-------
***Azalea’s POV***
-
“Denise told me that you are—”
“Yes. I am bullying her.”
Pinutol ko agad ang dapat sana'y sasabihin pa ni Yashir. Isang kasinungalingan ang lumabas sa bibig ko—pero bakit ko pa kailangang magsabi ng totoo, kung sa huli, one-sided lang din naman ang kaharap ko? Magsasayang lang ako ng laway sa pagtatanggol ng sarili kung alam ko namang hindi rin ako pakikinggan.
“She is dying, Azalea. She just wanted that one request from you.”
“Yashir,” mariin kong sagot, “kung ikakamatay niya ang pagtanggi kong pumunta sa kasal ninyo—then I don’t care. She keeps fishing for sympathy with that same pitiful act, as if the world owes her something. Well, I don’t. Hindi ako kabilang sa mga taong kailangang mag-adjust para sa drama niya.”
Napailing ako, hindi ko na napigil
