan sa mukha ko. Mukhang naparami talaga ang nainom ko kagabi. Ni hindi ko na nga matandaan kung paano pa kami nakarating dito sa penthouse ko.
"
