A NERD IN DISGUISE

CHAPTER 05

Isang araw na ang nakalipas simula noong dumating si Rain sa Dark University. At sa buong maghapon ay wala siyang ginawa kundi umilag ng umilag sa mga kung ano-anong binabato sakanya. At hindi niya itatangi na pagod na siya at nabo-bore narin siya. She is actually waiting for a group to attack her with punches or guns pero mukhang malabo pang mangyari yun dahil kahit na sinabihan niya ang kanyang Uncle na ayusin ang conference room dahil dapat magme-meeting sila kahapon ay hindi din nangyari.

And it was because a member of the board is currently on vacation and will return tomorrow morning.

*sigh*

'Konting-konti nalang talaga at papatay na ako' - Rain said to herself as she walked towards her uncle's office. Dahil sa pagkabagot niya ay nagsimula nadin siyang kumilos upang hanapin kung saan nagtatago ang mga pumatay sa magulang niya. She should be starting next week dahil plano niya munang baguhin ang buong paaralan pero dahil andami nang delays ay naisipan na din niyang isabay ang paghahanap.

Magaling din naman siyang mag multi task lalo na pag p*****n ang pag-uusapan.

Nang marating niya na ang opisina ng kanyang Uncle ay agad siyang pumasok sa loob. Hindi na siyang nagabalang kunatok dahil nasa loob din naman ang opisina niya. Pagkapasok na pagkapasok niya ang bumungad sakanya ang madilim na aura nang kanyang uncle

"What's up?" - tanong ni Rain kasabay nang pagsara niya nang pinto. She is impressed dahil madaling maayos ang pinto ng opisina. Balak niya sanang sirain ito ulit kaso naisipan niya na siya din pala ang gagastos sa pag-papaayos kaya wag nalang pala.

Inangat nang uncle niya ang tingin sa kanya at ang kaninang madilim na aura at napalitan nang aurang hindi niya maintindihan at bigla nalang itong tumayo mula sa kinauupuan.

In just a blink of an eye ay yakap yakap na siya nito at nagsimula na itong umiyak.

"WAHHHH RAIN HELPP MEEEE HUHUHUHU" - her old childish uncle exclaimed. Napairap si Rain at agad na tinanggal ang pagkakayakap sakanya nang tiyuhin. Nandidiri siya sa ginawa nito. It really makes her want to p**e.

"Ehhhh? RAAINNN NAMANNNN" - her uncle continued to whine dahilan para lalo siyang mairita.

"What the f*****g f**k is the problem?! Pwede ba uncle! Hindi ka na bata! The hell!" - she exclaimed at imbis na umayos ang kanyang tiyuhin ay lalo pa itong umiyak. Napa-face palm nalang siya dahil hindi niya na talaga alam ang gagawin. If only she could punch her own uncle's face ay ginawa niya na talaga. Tch she is just worried dahil baka magtaka ang mga estudyante kung bakit may pasa ito sa mukha.

Hindi pa naman ganoon kagaling ang kanyang tiyuhin gumawa nang kwento.

"Eh kasi may meeting siya sa kompanya ngayong alas dos kaso walang magbabantay dito sa opisina at mag pipirma nang ilang papeles" - singit ng isang pamilyar na boses at ng lingunin niya kung sino ito ay nakita niya si Kevin na mayroong malapad na ngiti sa mukha.

Agad naman niyang tiningnan ito ng masama dahilan para mawala ang ngiti nito at mapatawa ng peke.

"I still haven't forgiven you yet. Be thankful that I only bruised your bodies and not your face" - saad ni Rain at kasabay nito ay ang pagbagsak ng katawan niya sa sofa. She is hella tired. Napuyat din kasi siya sa pagparusa sa kangang dalawang pinsan. Natapos ang pagpaparusa niya mga bandang alas tres na ng madaling araw.

Pinarusahan niya ang mga ito dahil sa pagsali ng isang gang na wala namang nadulot na maganda sakanila. The two even let their gangmates to do unexpectable things to their own cousin. Kahit na sabihin pa nilang kaya niya ang kanyang sarili ay dapat hindi nila hinayaan yun dahil kapag hindi niya napigilan ang kanyang sarili paniguradong dadanak ang dugo sa buong paaralan.

At hindi niya pa yun gusto mangyari sa ngayon. She still has a lot to accomplish before killing annoying brats.

