His Nothing

Chapter nine: Canada

"Alic, Babe? Kain na tayo." Rinig naming sigaw ni Camilla kaya nag-unahan kami sa pagpunta sa kusi.a dahil alam naming masarap na naman ang niluto ni Camila. Kaya siguro ako tumataba ng dahil sa mga luto niya eh.

"Hoy Apoy hinay-hinay ka nga! Baka mabilaukan ka dyan sa ginagawa mo eh." Hindi ko nalang pinansin. Si Zake at pinagpatuloy nalang ang pag kain ko. Ang sarap kasi talaga eh hindi ko mapigilan mag ala baboy sa pagkain.

"Ang sarap talaga ng luto mo Camila." At alam niyo kung ano ang niluto niya? Fried Chicken mamin!

"Anong gagawin mo ngayun Alic?" Tanong naman ni Camila. Si Zake na ang nagligpit ng kinainan namin at kami naman ni Camila ay tumambay sa labas ng bahay nila. May swing kasi dito ang mahangin pa.

"Plano? Babalik ako sa pagiging model ko. O baka naman babalik nalang ako sa dating ako?" Nanalaki naman ang mata ni Camila at binatukan ako.

"Anong pinagsasabi mong babalik ka sa dating ikaw!? Sira kaba?" Inis na sigaw niya. Napatawa naman ako ng mahina dahil sa reaksyon niya.

"Ano kaba! Biro lang yun at saka ayaw kung bumalik sa dating pagkahayop no. Baka mas lalong magalit nanay ko at kamuhi.an pa ako ng bungga non. But seriously, i can still go back, i still have throne." Natawa naman siya at inangat ko ang tingin ko sa taas at pinag masdan ang mga ulap.

"Kailan kaya niya ako mapapatawad no? Yung tipong ipagsisigawan niya na anak niya ako at hindi na niya ako i de-deny na anak niya ako." Pinipigilan ko ang mga luto ko sa pagbagsak. Nakakahiya naman kay Mila kung iiyak ako sa kanya buntis pa naman to at baka mapano. Tinignan ko siya at may halong pag-alala, lungkot at awa ang kanyang mga mata.

"So! Anong ipapangalan mo sa baby mo? " Tanong ko dito. 8 months na kasi ang tiyan niya ngayun at next month na siya manga-nganak. Lumiwanag naman ang mukha niya at hinampas ako. Ang sadista talaga!

"Ehhh! Hindi ko pa alam eh." Timuli na siya kaya sinita ko dahil baka mapagbintangan ako ni Zake na k*****y ko 'tong asawa niya.

"Wag ka ngang tumili dyan! Para kang baboy na hindi makaanak eh!"

******

Nagising ako dahil sa sinag ng araw. Kinusot-kusot ko ang aking mga mata bago tumayo at niligpit ang kaman hinagaan ko. Bago pa ako matapos sa ginagawa ko ay nahagip ng mga mata ko ang salamin naglakad ako palapit don.

I see a fragile lady with her heterochromia eyes. Eyes that are full of pain that no one can ever take  it away from her . A lady who is just wanting to be loved by the person she loved the most. But they hate her. Her mother, Her Father, including her husband. She look down to see her unbearable scars and a tears escape from her eyes as she saw those scars that bring her more to the past.

Flashback.

"Mom? Why can't you just love me the way you love Lesly?" Nakaluhod ako sa harapan niya habang siya ay naka-upo sa sofa. Umiiyak akung nanghihinga ng pagmamahal galing sa sarili kung ina pero malamig lang siyang nakatingin sakin

"You can't give me what i want, Alicia. First honor nga sa klase eh hindi mo pa mabigay sakin, pagmamahal ko pa kaya ibibigay ko sayo?! Buti pa si Lesly at binibigay niya lahat ng gusto ko hindi katulad mung  bobo!" Gusto kung bawiin niya ang mga sinabi niya kaya tumayo ako at akmang yayakapin siya ng malakas niya akung itulak kaya nahagip ko ang vase sa likuran ko. Nabasag ito at ang mga malalaking bubog at tumama sa bewang at likod ko. Napahiyaw ako sa sakit pero hindi ako tinulungan ng ina ko, bagkus ay iniwan niya akung nasasaktan. Dinala naman ako ni Jurine sa Hospital.

