The Unknown Witch

The Lost Princess

Noong unang panahon nahahati ang mga naninirahan sa mundo, ang mundo ng mga tao at ang mundo ng mga Elemento. Sa mundo ng mga tao ay mayroong napaka makapangyaring kaharian na pinamumunoan nina Haring Phillip Liones at Reyna Cardilla Liones. Maganda ang pagmumuhay ng bawat mundo may malinao at mapayapang mundo. Maganda ang kumunikasyon at Koneksyon ng tao at ng mga Elemento. Isang araw magandang balita ang natanggap ng lahat mula sa palasyo. Naimbitahan ang lahat sa malaking pagtitipon ang araw na ididiriwang ang pag-dadalang tao ng reyna. Masaya ang lahat sa pagtitipon, May nagsasayawan, nag-iinuman, at masaya ang lahat sa pagkaing nakahapag na para sa lahat. Masayang-masaya ang Hari at Reyna sa pagkakaron ng anak , na halos araw-araw ay ipinagpapasalamat nila ang buhay na nasa sinapupunan ng Reyna. Sa araw ng Panganganak lahat ay nag-abang sa batang isisilang ng Mahal na Reyna. Pagkasilang ng bata sila ay nagtaka, dahil hindi ito gumawa ng kahit anong tunog. Tinapik-tapik nila ang bata hanggang sa napagtanto nila na wala na palang buhay ang bata. Nagulantang ang lahat na nasa loob ng kwarto, kung saan nanganak ang Reyna. Sinubukan nila lahat upang masagip ang buhay ng bata ngunit, huli na ang lahat para sa batang isinilang. Maya-maya ay bumukas ang pinto ng kwarto. Bumulaga sa kanilang harapan ang napaka gandang Diwata. Walang nakaka-alam kung sino ang Diwatang ito mula sa mundo ng mga tao ngunit siya ay kilalang -kilala sa mundo ng mga Elemento.

Diwata: Ako nga pala si Terra ang diwata sa pagitan ng tao at mga Elemento. Mula sa propesiya ang batang isisilang sa paananan ng mala rosas ng puno ay mamamatay. Ngunit Ang batang ito ay magliligtas sa malalim na sigalot sa gitna ng mga tao at elemento.

"meo imperio resurges" (pa sigaw na salita).

Habang hawak ang isang kumikinang na bulaklak, nilapitan nya ang bata na isinilang ng reyna. inilapat nya ang bulaklak sa dibdib ang bata at isinambit ang mga gataga. Naglaho ang bulaklak na nasa harapan na nakalapat sa dibdib ng bata. Maya-maya ay nagulat ang lahat sa pag-iyak ng bata. Nabuhay ang batang isinilang.

Diwata: Ang balanse nang ugnayan mula mundo ng mga tao at mga elemento ay nakasaalang-alang sa kapalaran ng batang ito.

Kinabukasan idiniklara ang pagdiriwang sa pag-silang ng Mahal na Reyna. Lahat ay nag-saya sa pagdiriwang, maraming nagsasayawan at malaki ang handaan. Lahat ay imbetado, makikita sa lugar ang lahat ng mga nilalang. May nagsisiliparang mga diwata, mag-nalalakad na mga higante at mga maliliit na taong nag-siuupuan. sa gitna ng kanilang kasiyahan ay may isang itim na usok ang pumasok sa lugar ng piging na nagpukaw sa atensyon ng lahat ng mga elemento sa silid. Isang malakas na hangin ang pumasok at naapektohan lahat. lahat tinatangay ng napakalas na hangin. Minabuti ng lahat na protektahan ang hari at reyna, lalong- lalo na ang prinsesa. Nagkaroon nang malawakang kaguluhan sa loob ng palasyo bigla, ang lahat ng ilaw ay nawala na halos wala nang makita. Higit kumulang isang minuto ang lumipas bago bumalik ang ilaw para sa lahat. Nangkabalik ng ilaw, nagulat ang Reyna nang nawala ang kanyang anak na nasa harapan. Nagkaroon ng kaguluhan sa silid.

King: Nasaan ang prinsesa mahal kong reyna?

