------
***Azalea’s POV***
-
Pagkatapos akong pagpatayan ng tawag ni Denise, halos hindi na tumigil ang pag-agos ng mga luha ko. Isa-isang bumagsak ang patak, kasunod ng isa pa—sunod-sunod, walang patid. Para akong batang iniwang mag-isa sa gitna ng kadiliman, walang kasama at umiiyak sa takot.
Napakasakit. Para akong sinasaksak ng paulit- ulit dahil sa ginawa nina Yashir at Denise sa akin.
Sa bawat minutong lumilipas habang nakayuko ako sa gilid ng kama, lalong bumibigat ang dibdib ko—parang may malaking batong nakadagan, pinipigilan akong huminga. Ngunit matapos ang ilang minuto ng walang tigil na pag-iyak, dahan-dahang nag-iba ang ritmo ng katawan ko. Naramdaman ko ang paninigas ng mga kalamnan ko, ang paglalim ng paghinga ko, at ang biglang pagbalot ng matinding init sa loob ng dib