"Wag munang ipagpilitan ang sarili mo kay Mama. Ikaw lang din naman ang masasaktan. Nandito naman kami at mamahalin ka namin." Napa-iling ako. Wala na talagang pag-asang mahalin ako pabalik ng ina ko.

Lumipas ang mga nagdaang mga araw ay sumali ako sa isang underground group at naging isa sa pinaka- maimpluwensyang mafia leader sa buong mundo. Leader of all Leaders. Nasa top 3 palang ako ay kinaiinggitan na ako ng ibang mas nakakababa sakin. Alam kung mapapalitan ko ang nasa taas pag pinapatuloy ko kaya ginawa ko. Wala akung pakialam sa mga taong maapakan at masasaktan ko. Nabulag ako sa sakit at naging manhid sa ano mangbagay. 

Hindi ko alam kung magagalit ba ako nong nalaman kung dalawang taong importante sa buhay ko ay kasali din sa underground group. Pinatalsik ko ang Kuya Jurine ko dahil ayaw kung maging katulad ko siya. Si Ian naman ay imbis na patalsikin ko rin ang mas pronotektahan ko pa. Hindi niya alam na kasali ako dahil everytime na nagpapatawag ako ng meeting ay parati akung naka mask. Ayaw kung malaman ng lahat na ako ang isang mafia na demonyo sa lahat dahil bukod sa mafia ako ay nag-aaral pa ako at model din ako sa agency ng Ate ko.

Dumating ang araw na naging patay ang puso ko. Ang araw na nalaman kung may isang mafia na hindi sinunod ang rules ko. Ang rules na iyon ay ' NEVER MESS WITH MY FAMILY.' Nakaka-gulat nga dahil lahat ng taong hindi susunod sa mga rules ko ay tumitira na sa Hospital at wala akung pakialam kung 50-50 buhay niya dahil sinabihan ko na sila na ' Break my Rules, i will break your bones ' . They kidn*pped my mother so i dont have any choice but to beat everyone who break one of my rules. Halos mamatay ako ng gabing yun dahil sa sugat na natamo ko at alam kung mag mamarka yun paggumaling yun. Di kalaunan ay natapos narin ang labanan kaya hinanap ko ang nanay ko. Nakita ko siyang nakahandusay sa sahig habang may pitong tama ng bala sa katawan niya.

Nalaman ng tatay ko ang nangyari at ang lahat kaya sinisi niya ako sa pagkamatay ng nanay. Ang alam niya lang ang nakidnapp kami ng nanay ko pero ang nanay ko ang namatay. Hindi ko hinayaang malaman niya na isa akung mafia baka mapatay pa ako ng sarili kung ama pagnagkataon.

You killed your own mother!

That day i become more  heartless. Wala na akung sinasanto kaya binansagan akung anak ni lucifer. Taon din ang lumipas at hindi parin ako kinikibo ng tatay ko hanggang sa ipakasal niya ako sa taong hindi ko pa kilala. Pinili kung magbago at maging mabait dahil gusto ko ng maramdaman ang mahalin rin pero bigo na naman ako dahil si Lesly na naman ang pinili.

Kahit na nakasal na ako pinagpatuloy ko parin ang komyonekasyon ko sa grupo ko. May dumating na namang tawag at nilabag na namang ang rules ko. Ngayun ay si Ian na naman ang ginalawa nila. Nakilala ko non ang ama sa anak niyang kambal. Hindi nila alam na ako ang leader na tumulong sa kanila para kunin ulit si Ian.

End.

Napahagulhol ako ng iyak bago umupo sa sahig at niyakap ang sarili. Bakit ayaw nila akung tan-tanan!

Parang sirang tape na nagpplay sa utak ko ang mga nangyari noon kasali na ang p*******t ni Aslin sakin. Biglang sumakit ang ulo ko na sa sobrang sakit ay hindi ko napigilang napagulong sa sahig at sumigaw.

"Ahhhhh!!!!" Nagpagulong-gulong lang ako sa sakit bago ako naka rinig ng pitong bumagsak. Nag blur-blurred ang pananaw ko pero alam kung si Zake ang pumasok. 