Hindi nakasagot ang reyna sa tanong ng Hari sa kanya. Paulit-ulit syang tinatanong ngunit hindi ito sumasagot. Nang tiningnan ng hari ang pinag-lagyan ng prinsesa ay laking gulat nyang wala na ito. Bigla ay may mga nangyayari sa mga Elemento, nagsisigaw at nag-sisipag awayan ang mga ito. Naging agresibo ang lahat ng mga Elementong dumalo na para bang mga mababangis na hayon sa kagubatan na aataki ng kahit sino. Lahat ay nagkagulo at nagsisipag takbohan sa mga pasilyo. Kahit halo-halo ang pakiramdam ng Hari at Reyna mula sa pagkawala ng prinsesa ay pinili nilang protektahan ang kanilang mga sarili mula sa proteksyo ng mga kawal. Mangiyak-iyak silang umalis sa silid, kahit sa kaluuban nila gusto nilang hanapin at sagipin ang prinsesa ay wala silang magagawa. Dahil sa pag-iiba ng mga Elemento sa Silid, Naging mabangis sila na hindi na nila nakikilala ang mga tao sa paligid nila maging ang Hari at Reyna ay nakalimutan na. Kinabukasan ay minabuti ng hari na ayusin ang lahat ng kaguluhan, labag man sa kanyang kaluoban ay ikinulong nya ang lahat ng mga nilalang na wala na sa katinuan. Madami ang dumalo sa pagtitipon kaya ganon nadin kadami ang kasalukuyang nasa kulungan. dahil sa hindi matibay ang mga kulungan sa Palasyo ay nagpasya ang Hari na gumawa ng kulungan sa ilalim na lupa sa palasyo. Habang siya ay nagpapagawa at nag-aayos sa mga problema sa palasyo ay abala din ang Hari at Reyna sa pag hahanap sa Mahal na Prinsesa. Ipinahayag sa buong kaharian ang pagkawala ng prinsesa. Mga paskil at katatula ang pinapaskil sa bawat bayan. Araw-araw hinahanap ang prinsesa, sa ginta ng paghahanap ay araw-araw ding nagkakaroon ng alitan mula sa mga elemento at mga tao. Araw-araw nagmamakaawa ang mga mga Elemento sa Hari na pakawalan ang mga elementong nakakulong sa ilalim ng lupa. Araw-araw may umiiyak at nagpoprotesta. Hanggang sa nagkaroon ng malawakang digmaan sa gitna ng Elemento at mga tao. Pinasara ng Hari at Reyna ang koneksyon ng tao at mga Elemento at gumawa ito ng pader sa buong lugar. Kung sino man ang mapag-alamang may koneksyon mula sa mga tao at sa mga Elemento ay mababawian ng buhay. Lumipas ang Maraming taon maraming nangyari at ganon parin na hindi parin nila nahahanap ang prinsesa. Dahil sa Patuloy na pag-iisip at sa emotional na naramdaman ng Reyna sa kasamaang palad ay nawalan sya nang matinong pag-iisip. Nawalan din sya ng pag-asa na Mabuhay sa mundo ngunit para sa Mahal na Hari ay naniniwala parin sya na buhay ang kanyang anak, naniniwala parin sya na buhay ang kanyang anak sa di malaman-lamang lugar. Dahil sa kanyang Paniniwala ay nagtalaga sya nang isang programa na tinatawag na "Investigatio Principissae Athenae" or "The search of Princess Athena" hango sa pangalan ng prinsesa Princess Athena Liones. taon-taon ay nag-hahasa ang palasyo ng mga stuyante sa pagmamahika upang makagawa ng mahusay na mahikiro at mahikira. Mayroong tatlong yugto ang pag-sasanay. Ang unang pagsasanay ay tinatawag na "De venenis" or "The making Potions" na kung saan sinasanay ang bawad istudyante sa hinahasa sa paggawa ng gayuma. may ibat- ibang klase ng gayuma, may "Amores Potiones" or "Love Potions", "Sanitatem Veneficiis" or "Healing Potions", "Aqua Spirandi Potiones" or "Water Breathing Potions", at marami pang iba...

Ang pangalawang pagsasanay ay tinatawag na "exponentia manipulation" or "Spell Manipulation" na kung saan lahat ng istudyante ay tinuturan upang sanayan ang mga kakayan sa pag mamanipula ng mahika. Ang pangatlo o panghuli ay ang "Pugna Artes" or "Battle Skills" na kung saan ay sinasanay ang kabataan sa kakayang pangdigma. Tinuturuan sila sa paggamit ng sandata at maging sa tactics sa bilis ng galaw. Sa paglipas ng panahon maraming nagbago, at ganoon parin ang higpit ng kaharian sa labas.

First Person POV: Siguro yan nalang muna ang babasahin ko sa libro ngayon, maganda magbasa at araw-araw ako nag babasa para naman may alam ako kahit papaano. gusto kung makapasok sa isang academmia. Oo sa Acedemia, kaylangan kong mag- ipon at mag-aral pa para maka pasa sa pagsusulit. Ako nga pala si "Miasa" galing sa saliting "Simia Dolosa" na ang ibig sabihin ay Tusong matsing... Oo Tusong matsing.. paumanhin ngunit nangangailan ako ng pero.

Someone's voice: Tulong magnanakaw tulong.....................

First Person POV: O ano pa hinihintay natin edi, takbo na tayo.........

Patuloy lang ang pagtakbo ng dalaga sa pasikot-sikot na lugar sa bawat iskinita. Nadadaanan ang mga bahay-bahay sa lansangan kahit na sa mga makitid na lugar ay walang kabang pinasok at dinaanan ito na para bang naging buhay na nya ang lansangan. Ang lansangan ng mga mangkukulam. Ang lugar na na mayroong ibat-ibang kasamaan ang pagnanakaw, pagkitil ng buhay at iba pa. Ang lugar na Normal lang na may namamatay araw-araw mula sa sabog dahil sa kagaguhan sa paggamit ng mahika o pakikipag-away. Alam mo ba kong ano ang maganda sa lugar na ito, "Kalayan"malaya mong gawin ang lahat ngunit may limitasyon ito. Malaya kalang gumawa nang kung ano-ano sa teretoryo ng iyong kinatatayuan at hindi na pwede sa labas ng pader.

Miasa POV: Oh ito na... kaya naba yan...

Tandang Ito: Ilan bayan....(Sabay iling sa pera sa harapan)...hmm.........alam mo namang hindi pwede ang mga elemnto sa labas ng pader diba. Hindi kaba natatakot na baka mapapahamak kalang don. Ang mundo sa loob ng pader ay magkaibang-magkaiba sa buhay na meron tayo dito saatin.

Miasa POV: Ayhsssssss.................. kung gusto mung ibenta ibigay mo nalang,,,, madami pang sinasabi eh

Tandang Ito: Tandaan pag nakapasok kana hindi kana makakalabas.....Pagkatapos mong inomin ito sabihin ang mga katagang "nam c*m obice pro me frange, et sine me" o ang ibig sabihin ay "for once break the barrier for me and let me in "(Sabay abot ng gamot "potio obice")

Miasa: Salamat makaka-asa ka Tanda...(Sabay Alis)

Umuwi na sya kaagad at nagpahinga, masayadong napagot si Miasa sa araw na nagdaan dahil kailangan nyang magnakaw sa limang tao upang magkapera. alam nyang hindi tama ang kanyang ginagawa ngunit wala syang magagawa. siya lang mag-isa ang naninirahan sa isang kubo na may kalapitan sa ilog, malayo ito sa daungan ng ibang mga mangkukulam. May mga magulang naman sya ngunit namatay sila dahil lang sa maling gamot na ginawa. sumabog ito at nasabugan sila. tulad ng mga kataga sa itaas ay normal lang mga p*****n sa lugar lahat legal kahit mali. Kaya ganon nalang ang sipag nya sa pag-hahanap ng pera sa upang mabuhay ang sarili sa mundong ito. Nabuhay sya sa mundo ng mga mangkukulam, araw-araw nararanasan ang ibat-ibang maruming bagay mabaho man o mabango. Naranasan nya naring kumuha ng kutikol sa paa ng higante, kuto ng sayclops, at laway ng syukoy. para sa ibat-ibang mga gamot at gayuma na ginagawa ng mga magulang nya.

First Person POV: Tuwing naalala ko ang kwento nang aking mga magulang ang pinaka magandang bagay sa balat ng lupa ang ang "Flos universalis" o "The Universal Flower" ang bagay na ito kayang magpabuhay ng patay, ang kapangyarihan na ito ay katumbas ng lahat ng tao dito sa mundo ng sabay-sabay. Pinananiwalan din ito na nagbibigay balanse sa pagitan ng tao at mga Elemento. Pinananiwalang naroon lang ang bagay na ito sa Palasyo nakatago maraming taon na ang nakalipas. Kung maitatanong ng lahat kong bakit ko gustong pumunta sa loob ng pader at makapag-aral sa acedemia dahil gusto kong alamin ang tungkol sa "Flos Universalis" at Oo gusto kong angkinin ito, maaaring pansariling pangangailangan ito, hihiramin ko lang naman ang bagay na yon bubuhayin ko lang ang mga magulang ko. Ang mga magulang na nagbuhay at nagplaki saakin. Bukas isang nakaw nalang para makapaghanda naako sa pagpasok sa loob. Syempre kailangan ko ng pero pambili ng mga gamit na gagamitin ko sa loob at kailangan ko rin ng pansamantalang matitirhan habang ako ay kasalukuyang kumukuha ng pagsusulit. Kinabukasan ay napakaganda ng araw. araw na naman ng pangungulikta. Ang huling araw na aking hinihintay. Madaming mga mangkukulam ngayon sa daungan dahil, madami na namang magsisiliparang mga parol sa kalangitan. sabi nila ito daw ang pagdiriwang ng mga nawalang mga nilalang dumalo sa isang pag-titipon noon. Nakakatamad pagmasdan, ngunit maganda naman kahit papaano dahil marami akong kita.

Prince Luisce: Maghanda kana Inoc...

Inoc: Mahal na prinsipe sigurado poba kayo, eh delika.......

Prince Luisce: Shsssssss......Wag kang masyadong matatakutin Inoc, baka atakahin ka sa puso nyan... hahahahahahhaha

Inoc: Eh mahal na pren........

