chapter 2

1594 Words
Nonoy pov..... Pangga sorna po, sige magkukwento na ako basta bumait kana at bati na tayo. “Kailan ba ako hindi naging mabait sayo aber? Loko ka ah, kwento ko ayaw mong pakinggan tapos kwento mo gusto mo pakinggan ko? Gusto mo suntokan tayo,”she angrily said. Ito naman oh ang init ng ulo nya, may regla ka yata eh. Pangga ibibili kita ng napkin basta bati na tayo. “Hoy kurimaw huwag mong idamay ang regla ko sa mga kalokohan mo. Tahimik na dumadaloy palabas ng kk ko eh, minamaretes mo. May pambili ako kaya huwag mong problemahin ang palaman ng kk ko. Jowa mo ang bilhan mo ng palaman dahil bawal yang TT mo ipalaman dun sa kk nya hahaha,”baliw niyang sabi. Hoy Emmarie bunganga mo museeetttt buang ka talaga ang dami mong alam. Daig mo pa ang mga lalaki manalita ng kahalayan. Kapag may nakabasa diyan sa mga pinagsasabi mo lagot ka talaga. Tinakasan ako ng jowa ko kaya wala akong gagastusan ng napkin. “Uy pangga as if naman ipapabasa ko convo natin, itanong mo pa sa mga reader mo kung may nababasa ba silang mali sa mga sinabi ko,”sabi pa niya. Tumahimik ka nga dyan, tutubuan ako ng puting buhok sa pakikipag bangayan sayo eh. “Hakhakhak! That's legit pangga, the solid evidence na nagkaedad kana. Di mo na maaaring i-deny ang katandaan mo because it is already reflected to your head, your golden hair. Okay lang yan pangga at least hindi nila makikita na pumuti na bulbol mo hahaha,”baliw niyang sabi. “Emmarie!” “Present sir!”sagot niya. May mananalo ba sa buang na ito? Sarap pagsisihan na naging kaibigan ko ito eh. Gusto nyo bang malaman kung paano ko siya nakilala? Flashback Admin NM invite her sa Rewind/Recall private group. Mahilig sa hugot lines, at kasama ang mga kaibigan niya nakikigulo sila sa comment section ng bawat post. Bilang trademark language niya niya she called it orasyon. May nakasagutan siya dahil hugot nya medyo pinipersonal na siya ng isang member. Lalaki ang nakasagutan niya, she called the admins para tutukan ang mali sa convo ng bawat isa. May mga babaeng umi-eksina at kinu-question pa ang pagiging writer niya dahil ma-attitude daw siya. Paano daw siya makahakot ng readers kung ganun ang ugali niya. Sila yong mga taong imbis na linawin ang issue dumagdag pa para palalain ang bangayan. Alam nyo yong kerosene ang mga pag-uugali? Nag-uumpisa palang lumiyab ang apoy binubuhusan kaagad nila ng kerosene para lumala. A typical warfreak people. Tumahimik nalang ako at tinitingnan ang mga kaganapan. Kasi minsan na rin naman akong mapapasabak sa ganyang issue. Kapag dumepensa ka ikaw pa ang napapasama. May mga topics na tinatalakay at kapag nilaliman mo ang sagot nagagalit sila o naiinis. Kahit wala naman sa sistima mo ang makikipag-away pero ang pagkakaintindi nila nakasalang kana sa gyera. Someone who brings up a fight, mostly in public/private group, and doesn’t care about the people watching. Someone who confronts a person without second thoughts. A war freak is someone who talks somewhat in a bitchy way and with all those cursing and stuff. Someone who insults the other person in the most not-in-a-nice-way. Most war freaks are girls. “Hoy buhay ka pa ba? Bakit bigla kang tumahimik dyan? Ginagawa mo?”she asked. Nagpapatigas! malapit na eh, pinurnada mo buang. “Ayowwwnnnnn nagmamaryang palad pala kaya tumahimik. Sige tuloy mo lang baka molunoy si manoy kawawa si nonoy hahaha,”pambubuska pa niya. Tseee, naniwala ka naman. Ginunita ko lang on how we meet pangga. Unang salang mo palang sa RR nakahanap ka kaagad ng kaaway eh. “Ahhhh yon ba? Mukha na ba akong warfreak sa lagay na yon? Feeling ano kasi si Sonio eh, kaya napipikon ako. Fasting pa naman ako tapos idagdag pa na namatayan ako ng anak. Tapos naka-back up mga aliporis niya. Mga babae siguro niya yon at pinapakialaman pa nila pagiging writer ko. “Are you planning to lessen your being a war freak and just live a peaceful life?” “Hoy Hindi ako totally palaaway huh. Hindi mo ba nakita na siya ang may mali, hambog niya eh,”uminit na ulo ni pangga. Minsan may mga nakasagutan na ako katulad nung magna writer na nahuli ko. But anyway, of course I’m trying to lessen it, just thinking of respect to the other person involved, you know. And sometimes, I think about just understanding them for what they have done. There’s a reason for everything and maybe I just don’t know what happened to them to result in being like that. And who doesn’t want to live a peaceful life anyway? Sometimes