"H-ey who are you?!" Kabang tanong ko dahil akala ko si Zake ang pumasok pero hindi sino ba sila at ano ang kailangan nila sakin!

"I said who the f**k are you!" Humahagulhol kung tanong sa kanya. Para naman siyang walang narinig at inihilig ang ulo ko sa balikat niya.

"Don't worry, everything will be alright baby. " hinahaplos-haplos niya ang buhok ko. Who the f**k is he? He looks very familiar but i can't put a name on it. Maya- maya ay may dumating na isa pang lalaki na may dalang injection. Nasaan ba sila Zake!

"What a-re you d-oing?" Nagtataka kung tanong sa kanya habang sapong-sapo ang ulo kung kay sobrang sakit. Sisigaw na sana ako para marinig nila Zake pero tinakpan ng isang lalaki ang bibig ko

"Tatanggalin natin ang sakit." Hindi ko na siya sinagot pa dahil ang sakit na talaga ng ulo ko. Pinitikan niya ang injection bago tinurok sa may leeg ko. Parang nanghina ang katawan ko at dumilim na ang pananaw ko.

*****

Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Limang buwan na ang nakalipas simula nong may kumuha sa pinsan ko. Sila Jurine at Eran ay nandito na at walang humpay sa pagpapahanap sa kapatid nila. Sino na naman bang letse ang gumugulo sa buhay ng pinsan ko? Nandito siya para magpagaling pero ito na naman may panibagong problema.

"Honey." Napalingon naman ako sa likuran ko ng narinig ko ang tawag ng asawa ko.

"Yes, babe?" Ngumiti siya sakin bago nagsalita. Apt buwan na din ang lumipas ng makapanganak ang asawa ko sa dalawa naming anghel na ai Jaren at Jafrine. Sumexy na naman ang asawa ko kaya umaandar na naman tong ka pilyohan ko.

"Nandito ang ex-husband ni Alic."Napaseryoso nalang ako bigla. Bakit siya nandito? Akala ko ba wala siyang pakialam sa pinsan ko?

"Where is he?" Malimig na tanong ko. Hindi pa naman nakakasagot ang si Camila ay bumaba na ako. Naabutan ko si Aslin na prenting naka upo sa sofa habang ang dalawang siko ang nakatukod sa tuhod niya.

"What are you doing here?" Tanong ko. Napatayo naman siya at may kinuha sa kilid ng sofa. Mga maleta .

"Pakibigay nalang kay Alic yan. Mga natirang gamit niya yan." Napakunot naman ang noo ko sa sinabi niya.

"Hindi mo alam?" Halos pasigaw na tanong ko sa kanya. Siya na naman ang kumunot ang noo.

"Alam ang alin?" Seryosong tanong niya sakin. Napabuga naman ako ng hangin.

"Sabagay wala ka namang palang paki-alam sa ex-wife mo." Diniinan ko ang mga salitang binitawan ko.

"Nasaan ba si Alic?" Diin din niyang tanong sakin.

"SHE WAS kidn*pped! Hanggang ngayun hindi parin namin siya makita! Ngayun, salamat sa pag hatid sa mga gamit ng DATI mong asawa at makaka-alis ka na!" Tinuro ko ang nakabukas na pinto.an at alam kung bastos ako pero nagiging bastos ako sa mga taong hindi marunong makuntento.

"No! Dati kung asawa ko ang pinag-uusapan dito. I will help you find, Alic-" i cut the s**t of him.

"Help?! s**t, You're making me laugh! Stop joking Mr. Heldon. You're not good in acting, men. Alam nating pariho na ginusto mo itong nangyayari, Baka nga pagka-alis mo dito sa pamamahay ko ay nakangisi kana. Diba sabi mo Dating kung asawa ? Kaya wag ka ng makialam pa!" Bakit naman siya tutulong eh alam ko naman ginusto ito ng gagong to. May pa help'2 pang nalalaman.

"Do i look like im joking? Seryoso ako." Banat naman niya sakin. Kung wala lang siguro dito ang asawa ko ay kanina pa'to patay.

"Tama na, Aslin. Masasaktan mo lang ng husto ang pinsan ko kaya kami nalang bahala dito, kaya Labas ka na don." Isaid those words with a greeted teeth. He shook his head before walking towards my door and left.

