SNOW POINT OF VIEW
Matapos ang maikling laro ng volleyball at ang nakakapanabik naming pag-uusap sa lilim ng puno, niyaya ako ni Davian na maglibot sa resort. Akala ko’y simpleng lakad lang, pero habang patuloy kaming naglalakad, napansin kong parang may hinahanap siya.
“May pupuntahan lang tayong lugar,” sabi niya habang tinuturo ang makipot na daan sa gilid ng garden area ng resort. “Hindi ito madalas pinupuntahan ng mga bisita.”
“Alam mo bang bawal diyan?” biro ko, sabay tingin sa maliit na karatulang halos natatakpan na ng mga damo.
Ngumiti siya. “Hindi naman bawal… pero hindi rin madalas puntahan. Wala kasing halos nakakaalam.”
Sumunod ako sa kanya, at tahimik naming tinahak ang makitid na daanan na may mga overgrown na halaman sa gilid. Ramdam ko ang malamig na simoy ng hangin