naman I choose the person I insult, sometimes, I call myself being a hypocrite. Specially when I hate that person. In tagalog sayings we state it as “Tahimik lang, akala mo mabait, pero nasa loob and kulo”, The moments I get tired or maybe not in the mood to insult people that I just pretend I’m idle. But inside, I throw all the insults to her. Mahirap din naman kasi maging bait-baitan kung may nagpapainit ng ulo mo. Pero para hindi ako makagawa ng mga pagkakamali minsan ninais ko nalang na manahimik,”kwento pa niya. May kabaitan naman pala siya. Si Ronnie ka-vibes mo rin siya eh. “Ay oo naman dahil pareho kaming bisaya at game din siya kausap sa banatan pero may alagang dragoneta yon na ubod ng selosa na akala mo inagawan ng lawit. Manigas siya dahil may sarili na akong lawit na mahaba at matambok pa,”gigil niyang sabi. Pinagpala ka pala, pero una nating encounter magkaaway din naman tayo pangga. “Ay oo dahil maldito ka rin eh, sinasabayan mo ang mga orasyon ko pero madalas kinukontra mo. Nainis pa ako sa'yo nung nag-emoji ka ng baboy. Bawal na kasi sa religion ko yon kaya ayokong banggitin. Naalala ko pa nung suminyas ka sa kahon. Para kang baliw na kahon ng kahon. At nung nalaman mo na may asawa na ako. Ano nga ba reaction mo nun? Hmmm ganito, “ay may asawa na pala siya!” Hahaha nadali ka sa orasyon ko noon noh? Tseee, hindi ah! “Uyyy crush moko noon noh?” Hoy hindi ah! Assuming mo talaga. “Asusss kung maka-assume eh kala mo dinapuan na ng Corona virus,”nakairap niyang sabi. “Bakit ba lumalayo ka topic natin huh? Istorya ng buhay mo ang hinihiling kong buod para may maisulat na ako. Tapos ang ginugunita ng utak mo ay ang kung paano tayo nagkakilala. Umayos ka nga pangga, baka gusto mo sabunutan na kita dyan eh. Alalahanin mong hindi ang kwento nating dalawa ang bubuohin ko dito. Juskopo kwento ng buo mong pagkatao ang nais kung isulat,”nainis na ang author kong buang hehehe. “Pangga gusto mo bang malaman mula umpisa?”tanong ko sa kanya. “Ay Opo! Dalian mo po dahil nakaantabay na ang mga readers mo,”gaasu na hubon ni pangga. Pangga, as in pinaka umpisa? Yong paano ako enire ni mama ko. Yong paano niya ako pinadede, pinaliguan, binihisan at sinubuan. “Mukhang may kulang pa sa sinabi mo buang ka. Idagdag mo rin kaya yong nagtatakbo ka na walang shorts na may dalawang maliit na lato² at oten na jutz. Pati yong paano ka hinabol ng latigo ng nanay mo. Yong time na piningot tainga mo dahil hindi ka nakikinig sa utos niya,”dagdag pa niya sa sinabi ko. Binanggit mo na lahat pangga, wala na akong maidagdag pa hahaha. Mukhang naroon ka sa nakaraan ko eh kaya alam na alam mo ang mga pangyayari sa buhay ko. “Opo! Naroon nga ako nakaantabay sa mga kaganapan nung iyong kabataan. Tingnan mo naman at itinadhana tayo ngayon na maging magkaibigan para maisalaysay ko ang kabuoan ng iyong kwento sa buhay kasama ang iyong maybahay na namuhay ng hayahay,”sagot niya. Naroon ka naman pala sa nakaraan ko. Hindi ko na kailangan na isalaysay pa ang lahat. Palagi ka palang nakasilip sa tuwing nakahubad ako. Kaya pala palagi akong nababalisa sa tuwing naliligo ako o nagbibihis na akala mo ay may nakamasid. Akala ko guni-guni lang ang lahat pero totoo pala ang nararamdaman ng sixth sense ko. “Gumising ka uyyyy! Binangungot kana sa lalim ng imahinasyon mo. Maging writer ka na rin kaya para may saysay naman ang angkin mong talino at galing sa pag-i-imagine,”malapit ng mapikon kunting tulak nalang. Okay na ako bilang editor mo pangga, nasa likod mo lang ako tagatulak ng puwet mong matambok. “Tumahimik ka Buenvenida, nanahimik ang puwet ko kaya huwag mong gambalain,”inis niyang sabi. Ginutom ako sa pakikipag bangayan sa'yo. Ang haba na ng paksa natin pero wala kang nasimulan na kwento. Sarap mo gawing kilawin na may 1k na siling labuyo, isang galloon na toyo, isang galloon na vinegar at isang kilong asin. “Yuck pangga! May lahing manananggal ka pala,”natatawa kong sabi sa kanya. “Magiging manang talaga ako kapag hindi ka umayos pangga. Magdidiner muna ako at dapat pagbalik ko nailahad mo na lahat ng buod mo,”sabi pa niya. Sige pangga mag-dinner ka muna. Ako na ang bahala dito, isusulat ko na ang aking talambuhay. Damot mo Emmarie hindi mo man lang ako inanyayahang mag-dinner. “Busog ka pa pangga, hindi ka pa natunawan sa dinner mo kaya hindi na kita inanyayahan pa hehehe,”pasaway na babae talaga. “Sige lumayas kana po!”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD