"DO WE really have to go and meet Yuni?" nag-aalalang tanong ko habang nakaupo ako sa sofa at yakap ang throw pillow. "I mean, alam mo namang awkward kami, 'di ba?"
"It's already been a year since then, Bomi," gentle na katwiran naman ni Tray nang umupo siya sa tabi ko. Pero as usual, may space sa pagitan namin. "Hindi pa rin ba kayo puwedeng maging okay ni Yuni?"
"I'm not sure."
Much to my surprise, he held my hand while looking straight at me. At nagpapaawa siya ng mukha! "Bomi, gusto ko talagang maging okay na kayo ni Yuni. She's like a little sister to me." Namula ang mukha niya. "Ang tagal na rin kasi naming hindi nag-uusap, eh. I miss her."
Kumunot ang noo ko sa inis. "You miss her? Why? Pinagbawalan ba kitang kausapin o i-meet siya? Hindi naman, 'di ba?"
"Hindi nga pero alam ko