"Tang*na lang!" Galit kung sigaw.

Alic POV

Hindi sahig ang hinihigaan ko ang lambot kasi at gusto ko pang matulog pero minulat ko parin ang mga mata ko at tiningnan ang paligid. Nasaan ba ako? Umupo ako sa kama at isang malaking frame na nakasabit sa ding-ding. Its a wedding picture and there was a couple and they are look so happy. Napakagwapo ng lalaki at nakatingin siya sa asawa niya. Matangos ang ilong, perfect sharp jaw, black color eyes and a jet black hair. Napatingin naman ang ako sa babae--- wait is that me?! Hindi ko napigilan ang sarili ko at nilapitan ang frame. Hindi nga ako nagkamali at ako nga ito. Pero bakit wala akung maalala? Sino ba ako! Sino ang lalaking katabi ko?! Bumalik ako sa pag kakaupo sa kama habang sapong-sapo ang ulo ko.

"I can't remember anything even my name?! Why?" Naguguluhan kung tanong sa sarili ko. Ano na ang nangyari sakin? Pati pangalan ko hindi ko maalala!

"You're awake." Direktang napa-angat ang ulo ko ng may narinig akung nagsalita. Siya yung lalaki sa picture. Lumapit siya sakin at hinalikan ang toktok ng ulo ko.

"Who are you?" Lumayo ako sa kanya. Bumuntong hininga siya bago niya sako sagutin.

"Im Seven Elroy Euzella. Alam kung hindi mo ako naaalala at kita mo naman ang picture sa harap ng kama diba?" Sabay turo sa picture. "Im your husband. Dalawang taon na tayong kasal." 

"Kasal? Nagbibiro kaba?" Umiling lang siya bilang sagot. He was supposed go caress my cheek but i move aside.

"Bakit wala akung maalala?" Takang tanong ko. Yumuko naman siya at tumingin ulit sa Frame.

"Naaksidente tayo. A car accident to be exact, I thought that time i will going to lose you but thanks to god he didn't take you away from me. Papunta sana tayo Batanggas para mag vacation at mag celebrate." He pause. Bumaba naman ang tingin siya sa tiyan ko. Halos lumuwa ang mga eye balls ko sa nakita ko.

"Napagdesisyonan nating mag celebrite don dahil nalaman nating buntis ka sa una nating anak. I was going to propose to you that time dahil sa pagka-busy natin noon ay wala tayong sapat na oras para asikasuhin ang kasal natin. Akala ko non ang mawawala na kayong dalawa sakin pero hindi pala. May kapalit lang, nagka-amnesia ka." Nakatitig lang siya sa malaking tyan ko at wala sa wisyong hinawakan ko ito. Its real.

"Do you believe me?" Pinahid niya ang mga luha ko, Hindi ko alam na umiiyak na ako.

"I will soon. Just give me some time." Nasilayan ko naman ang matamis niyang ngiti bago niya ako halikan sa mga labi ko. Walang spark yan lang ang masasabi ko. Bakit feeling kung may hindi tama? O baka naman mararamdaman ko lang ito dahil sa nagka-amnesia ako at wala akung maalala. May kinuha siya sa bulsa niya at sinout sa pala sing-singan ko. It was engagement ring.

"Okay lang sakin na wag mo muna akung sagutin ngayun pero hihingin ko yun sa tamang oras." Ningitian ko siya pero agad na nawala ng may naalala ako.

"Ahmm- Seven?" Tawag ko sa kanya.

"Uhmmm?"

"Anong pangalan ko? " Napatitig naman siya ng diretso sa sakin at yun din ang ginawa ko sa kanya.

"Your name is Seah Marie Sandiego soon to be 

Mrs. Euzella"

___________________________________________________

"Baby, kain na tayo." Rinig kung sigaw ni Seven sakin mula sa labas ng kwarto namin. Dalawang araw na ang lumipas simula nong magising ako na wala akung maalala kahit pangalan ko nga hindi ko maalala, but thanks to my fiancè na sinabi niya lahat sakin. Wala daw akung kapatid at ang mga magulang ko naman daw ay wala na noong nakaraang taon pa daw. Nalungkot naman ako dahil nabura ang mga alaala namin dahil sa aksidenting iyon, pero kahit papano ay nagpasalamat naman ako dahil ligtas kami ng anak ko.