"Umalis ka na Uncle ako na bahala dito" - Rain said while her eyes are still closed dahilan para biglang magningning ang mata ng kanyang tiyuhin. Lumabas din ang malapad na ngiti sa mukha nito and once again, in just a blink of an eye ay naka handa na ito upang umalis.

He is already wearing his coat at dala dala nadin nito ang laptop at isang bag, ni hindi nga ito masyadong nag-ayos na para bang alam niya na aakuin ni Rain ang trabahong kanyang iiwan. Hindi niya pa naman kasi pwedeng ibigay yun kay Khlieve or kay Kevin dahil wala siyang tiwala sa dalawa na matatapos ng mga ito ang pagbasa at pag pirma ng tambak na papeles. And he also know that their gang might be doing something again.

"THANK YOUUU QUEEN!"- malakas at masaya niyang saad and he dashed out of his own office and left his son Kevin and his niece alone inside.

"Tch what a waste." - Rain said at agad niya ng tinangal ang pekeng salamin, ang wig, ang pekeng makakapal na kilay, at pinunasan din niya gamit ang isang kulay na itim na panyo ang make-up na nilagay niya upang magmukhang parang mga pimple.

"Oh s**t ang ganda mo talaga R—!" - Kevin exclaimed but even before he could finish his compliment ay ginawaran na siya ng matalim na tingin ng sariling pinsan. Nilunok niya nalang ang sariling laway at ngumiti ng pilit

"f**k nakakatakot talaga tong si Rain! Asan na ba kasi si Khlieve eh yun lang naman ang nakakausap kay Rain kahit ganito eh!" - Kevin said on his mind.

Naglakad na papunta sa swivel chair ng kanyang tiyuhin si Rain. Agad niyang kinuha ang isang folder na nasa pinakataas ng naka tambak na mga papeles. Sinimulan niya na itong basahin at intindihin, nang makuha niya ang pinupunto nang papeles ay agad niya itong pinirmahan.

Nagpatuloy siya sa kanyang ginagawa hanggang sa tuluyan niya ng maubos ang mga nakatambak na mga papeles. Napatingin siya sa orasan at napa hikab ng makitang alas singko na ng hapon. Halos apat na oras din pala siya nagbabasa at nagpipirma ng mga naiwang trabaho ng kanyang tiyuhin.

She was so focused ng hindi niya namalayan na umailis na pala ang kanyang pinsan na si Kevin. Napatingin siya sa center table nang opisina at nakita niya doob ang isang milktea at mayroon pang fries at burger.

"Tch kanino galing to?" - she asked herself at nakita nalang niya ang isang sticky note na nakadikit sa plastic ng fries at burger.

Sumilay ang maliit na ngiti sa labi ni Rain ng mabasa niya kung ano ang nakasulat sa sticky note. She can't help but to be slightly happy ng malaman na may isip din pala ang dalawa niyang pinsan kahit minsan.

And it is also a surprise that the two still knows her favorite food and drink. But she cannot actually remember when the two entered or even left the office. She mentally slapped herself when she suddenly thought that someone might have entered the office as well that she didn't notice since the papers she was reading was really stressing. Napabuntong hininga nalang siya at binagsak ang sarili niya sa sofa.

"Tch wala naman sigurong pumasok. f**k I'm hella tired" - she said to herself as she remove the plastic covering the straw for the milktea. Agad niya nang tinusok ang straw sa milktea at akmang iinom na siya ng biglang may kumatok sa pintuan.

"Dean? Can I come in?" - the voice from the other side of the door said and even before she could answer ay agad na bumukas ang pinto at tumumbad sakanya ang pamilyar na lalaki.

"Uh who are you?" - takang tanong noong lalaki at sinimulan niyang tingnan ito from head to toe

'She's gorgeous' - he said to himself as he continued to stare at Rain's face. At sa pagtitig niya sa mukha nito ay bigla niyang naalala ang isang babae may kaparehong hugis nang mukha, ilong at mata na matagal niya ng hindi nakikita simula ng umalis siya ng America dahil tapos na ang kanyang bakasyon doon kasama ang kanyang pamilya.

"The dean is out for a meeting, I am his niece so you can tell me anything" - Rain said which made the man's jaws drop.

"NOONA?!" - The man exclaimed which made Rain frown. She remembered one person who used to call her that. And she can't actually believe that this man is already that kid from before.

But it is worth a try asking if this man is really that kid

"Deaver?" - she asked which made the man smile widely and that confirms her hunch but then she thought—

"What the f**k are you doing here?"