Prince Luisce: Tara na, may-alam akong daan (Sabay paalis)

Prince Luisce Aqausius mula sa mga katagang "uisce leighis" na ang ibig sabihin ay healing water, ipinanganak kasabay ng pagbuhos ng mahiwagang tubig sa talon ng mahika. Sya ang nag-iisang anak ng Haring Edric Aqausius at Reyna Dia Aqausius mula sa Water kingdom. Kilala ang Prinsepe dahil sa kanyang katalinuhan at tanyag din ito sa kakayahang makagawa ng mga dalubhasang pagmamanipula ng tubig.

Inoc: Mahal na prinsipe parang nakakatakot naman dito, ano ba ang lugar na to..

Prince Luisce: Teretoryo ito ng mga mangkukulam

Inoc: Ano..... Diba.. hu..hu..hu..hu MAhal na prinsipe mamatay tayo dito,,, mamamatay talaga tayo dito....

Prince Luisce: Mamamatay tayo pag dika tatahimik, Inoc, kaha maging mahinahon kalang at wag kang papahalata tandaan andito tayo para makakuha ng dugo ng mangkukulam, kailangan ko yon para sa pagsasanay ko.

Inoc: Marami naman po siguro kayong pera para bumuli sa "Fudevein" mula sa mga katangang "forum de venenis et incantationibus" na ang ibigsabihin ay "market of potions and spells".

Prince Luisce: Andoon nako kahapon, at kailangan konang matapod ang kinagawa ko, kaya akong nalang kukuha ng mga sangkap. at isa pa nakakatuwa mag diskubre ng mga bagay-bagay Inoc. Bilang isang mananaliksik kailangan mong magkaroon ng lakas ng loob para sa maraming gawain.

Inoc: pero mahal na pren.................ahhhhhhh

Isang napakalakas na sigaw mula sa kasama ng prinsepe. nagulat ang lahat at napatingin sa gawi nila. napayuko lang ang prinsepe sa ginawa ng kasama at tinakpan ang bibig nito. Sa kabutihang palad ay natangayang ang atensyon ng lahat dahil sa mga parol na lumilipad sa kalangitan. lahat ay nakatingala sa kalangitan minamasdan mga ibat-ibang mga kulay ng parol. napakadami ng parol sa kalangitan na para pang ulan na iba-iba ang hugis at kulay nito. Sa gitna ng mga p*****n at mga kaguluhan ay sa ma ikling panahon biglang masisilayan ang sinag ng kalayan. napaka ganda sa pakiramdam habang ito ay pag-mamasdan sa kalangitan.

Inoc: May Patay..... may pinatay sa harap (sabay turo)

Prince Luisce POV: Akala ko mahihirapan ako sa pag-hahanap ng sangkap ngunit parang mas mahihirapan pa ako sa kasama ko ata. hayss.... Bigla nalang akong nabigla sa ingay na aking kasama, pagtingin ko sa may bandang harapan ay may nagpapatayan na palang mga mangkukulam. hindi na nakapagtataka, ayon sa pag-aaral normal lang sa teretoryong ito na may patay araw-araw. Sa madaling salita Lahat legal sa lugar na ito, kaya malaki ang posibilidad na maaari kaming mapahamak sa lugar na ito baka di na kami makakalabas ng buhay. Di ako nagulantang sa p*****n sa ming harapan kundi ako ay nabigla sa ngiwi ng aking kasama, kalalaking tao eh ang lakas tumili. hindi na nakakapag taka ang maaaring reaksyon nya dahil ikaw pa naman makakita ng aktong p*****n at sa harapan mo pa. makikikita talaga ang talas ng kutsilyo na nasa liig at makikita rin ang unti-unting paglabas ng dugo mula sa pag kakahiwa ng laman sa liig. Brutal na kong brutal pero ito talaga ang nandito, malaya ang lahat sa pagkakagawa ng kahit ano. kumuha nako kaagad ng dugo mula sa aking harapan. pagkatapos ay andon parin ang aking kasama nakatayo na para bang di na gumaalaw. Tumayo na ako at hinanda ko narin ang sangkap na kailangan, para makabalik na kami.

