Nocturnal Love

Chapter 1

"Bye Eve!"

kumakaway na paalam ni Grace sa'kin. Mabilis kong pinaharurot ang kotse paalis ng ospital. Pagdating ko sa condo unit ay naglinis lang ng katawan tapos higa agad, ganun lagi ang routine ko. Hindi naman sobrang busy sa ospital kapag gabi yung antok lang talaga yung kalaban mo. Almost 1 year na akong nagtatrabaho sa Serenity Mental Hospital. Isa sa malaki at sikat na mental hospital dito sa Manila. Pangarap naming magkakaibigan ang makapasok dito and luckily we all did. Ngayon lang ako na assign sa night shift kaya naman nag aadjust pa ang katawan ko. My family are against this career path. Well, not really, mom kinda supports me a bit but I just can't let them control my life forever, specially my dad. Papanindigan ko to. I came from a family of politicians. My father is a senator and my brother is the town's mayor. My mother is a popular model before she married my father. Dalawa lang kaming magkapatid and we're not that close. My brother is strict and stiff just like my dad.

I held my lips when I remembered the kiss. I can't stop thinking about it damn! That crazy man really did get through my walls. He's smile gives me a different feeling yung parang gusto kong laging nakikita siyang nakangiti. Napangiti ako dahil sa naisip. Napalingon ako sa cellphone ng tumunog ito, hudyat na may nagtext. Bumangon ako at tiningnan kung sino ang nagpadala ng mensahe.

" Have lunch with Mr. Miller's son. Your dad wants you to be acquainted to him."

It's a text message from her mom. Dalawa ang texts nito ang isa ay ang location ng restaurant. Napabuntong hininga siya dahil sa nabasa. Her mom supports her dreams but this is the consequence, she needs to do the date thing. Kapag naman nagrereklamo siya eh palaging sinusumbat nito ang pagsuporta sa pagiging nurse niya. Her mom convince her father para ipagpatuloy ang pagiging nurse that's why she can't say no to her mom. Her father wants her to be a model just like her mom, mas madali daw kasing maging acquainted sa ibang socialites kapag yung career mo is inline sa ganun but she hates spotlight and gustong gusto niyang maging nurse at makatulong. Mas naging malayo ang loob niya sa kaniyang ama dahil disappointed ito sa pinili niyang career if it's not because of her mom hindi siya isang nurse ngayon.

Nag alarm muna siya bago humiga sa kama. She needs to get ready later for lunch.

Pagpasok niya sa restaurant agad niyang inilibot ang paningin sa kabuoan ng nito. She's wearing a casual but a classy color beige dress na above the knee. Hapit nito ang kaniyang katawan. Nang matagpuan ng mata niya ang anak ni Mr. Miller ay taas nuo siyang naglakad papunta dito. Isang beige na sling bag lang naman ang dala niya kaya slayable siya. Kilala niya ito dahil madalas niya itong makita sa mga gatherings kapag sinasama siya ng kaniyang pamilya. Huminga muna siya ng malalim bago naglakad patungo sa table kung nasaan ito. Nakangiti itong nakatingin sakaniya. Alexander Miller is a nice looking guy. Parang boy next door ito. Clean cut, approachable ang aura and he got charms. Tumayo ito ng makalapit siya at hinanda pa ang upuan sa harap nito.

"Thanks." