She's Nothing - COMPLETED

She's Nothing #3

Oct. 8, 20XX

@ Angels Garden Memorial Park

"Hey Mom, Dad. Uhm, first of all I want to say sorry because this is my first time to visit you guys here. I'm really sorry. You know what is my reason, right? So I hope you understand that. Want to say I miss you damn much and Love you. Take care there, Mom and Dad."

Yeah. This is my first time to visit them here at the Angels Garden. After 4 or 5 years na pananahimik. I'm here now at my parents grave. I thought hindi ko kayang makita ang libingan after what happened to them. Yun pala kaya ko per it takes time.

"Hey, Sammy. I'm glad you came here." nagulat ako ng biglang may umimik sa likod ko. Tumingin naman agad ako at tinignan kung sino ang taong iyon. I saw my cousin—King Eros Dela Vega. He's my one and only cousin. He's smiling to me.

"Yeah. Bye, King." Tumalikod na ko sakanya, akmang aalis na ko ng tinawag niya uli ako. 

"Sammy! Please forgive yourself. It's not your fault 'bout what happened to them."

I bitterly smiled. Hindi ko na lamang siya tinignan. At itinuloy na ang aking paglalakad.

***

*FLASHBACK*

"Saaaaaam! Let's go. It's soccer time!" sigaw ng isang batang lalaki.

"Alright! Give me a sec!" sagot naman ng batang babae sa batang lalaki.

"Mom, my friends and I are having a soccer play. Can you come? Can you watch our play? Pretty please, Mom?" The little girl pouted to her mom. 

"Of course, sweetheart!" ginulo naman ng ina ang buhok ng kanyang anak. 

"Yeeeey! Kahit 2nd quarter na lang kayo makasunod it's fine with me, Mom!" tuwang-tuwa ang batang babae sa habang sinasabi ito

"SAMANTHAAAA! We're gonna be lateeee! Let's go!" bigla naman sigaw ng batang lalaki rito..

"Baby, King is waiting. You go now. Take care. Goodluck, break a leg, my sweetheart!" hinalikan ng ina ang anak. 

***

"Congratulation, my sweetheart." lambing na sabi ng ina sa anak at niyakap ito.

"Thank you, Mom!" sabi naman ng anak at gumanti ng yakap sa ina.

"Auntie, also me right? I also did a great job?" tanong naman ng batang lalaki.

"Of course, honey! Ang baby boy namin ang handsome habang nagpplay!" sabi naman ng auntie sa batang lalaki.

"I wish Mom and Dad was there. Para nakita nila ko." malungkot at nakalabing sabi ng batang lalaki

"Don't worry we're here for you, King! Don't be sad. Look we won!" sabi naman ng batang babae at hinalikan sa pisngi ang pinsan.

"Hayy. Yeah. Thanks, Sammyyyy! I love you!" masayang sabi ng batang lalaki.

"I love you too, King!" sabi naman ng batang babae.

***

Sam's POV

@ St. Paul University

"King!" 

"Yo Dude! What's up?"

"I'm happy dude!"

"HAHAHA. I know you, Austin. Nangbabae ka na naman nu?" 

"You know me to well. Hahaha. YEEEES! Heaven, dude kahapon! She's really good in bed!"

Wtf? Tama bang dito pag-usapan yan. Lumingon ako sa pinanggagalingan ng usapan na yun. I saw King and some jackass named Austin. They are wearing jersey. Basketball player nga pala si King. Well he's the captain to be exact.

"Why are you looking at?" I snapped back when I heard that voice. Its from Austin. 

Tinignan ko lang siya. Bakit niya ko tinatanong kung bakit ako nakatingin? Ano naman sakanya? Hindi ko na lang siya pinansin. 

"Hey, I'm asking you! Are you deaf?" Hindi ko na naman siya pinansin. Manigas siya dyan! -_- 

"Hey! Answer me! I'm asking you!" tinignan ko na siya at tumayo. 

"LONER!" napatigil ako sa paglalakad ko ng marinig na mga salitang yun. Loner me? Hahaha. Funny! Well it's true. I'm a loner when my whole family died. 

Tumingin muna ako sakanya at sinabing "Yeah. I'm a loner. But you don't care as$hole!"

***

"Ang kapal naman niyang sabihan ng asahole si Austin nu?"

"Yes. Ang b***h niya naman!"

"Hindi man lang gumalang sa mga popular students!"

"Tamaaaa! Wala lang naman siya. Langgam lang naman siya kung ikukumpara sa atin eh."

"Haha. I know right, girl!"

Tss. -.- Wth? Bulung-bulungan eh rinig naman. Tch. Hindi ba nila ang salitang bulong? at Meaning nun? Nag-aaksaya lang sila ng oras! At bakit ko igagalang ang katulad ng Austin na yun? Bakit sino ba ssiya? Pangulo ba siya ng pilipinas? Diyos ba siya? Eh kung nga ang pangulo ng pilipinas ay hindi igagalang siya pa kaya? Realtalk yaaaan! -_-

And I'm b***h? Huh? Well, hindi pa nga nila ako kilala ng lubusan. No one rights to jugde me! -_- 

"Samantha!" nabigla ako ng may tumawag sa akin at humawak sa balikat ko. I saw King napawis-na pawis.

"Why?"

THIRD PERSON's POV

Nagsimula ng mag-ingay ang mga estudyante sa nakikita nila. 'The captain ball and the nothing student is now talking!'

"Omyyyy. King is talking to that nothing student!"

"Ang kapal niya talagaaaa!" 

Hindi naman yun napalampas ng pandinig ni Sam. Naiyukom niya ang kamao niya na ano mamg minuto ay gusto ng manuntok.

Nakita naman yun ni King at hinawakan ang kamay ng dalaga. Para pigilan ito. Siya naman ay naiinis na sa pagbubulungan tungkol sa kanyang pinsan. At gustong-gusto niya na isigaw na "This nothing student na sinasabi niyo is my COUSIN!" gustong-gusto niya itong gawin pero di niya magawa ay dahil iyon ang ginusto ng pinsan niya.

"Sammy, please. Calm down. Alright? Let's go. We should talk. PRIVATELY. PLEASE?" sabi ni King sa pinsan. 

"Alright. Now please. I want to go home. Can you give a way?" sabi naman ni Sam sa pinsan.

"I'll come with you. Huwag ka ng tumanggi. This is really important. It's about what happened 5 years ago." sabi naman ni King. 

Napatigil si Sam sa pagkasabi nun ni King. Alam niyang hindi mag-sisinungaling si King sa kanya. Kating-kati na siyang umalis at gustong-gusto niya ng malaman ang sasabihin ni King sakanya.

Lumabas na ang dalawa sa school at sumakay sa sasakyan ni King ang dalawa. Habol tingin naman ng mga estudyante ang dalawa habang umandar na ang kotse.

"Samantha, alam ko na kung sino ang may kagagawan ng pagpatay." at dahil sa sinsabi ni King. Biglang nagbago ang anyo ni Samantha. at dahilan yun ng panglalamig ng katawan ni King.