--------
***Elara’s POV***
-
Nag-iiyak pa rin ako habang naglalakad papunta sa hacienda. Hanggang ngayon sariwa pa rin sa isip ko ang pinag-usapan namin ni Inay. Hindi ko lubos akalain na magagawa niya sa akin ang ginawa niya. Minsan, hindi ko maiwasang magtanong sa sarili kung anak ba talaga niya ako. Pakiramdam ko—hindi na gawain ng isang ina ang ginawang iyon: ipinagpalit niya ang sariling anak para lang sa isang lalaki. Isang lalaki na wala naman nagawa kundi maging pabigat sa buhay niya.
Bukod sa sakit na dulot ng ginawa ni Inay, nananatili pa rin ang takot sa dibdib ko. Ramdam ko pa rin ang kilabot na naramdaman ko kanina nang sinabi ng lider ng gang na pag hindi ako babalik ngayon na dala ang pera, papatayin nila ang Inay ko. E huhu-huntingin din daw nila ako hanggang hindi nila