Miasa POV: Napakadaming tao sa paligid may- nagsisipagpatayan at ang iba namay may mga ginagawang mga gayuma, katulad lang ng mga ginagawa nila araw-araw. Bigla akong napatingin sa kalangitan nagsisimula na ang pag-lipag ng mga parol. Nagpagtanto ko na maganda palang pagmasdan ito, dahil sa ibat-ibang kulay na mero ito, napaka gandng pagmasdan habang dahan-dahang lumilipad ang mga ito sa kalangitan. haysssssss..... ito na pala ang pagkakataon ko para simulan na ang trabaho ko. Habang abala ang lahat sa pag-tanaw ng mga parol ay minabuti kong sinimulan ang aking pakay. Nakita ko ang babae sa may bandang kaliwa may katandaan na at maraming dala at nakatingala sa kalangitan. Tinakbuhan kona kaagad siya at kinuha ang dapat kunang makuha.Namalayan nya ang aking presensya kaya tumakbo ako ng mabilis na mabilis upang di nya ako maabutan. maya-maya ay may narinig akong malakas na tunog sa likuran. Napagtanto kong gumagamit sya ng mahika. Gumagamit sya ng paputok ng mahika, hayssss.... mukang mali pa ata ako ng nabangga. Ang mga "Nigrum veneficas" o "Black Witches" ay kilala mula noon sa paggawa ng mahika at gayuma ngunit sa kakayahan ng bawat isa ay mayroong dalawang antas ang nasa taas at nasa ibaba ang bahaging ibaba ay makikita ang kakayahan sa paggawa ng mga gayuma ang bahaging itaas ay may kakayahang makagawang gayuma at mahika. Sa gitna ng aking pagtakbo.

Miasa: Tabi..........ahhhhhhh Putang*na sino kaba tabi nga sh*t.....(Sabay takbo)

Prince Luisce: ah.............................hu?..Paumanhin......Hays.. umalis nalang tayo Inoc (Sabay tingin kay Inoc)

Miasa POV: Hayss... Muntik nayon ha hayss. diko akalaing nasa Taas na antas pa ang pagnanakawan ko. hayssss. Tang*na talaga. Sandali ano yon kanina haysss... kadiri... makatulog nanga....

Prince Luisce: Nakauwi na kami mula sa paglalakbay. kahit madami-rami ang mga nagyari ay nakuha parin namin yong kailangan namin. Kanina, bigla akong napatanaw sa ay bandang itaas naaalala kupa ang ang mata nyang kay ganda, hindi ako kailanman naka kita ng ganon kagandang mangkukulam. Para syang isang prinsesa, ngunit gusgusin ang mukha at sa dumi ng kanyang suot ang kanyang mga labi na kay lambot habang dinadampi ang aking mga labi... HAYYYSSSS..... bakit ko iniisip yon muntik na kaming ma tusta sa mahika ng mangkukulam na humahabol sa kanya... hays.... kinamumuhian ko yong babaeng iyon. at isa pa babae ba yon parang hindi naman... hala parang hindi naman ata babae yon.... hala lagot nakahalik ako ng lalaki aysssssssss..... "Luisce hindi ka talaga nag-iingat" hayssss..... kasalanan ko talaga lahat ng yon...

Someone's voice: Mahal na Prinsipe naka handa napo ang pagkain... (payuko nitong sabi)

Prince Luisce: Nasan si Inoc? (walang expresyong pagsasalita)

Someone's voice: Ikinanalulungkot kong sabihin na hindi muna sya ang makakasama ng mahal na prinsepe dahil ipinagbabawal ng mahal na Hari ang kanyang presensya dahil sa kanyang malubhang karamdaman. Naroon sya sa "sanitatem locus" o "Room of Healing".

Umalis na kaagad ang aliping nasa harapan.

Prince Luisce POV: Marahil ay hindi Nya kinayanan ang mga mangyari sa aming paglalakbay ka hapon. Si Inoc ay para kunang kapatid sya ay nag ing kasama Kuna simula pa noong bata pa ako. Lahat nang ginagawa ko ay kasama sya, lahat ng kabulastugan ko ay lagi syang andoon. Nakakatawa lang minsan kasi dahil sa kalampahan nya ay napapahamak kaming dalawa, masyadong matatakutin. Nakakalungkot isipin ang nangyari samin ngayon, diko nalang sya sana sinama, Hayss... Kung hindi kulan talaga sya sinama haysssssss...... Nakakasakit ng kalooban... Masyado talaga akong nakukunsensya....

Miasa's POV: Tumingin ako sa likod at pati narin sa harapan pa iling-iling ako sa lugar sinusuri kung anong klasing lugar ako napunta. Malayong-malayo ito sa kinabibilangan kong lugar. Ang lugar na legal ang lahat ng maaring gawin ng isang nilalang. Napaka ganda ng lugar na kaylan may diko pa napuntahan. May mga paru-parong nagsisipag liparan sa paligid, iba-iba ang kulay nito ang iba ay kulay asul ang iba namay kulay berde. ang mga laglalakihang mga puno at nagliliparang mga ibon ay kaaya-aya. Ang mga nagliliparang mga bulaklak at ang kumikinang na tubig na para bang sumasabay sa indayog ng mga puno sa paligid. Napaka ganda ng lugar, napaka tahimik at napaka payapa ng kapaligiran. Pinisil-pisil ko ang aking mukha or nag iilusyon lang. Kung panaginip lang ito ayoko ng talagang magising. habang pinagmamasdan ang kagandahan ng lugar, may isang boses ng babae sa aking likuran. Ang malumanay nyang boses ay nakaka antig ng damdamin.

