MY SECRET

Chapter Four

Chapter Four

I was just here all alone.. Trying to figure out kung kailan ko siya makakasama.. Makakapiling.. Torture.. Its pure torture and hell.. Pakiramdam ko half of my heart was being torn apart.. Sa tuwing magbabalita sa akin si jigs or si brad tungkol sa kanya.. Unti unti akong pinapatay.. Ako dapat yun ehh.. Ako ang dapat na gumagawa noon para sa kanya. But  i dont have a choice as long as hindi pa ako sigurado sa safety naming lahat.. Tama.. He's still out there somewhere . That f*****g bastard escape.. Pero alam kong agaw buhay na rin siya bago ko siya barilin ng maraming beses.. Pero lilitaw lang ako kapag nasigurado ko ng patay na siya.. Kapag nakita ko na ang bangkay niya... Gusto kong pagsisihan ang desisyon na ginawa ko.. Nagpanggap akong patay.. Para sa ikatatahimik at para mapaniwala ko si molina.. Because i dont want to repeat the same mistake i did the last time.. Ayokong maabisala na naman ang lahat, ayokong madamay naman sila ng dahil sa akin.. Lalong lalo na si lyka.. 

But god every f*****g months, weeks, days and hours... Its killing me slowly.. Alam ko ang lahat ng nangyayari sa kanya.. I know kung ano ang pinagdaanan niya sa loob ng maraming buwan ng dahil sa pagkawala ko.. Lalo na ng libing ko.. That day i was there.. Pinapanood ko siya sa malayo, lahat sila and god.. Bawat iyak, piyok niya unti unti akong nanghihina, gusto kong tumakbo at lumapit sa kanya para sabihing nandtio pa ako, buhay na buhay.. Gusto ko siyang yakapin at halikan but i cant.. I will put her life again in danger.. Isama mo na ang buong pamilya niya..  Nawala ako ng ilang buwan kasama sina jigs at brad.. Nagpunta kami sa us.. Iniba ko ang mukha ko, pinatakpan ko ang lahat ng pilat na nasa katawan ko dahil sa mga tama ng baril.. I almost died that day.. That day molina took me.. 50/50 dahil halos mawalan at maubusan na ako ng dugo.. But they came to rescue.. My agents came ... Para iligtas ako.. No one will recognize me now.. Dahil ibang iba na ang itsura ko.. Except the eyes.. 

Nang makabalik kami ng pilipinas..  Agad kong inutusan si jigs na kumustahin si lyka.. And s**t!!!.. Hindi ko alam kung anong gagawin ko ng malaman kong buntis siya.. She's pregnant with my child.. Narinig ko mismo yun sa bibig niya habang ibinabalita niya iyon kay jigs.. Naka phone patch kasi si jigs.. Kaya dinig na dinig ko ang mga pinag uusapan nila.. Twins.. Tama kambal.. Thats my flesh and blood.. Gusto kong magsisisi dahil wala ako sa tabi niya ... Gusto kong matapos na ang lahat para makasama ko na siya ulit.. Pero hindi pa pwede.. Bawat araw na lumilipas pinahihirapan ako ng pag iisip kung ano ang kalagayan niya.. Kung maaayos ba ang mga anak namin.. Dininig ng diyos ang panalangin ko na bigyan si lyka ng biyaya para makuha niyang mabuhay kahit wala na ako sa tabi niya.. And god..  Dalawa pa ang ibinigay niya sa amin..

 ==============================

 until i received a call from jigs that my wife is about to gave birth. " you really owe me this, big time man!!! Mamamatay ako ng maaga dahil sa sobrang kabang nararamdaman ko kanina.. Hanggang ngayon walang tigil ang malakas na pagtibok ng puso ko.. That little woman did this to me.. Kulang na lang maihi ako sa sobrang kaba.. And god alam kong putlang putla ako ng makarating ako sa emergency room!!! And take note.. Nawalan siya ng malay kaya mas lalo akong natakot!!! I dont want to feel this again.. That little momma did that to me!!! Pakiramdam ko magkakatrauma ako sa nangyari sa amin kanina!!! Parang ayaw ko na tuloy mambuntis ng babae dahil sa nakita kong paghihirap niya!!! "  habang nakikinig ako sa mabilis na pagsasalita niya.. Umiiyak ako.. Tama i am crying.. Lalaki ako pero pagdating sa kanya.. Ang hina hina ko.. Pagdating sa kanya lumalambot ako.. Ako dapat ang gumawa ng ginawa ni jigs para sa kanya pero wala akong magawa dahil nakatali ang kaligtasan nilang lahat sa akin... I am silently crying for her and for my babies.. Sa tono ng salita ni jigs.. Grabe ang pinagdaanan ng asawa ko para lang mailabas niya ang mga anak ko.. Cs.. Dahil nawalan na ito ng malay.. I felt useless dahil wala akong magawa para sa kanya.. Dahil iba ang gumagawa ng dapat ay ako ang gumagawa.. I f*****g hate this!!! Ako ang asawa niya... Pero wala akong kwenta!!!

