------
***Azalea's POV***
-
Matalim ang mga mata ni Yashir habang nakatingin sa akin—parang gusto niya akong saksakin gamit lamang ang kanyang titig. Ramdam ko ang init ng galit niya, nanunuot hanggang sa kaibuturan ng pagkatao ko.
"Ikaw! Ikaw ang may kasalanan sa lahat ng ito! Kasalanan mo kung bakit nakaratay ako sa kama ngayon!" galit na galit niyang sigaw, at bawat salitang lumalabas sa bibig niya ay parang latay na paulit-ulit na sumasampal sa dibdib ko. Parang hiniwa ang puso ko ng paulit-ulit gamit ang parehong talim ng paninisi at poot.
Sabi ko na nga ba. Ako talaga ang sisisihin niya. At sa totoo lang… hindi ko siya masisisi. Dahil totoo naman. Kasalanan ko nga. Ako ang dahilan kung bakit siya nasa ganitong kalagayan. At kahit gaano ko pa subukang ibsan ang bigat sa loob ko,