Diwata: P******* A**** nagpapasalamat ako sa magandang ikaw ngayon lumaki ka ng malusog at may paninindigan....

Hindi ko masyadong naririnig ang kanyang mga salita. Ang pangalang kanyang sinambit ay hindi ko lubos naiintindihan. patuloy parin sya sa pagsasalita. hanggang sa may inabot sya sa aking isang kwentas na hugis bulaklak.

Diwata: Hawakan mo ito... ito ang magiging protecksyon mo sa iyong paglalakbay.

Kinabit nya ito sa aking kaliwang kamay at bigla itong umilaw, unti-unti lalong lumakas ilaw nito hanggang sa wala nakong makita.

Miasa: ahhhhhhhhhhh...........(biglang napabangon) ano yon?...... hayssss... nakatulog ako.... panaginip lang pala.

Nagpagtanto ni Miasa na panaginip lang pala iyon lahat. Pagkatapos nyang bumangon ay umalis na kaagad sya para kumain ng almusal. Pinuntahan nya kaagad ang lalagyan ng pagkain para malamang may pagkain paba. Sa kabutihang palad ay mayroon pang natitirang hilaw na karne sa lalagyan at mga gulay na kaniyang ninakaw. Sa gitna ng kanyang paghahanda sa pagkain napa isip sya sa kanyang mga nasilayan sa kanyang panaginip. Natandaan nya ang kwentas na ibinigay ng babae sa kanya. Hinawakan nya kaagad ang kanyang liig. Ngunit wala syang nahawan na kahit anong bagay. Pinagsawalang bahala nalang niya lahat ng iyon dahil, lahat yon ay pawang panaginip lamang.

Miasa: Hindi inaasahang mauuto ako sa panaginip, hinawakan koba naman ang aking liig para lang na malaman na baka meron nga... minsan pala nakakatawa rin naman ako. Kung sa bagay kailangan ko nalang aliwin ang sarili ko sa ngayon dahil ako nalang mag-isa ang naninirahan dito.

Sa gitna ng kanyang pagkain napag ispan nyang puntahan ang mga kinaha nya kaahapon. At suriin ang pera kung pwede naba ito sa pag-punta nya sa Academia. Pgkatapos nyang kumain ay pinuntahan nya na kaagad. Minabuti nyang binilang lahat ng nakuya nya. hanggang sa kahuli-hulihan. Pagkatapos nyang magbilang ay napansin nya ang isang lukbutan, naalala nya kung saan ito galing. Bigla syang napaisip sa mga nangyari nong araw nayon. Bigla syang nakaramdam ng galit sa sa kanyang mga nalala.

Miasa: Muntik nakong matusta sa mangkukulam na iyon, may nangyari pang di aya-aya. hays.... nakakagigil kung totoosin, sa bagay ano kaya tong nasa loob.

Dahil sa nakaka-antig na lalagyang iyon ay napag desisyonan nyang bugsan ito at silipin kong anong nasa loob. Laking gulat nya sa kanyang mga nakita. Puro dugo na may malansang amoy, naitapon nya ito gaagad sabay sambit sa mga salitang hindi maganda.

Miasa: P*t*ng i*na,,, ano to haysssss......... humanda talaga sakin yong lalaking iyon... kung magkikita lang kami uli babawian ko talaga ng buhay ahhhhhhgrrrrrrr....................................

Napasigaw si Miasa nang napaka lakas dahil sa galit ng kanyang naramdaman. Galit na galit sya sa lalaking may-ari ng lukbutan na nabangga nya ng nakaraang araw.

Sa kabilang dago mundo.........................................

Prince Luisce POV: Kung sa bagay maganda ang aming pagamotan dito dahil, mayroon kaming mga mahuhusay na mga mahikira sa medicina. At dahil sa kanilang angking galing at husay sa makiha ng medisina ay balang araw, gusto ko rin na magkaroon ng husay sa kasananyang ito.

Pagkatapos ng prinsepe mag almosal ay napag desisyonan nyang pumunta sa silangang bahagi ng kastillo upang ipag-patuloy ang kanyang pag-aaral. Sa bahagi ng kastillo makikita ang kanyang pribadong lugar, na kung saan doon sya nag tatalaga ng kanyang mga eksperimento sa mahika at sa gayuma. sinuri nya kaagad ang kanyang mga nakuhang mga sangkap sa pagawa ng kanyang mga eksperimento. Napagtanto nyang may kulang sa kanyang mga sangkap. Hinanap nya ng hinanap iyon hanggang sa naalala nya ang mga nangyari sa lugar ng mga mangkukulam. Naalala nya hindi nya kailanmang malilimoang eksena sa kanyang buhay, ang pag,dampi ng mga labi nila na para bang huminto saglit ang oras.

Prince Luisce POV: hayssss...(napapikit) tigilan na natin kakaalala sa eksenang iyon..........Luisce.....mag pokus tayo sa mas mahalaga....