" i want to see them..  Kahit sulyap lang.. Gusto ko silang makita.. Kaya mo bang gawan ng paraan ? Yung hindi sila makakahalata.. Gusto ko siyang makita.. Nakalabas na ba siya sa  operating room?"  tama i need to see them.. Kahit ilang segundo lang, gusto kong makita at mahalikan si lyka, god.. I love her.. I really really love her.. Mas lalo ko siyang minahal sa paglipas ng panahon. I feel proud of her dahil naging malakas siya kahit wala ako sa tabi niya.. Naging matapang at matatag siya alang alang sa mga anak namin.. But this time i want to see her.. And i want to see my babies..

" i'll  see what i can do.. Tatawagan na lang kita.. Just stay with brad.. " 

================================

" you have 15 minutes khal.. 15 minutes lang ang pwede kong ibigay, nasa cafeteria lang ang mga kamag anak ni lyka.. Napilit ko lang sila na ako na muna ang magbabantay sa kanya dahil hindi pa ako nagugutom. Hindi pa naman siya magigising dahil sa taas ng anesthesia na itinurok sa kanya.. At pagkatapos mo dito pwede mong silipin ang mga anak mo, actually pwede mo silang mahawakan.. Nagawan ko na ng paraan yung nurse na nagbabantay doon.. Nabayaran ko na.. Kaya bilisan mo na bago pa sila makabalik ditong lahat.. "   

Tumango lang ako bilang tugon dahil wala akong masabi.. Kulang na lang lumabas ang puso ko sa sobrang kaba na nararamdaman ko.. This is the first time that i'm going to see her again.. Sa nakalipas na mga buwan.. In flesh and blood.. I was just seeing her in pictures.. Na ibinibigay sa akin nina jigs at brad.. But this time its different.. Marahan kong binuksan ang pintuan...

Dugdug....dugdug...dugdug

I saw her.. The most beautiful woman for me.. My eyes began to watered habang dahan dahan akong naglalakad palapit sa kinahihigaan niya.. Those perfect lips that i used to kissed, those beautiful eyes the i want to see and her beautiful smile that always captivate me.. God.. I missed her very much..  Her hair is longer.. Wala pa rin ipinagbago ang itsura niya ganoon pa rin..  Hindi ko alam kung anong unang hahawakan ko sa kanya.. She was peacefully sleeping.. Nanginginig ang buong katawan ko dahil sa sobrang nararamdaman ko ngayon.. Marahan kong hinawi ang buhok niyang bahagyang tumatabing sa pisngi niya.. And then naramdaman ko na lang ang luhang pumapatak sa pisngi ko.. Pinunasan ko iyon pero hindi iyon maampat ampat.. 

" mine.. Mine.. I 'm sorry.. I'm sorry for not being here with you.. Someday maiintindihan mo kung bakit ko kailangang gawin ito.. Someday.. Maiintindihan mo kung bakit kailangan kong mawala at magsinungaling sayo.. This is all for you.. For you.. God.. I am missing you everyday, walang araw at oras na hindi kita naiisip.. Kayo ng mga anak ko.. Everyday is a painful torture for me.. I hope matapos na ang lahat ng ito.. Para makasama ko na kayo ulit.. Just as i promised.. I will come back.. I will come back for you.. So.. Just wait for me.. Wait for me.. Mine.. Hindi ko kaya kung mawawala ka sa  akin ng tuluyan..  Just hold on.. Mahal na mahal kita.. Sobra.. Mine.. Thank you for bearing my babies.. Thank you..."  umiyak ako ng umiyak.. Tama.. Umiyak ako ng umiyak dahil ang babaeng nasa harapan ko ay ang asawa at ina ng mga anak ko.. 

Hindi ko alam  kung gaano ako katagal akong ganoon habang pinagmamasdan ko siya.. I gently kiss her forehead.. Lahat ng pagmamahal ko ibinigay ko sa halik na iyon.. Sana maramdaman niya kahit sa panaginip lang ang pagmamahal ko .. Napatingin ako sa mga labi niya.. That lips of her na laging nang aakit ng halik sa tuwing pagmamasdan ko.. Napalunok ako ng maraming beses.. Just this once.. I want to feel her sweet and soft lips to mine.. Marahan kong inilapit ang labi ko sa labi niya.. Halos manlambot ako ng maglapat ang mga labi namin.. Pakiramdam ko may live wire na tumulay sa buong pagkatao ko.. Goosebumps was crawling on my arms.. Ganito pa rin ang epekto niya sa akin.. Matindi.. " i love you mine.. We will see each other again.. So wait for me.. Mahal na mahal ko kayo ng mga anak ko.. Mine.."