"Baby." Napalingon nalang ako kay Seven na kakapasok lang sa kwarto. Ningitian ko naman siya at pinagpatuloy ang pagsuklay sa mahaba kung buhok. Naramdaman ko ang presensya niya sa likod ko nagulat nalang ako ng halikan niya ako sa leeg ko.

"Ang bango mo naman, amoy baby." Napatawa nalang ako ng mahina at himpas siya sa balikat niya. Sa nagdaang araw ay ganito siya sakin, parati siyang sweet at kada oras ay nag i-i love you sakin at puro ngiti naman ang sagot ko sa kanya.

"Kumain na nga tayo!" Tumayo na ako at humarap sa kanya. Pinulupot niya ang braso niya sa bewang ko bago ako halikan sa labi ko. Kahit na wala akung maramdaman na spark ay tinugon ko parin ang mga halik na bininigay niya sakin. Our lips move and sink. Pariho kaming hinihingal ng pariho kaming tumigil sa halik na pinagsaluhan namin.

"Busog na ako." Pinalo ko naman ang braso niya na ikinatawa niya. Sabay na kaming bumaba at pumunta sa kusina. Tahimik lang kaming kumakain ng basagin ko.

"Sinong nagluto?" Ang sarap kasi ng luto eh. Baka si manang teresa ang nagluto dito dahil kaming tatlo lang naman ang nandito.

"I cook this for you, nagustohan mo ba?" Napatingin naman ako ng diretso sa kanya na parang hindi makapaniwala. Humalakhak lang siya sabay inom tubig.

"Baby wag mo naman akung titigan na punong-puno ng pagkain ang bibig ko." Sinamaan ko naman siya ng tingin bago ko pinagpatuloy pagkain.

"Punta sa OB mo mamaya?" Dahil ang sarap ng luto niya ay tango lang ang naisagot ko.

-*-*-*-

"Mrs.  Euvella your baby is healthy and your having a baby girl." Napaluha ako sa narinig ko. Baby girl siya! Hindi ko naman mapigilan ang hindi makapag-imagine ng future baby ko, excited tuloy akung bihisan at suklayan siya.

"Excited na akung makita ang baby namin." Napatingin naman ako kay Seven na nakangiti sakin habang mahigpit na nakahawak sa kamay ko.

"Me too." Hinalikan niya ang labi ko pero smack lang. Inilalayan ako si Seven para maka tayo. Di kalaunan ay nandito na kami sa labas ng Hospital at naglalakad na papunta sa parking lot kung saan nakapark ang kotse ni Seven.

"Wala kabang trabaho ngayun?" Tanong ko kay Seven na ngayun ay nagmamaneho. Tumingin naman sakin .

"Wala. Bukas meron, kaya sulitin natin ang araw nato so....Date tayo?" Napangisi naman ako sa narinig ko kaya tumango na ako. Choosy pa ba ako eh magiging asawa ko na ito. Binaling ko ang tingin ko sa bintana at napa-isip. Sabi kasi nila na nakakalimot ang utak pero hindi ang puso pero bakit wala akung makapang-pagmamahal kay Seven?

Hays! Wag ko nalang isipin yun at alam kung dadating ang araw na mababalik ang memorya ko at maso-solve na lahat ng mga tanong ko.

"Nandito na tayo." Una siyang lumabas at pinagbuksan ako. Inalalayan naman niya ako at napuko ang mga mata ko sa mga street foods. Bigla naman akung natakam ng makakita ako ng BBQ.

"Are you spoiling me?" Nakangising tanong ko kay Seven.

"I like spoiling my wife." He winks that me him more handsome. Seven its not so Tall for me because im 5'9 while his 5'11. Nag lakad pami palapit sa BBQ at siya na ang bahalang bumili. Umupo kami sa bakanteng umupo.an at di kalaunan ay dumating na ang mga binili niya. Hindi ko napigilan ang sarili ko at nilantakan nalang ang isaw at sinawsaw sa suka na may sili.

"Huminga ka naman, Babe." Pinahiran niya ang namumu-ong pawis sa noo ko bago bumalik sa pag kain.