Hinanap nya muli ang nawawalang bagay.... ngunit di parin nya makita... mahigit isang paghahanap ay wala talaga... kaya umupo na muna sya habang tumatanggap na dina talaga makikita iyon. Minabuti nyang pinag-isipan kung saan sya kukuha ulit. Maya-maya ay bigla syang napaisip mula sa mga nangyari sa araw na punta sya sa teretoryo ng mga mangkukulam. Napatanong sya kung bakit kaya tumatakbo ang babaing kanyang nabangga nong araw na iyon may hawak na isang maliit na lukbutan at bakit sya hinahabol ng isang babaing galit na galit, sumisigaw tungkol sa bagay na hinahawakan ng babaing tumatakbo.

Prince Luisce POV: haysssss....(napayuko) ang tanga ko naman para di maisip yon. haysss...... argrrrrrrrrr..... KAY GANDANG BABAE NGUNIT DI MAGANDA ANG ASAL....NAKAKABIGHANI NGUNIT MAGNANAKAW......ayhhhhhhssss...... but diko napansin yon..... hinanap kopa ang nawala saakin eh klaro nalang kinanuha na nang iba... haysssss.... talaga naman napaka tanga ko naman.......Asyhhhhh.........(Pasigaw na salita)

Inoc: Mahal na prinsipe (maiyak-iyak na sabi..)

Prince Luisce POV: ANO? (PASIGAW NA SALITA) ay Inoc... patawad di kita nakita... patawad talaga....

Inoc: Wagpo kayong humingi nang tawad... ako po dapat humihingi sa inyo ng kapatawaran... naging mahina po ako (paiyak na sabi habang nakaluhod)

Prince Luisce POV: Inoc tumayo ka (Mahinahong sambit).

Pinatayo ng prinsepe ang kanyang tapat na alipin at para na nyang kapatid. Pinakalma nya muna ito bago nya isinambit ang mga katagang makakapag pasigla ng damdamin nito.

Prince Luisce POV: Inoc ikaw ay nagsilbing matapad at naging matapang kong tagasunod. lahat ng paglalakbay ko'y nandoon ka palagi. lubos mo akong pinasaya sa araw-araw na iyong suporta... at... at.. at.. ).

Inoc: Ano po? ano po mahal na prinsipe?

Prince Luisce POV: Sandali, Diba kasalukuyan kang nagpapagaling ngayon ba't ka andito?

Nangita lang ang dakilang nagasunod ng prinsipe sa kanya.

Mga nangyari sa "sanitatem locus" o "Room of Healing" ..........................................................................

Tandang Sora: Paumanhin kong hindi kapa pweding umalin sa lugar na ito. minabuti ng hari na pumarito ka muna upang gumaling ka sa iyong karamdaman.

Inoc: Ano po ba ang sakit ko Kagalang-galang na Sora.

Tandang Sora: Sa di malaman-lamang dahilan, mayroon kang truama sa isang bagay na iyong nakita. hindi natin kailangan ng mahika sa paggamot nito. kailangan mo lang ng pahima at tahimik na lugar upang bumalik ka sa dati.

Inoc: Eh ang prinsipe po? nasan po? mamaaari ko po ba syang puntahan?

Tandang Sora: Inuulit ko hindi ka pweding umalis dito yon ang utos ng hari, mapapahamak kami kong wala ang iyong presenya dito sa araw na ito, kaya malinaw na hindi kapa pweding lumabas... aalis na muna ako sandali kailngan ko lang taposin ang gamot na kasalukoyan kong tinatapos ngayon.

Inoc: Pero gusto kopong makita ang prinsipe, may sasabihin lang ako ..... umalis na..... ano gagawin ko rito....

Inoc POV: nakakalula pagmasdan ang kisami, sandali luh..Nalala ko tulog ang mga pagyayari sa aming paglalakbay.. nakakilig naman pero parang lalaki ata yong bumangga sa mahal na prinsipe, pero bahala na nakakakilig naman, ngunit nakakapang-lumo magnanakaw iyon, naaalala kopa kung paano nya kunin ang lukbutan ng mahal na prinsepe, grabi sya, kung babae man yon ayokong mapasakanya ang prinsepe, kahit na nakakakilig ang eksenang iyon. Nasaan kaya ang Mahal na prinsipe? nag-aaral na siguro iyon ngunit... sandali.. kung nag-aaral sya ngayon tapos kasagsagang nagpapatulog sa kanyang mga eksperimento, ibig sabihin nag-aayos na sya ngayon sa kanyang mga sangkap at pagkatapos malalaman nya na may nawala sa mga sangkap tapos, sisisihin nya ako...hu ..hu...hu ..hu .... kailangan ko talangang sabihin sa kanya... wala namang nagbabatay sa labas....wala rin dito sa loob... makaalis na nga...

Balik sa eksena.....................................................................................................................................