Pinagmasdan ko pa siya ng isang beses pa.. Kinakabisa ko ang buong mukha niya dahil i want to remember this day.. I want to remember every part of her.. Ganoon ko siya kamahal.. This is for them.. For her.. At ngayong nakita ko na siya ulit.. Binuhay niya ang buong pagkatao ko kahit ngayon lang..  Mas binigyan niya ako ng lakas para ipagpatuloy ang nasimulan ko na.. " mine... Your always be apart of me, you will always be in my heart  no matter what happened.. Nothing can changed that  mine..." 

===============================

Hindi ko maipaliwang ang nararamdaman ko habang nakikita ko ang mga anak ko..  A girl and boy... How lucky can i get.. They're tiny.. Pakiramdam ko hindi ako makahinga dahil sa nakikita ko.. Fuentabella babies.. Yan ang nakalagay sa nameplate nila sa ulunan ng higaan nila.. I feel proud because of that.. Gamit gamit niya pa rin ang apelyido ko hanggang ngayon kahit ang alam niya patay  na ako.. Natatakot akong hawakan sila.. Dahil baka masaktan ko sila.. Kaya nagkasya na lang akong tingnan sila.. Tama.. Kamukhang kamukha sila ng nanay nila.. They are cute babies.. I wonder kung anong kulay ng mga mata nila.. Tulog sila.. Mahimbing na mahimbing.. Hindi ko na pigilang halikan sila sa noo nila parehas..

My heart is swelling with so much love, pride and happiness.. That woman in the other room.. My wife... Dinala niya ito sa tiyan niya ng siyam na buwan..  My flesh and blood.. Galing siya sa aming dalawa ni lyka.. Habang mataman ko silang pinagmamasdan napansin ko ang pagmulat ng mga mata nila.. I was shocked at first.. Dahil.. Nakuha nila ang mga mata ko.. They are gray ..  They were looking at me na parang kinikilala nila ako.. Namasa ang mga mata ko.. My chest began to constrict.

" babies.. My babies.. Mahal na mahal kayo ni daddy. Always remember that.. Hindi ko man kayo makakasama, lagi lang akong nakabantay sa inyo kahit anong mangyari... Hindi ko kayo pababayaang dalawa.. Sana maintindihan niyo ako balang araw..  I love you both.. Kayo ng mommy niyo.." i was crying as i said that.. Hindi na ako nakatiis i gently scooped my baby girl in my arms.. Natatakot ako noong una.. Pero mas nangingibabaw sa akin ang kagustuhan kong mahawakan at mayakap ko sila.. I was holding her closed to my heart.. Parang naiintindihan ng anak ko na ako ang daddy niya.. I gently kiss her chubby cheeks..  I gently sway her.. Na parang pinapatulog ko siya.. Hindi ko alam kung gaano ako katagal na ganoon hanggang sa nakita kong nakapikit na ang munti kong prinsesa.. I gently lay her again on her bed..

And then i saw my baby boy.. Looking at me intently.. Para bang kinakabisa niya rin ang mukha ko.. Then he began to wail..  Na para bang nasasaktan ito.. Nataranta ako.. Kaya marahan ko itong binuhat sa mga braso ko.. Nagulat ako ng tumahimik ito at ngumiti.. Tama he smiled at me.. Napaiyak ulit ako dahil doon.. I am being sissy.. Pero hindi ako masisisi ng mga makakakita sa akin.. Anak ko sila.. They are my flesh ang blood.. Kaya natural na ganito ang maramdaman ko.." alagaan mo sila little man.. Ikaw ang lalaki, baby boy.. Kaya ikaw na muna ang bahala sa mommy at sa little princess natin.. Mahal na mahal ko kayo.. " kinausap ko siya na parang naiintindihan niya ako.. I kissed his forehead and hug her closed to my heart too just what i did to my baby girl.. I am indeed a dad.. And blessed with this two perfect angels.. I will not let anyone hurt my family again.. Never.. Habang nabubuhay ako.. 

I feel complete...

I feel blessed...

I love them..

Kaya gagawin ko ang lahat ng makakaya ko...

Para protektahan sila..

I will sacrifice everything for them..

For they're safety...

Kahit malayo ako sa kanila..

Gagawin ko ang lahat..

Para walang manakit sa kanila..

I promised that...