Inoc: He..he..he...he...(napahawak sa ulo)..tumakas po ako...Mahal na prinsipe(habang naka ngiti)

Prince Luisce: tumakas ka?.... Tinakasan mo Ang tangdang Sora... eh... lagot tayo don...haysss...

Inoc: Patawad po.. may sasabihin lang po ako sa iyo mahal na Prensipe. yong lukbutan po ninyo nanakaw po yon ng mangkukulam na nabangga po ninyo sa lugar nang mga mangkukulam.

Prince Luisce: Hindi ko yon nahalikan.....

Inoc: Eh ano po yon? (habang nakangiti)

Prince Luisce: Ah basta... tumakas kapa din, lagot tayo nito kay Tandang Sora.

Inoc: Eh Diko alam kong babae ba sya o lalaki pero ang ganda nya siguro, sya pinaka maganda nakita ko sa mga mangkukulam..ngunit magnanakaw nga lang...

Prince Luisce: Hays... Inoc Mapapagalitan tayo nito....balik kana don...baka hinahanap kana nila..

tok....tok...tok... Biglang may kumatok sa pinto.. nataranta ang dalawa ng malamang may tao sa labas ng kwartong iyon..

Mahal na prensipe andito po ang mahal na reyna.....................

Prince Luisce: Hala magtago ka... Patay tayo nito...

Nagtago kaagad ang nagasunod ng prinsipe sa isang malaking kahon na sisidlan ng mga gamot. binuksan kaagad ng prinsipe ang pintuan ng kwarto. at bumulaga sa kanya ang kanyang ina na si Reyna Dia Aqausius ang Mahal na reyna.

Reyna Dia: Mahal kong prinsipe, kamusta ang inyong paglalakbay sa paghahanap ng mga sangkap.

Prince Luisce: Ikinagagalak kong makita po kayo mahal na reyna. maganda po ang kinalabasan saking paglalakbay. ngunit kinalulungkot kopong isipin ang tungkol sa aking tapad na tagasunod.

Reyna Dia: Para ko naring anak si Inoc at alam kong kahit san ka magpunta ay nakakasama mo ang iyong magiting na tagasunod. masaya ako dahil kahit papaano naging maganda ang resulta ng iyong paglalakbay. Nagpapasalamat din ako sa kabutihan at katapangan nang iyong tagasunod dahil hindi ka iniwan sa gitna ng panganip nang inyong nilakbay. Inoc....Inoc.....(Sabay katol sa Malaking baol sa harapan).....

Umusog ng kunti ang Reyna at hinayaang bumukas ang baol na nasa harapan...

Inoc: Mahal na reyna..(napilitang ngumiti)

Prince Luisce: Ah.. Ma magpapaliwag po ako.. ah ibig ko pong sabihin ay mahal na Reyna magpapaliwanag po ako.(Sabay yuko)

Reyna Dia:atskkkk..............Walang magsasalita.... Ang Utos ng Hari ay nagsisilbing gintong utos, ang sino mang-susuway sa utos ay mapuputulan ng ulo...

Prince Luisce: Mahal na Reyna....Pa....

Reyna Dia: Ngunit ang katapangan ng isang nilalang ay dapat na bigyan ng gantimpala, nagpapasalamat ako sa katapangang ginawa nang pribadong tagasunod ng prinsipe. Bilang gantimpala sa kanyang kabutihan at katapangan sa utos ng Hari at Reyna ay makapasok ka sa Akademiya ng Mahika. Susuportaan ka ng kaharian ng Tubig sa lahat ng iyong pangangailangan.

Di makapaniwala ang dalawang binatilyo sa mga narining. Si Inoc ay anak lamang ng pinaka mababang uri na pamilya sa Kaharian ng tubig. Ang kanyang mga magulang ay mga alipin lamang. Ang Akademiya ng Mahika ay paaralan na kung saan nakikita ang ibat-ibang mga kabunyian ng ibat - ibang kaharian. Naaayon sa limang kaharian ang mundong kinatatayuan nila, ang kaharian ng Tubig"Water Elementals", Kaharin ang apoy "Fire Elemental", kaharian ng kalikasan "Earth Elemental", kaharian ng hangin Air Elemental at ang Centro ng mga Kaharian "Universal Elemental". Bukas para sa lahat ang paaralan ngunit, kung nasa mababang uri ka ay mababa ang tyansa mong makapasok sa paaralan dahil sa pinansyal na pangangailangan at sa kakayaan na rin na meron ang istudyante.

Inoc POV: Grabe di ako makapaliwala sa aking mga narinig, ako makapasok sa Akademia. Pangarap na ata ng lahat na makapasok sa paaralang ito bukod, sa maganda ang kanilang pagtuturo ay maganda rin ang kalidad ng kanilang pamantayan. Isang napagandang gantimpala ang ibinigay saakin ng Mahal na Reyna.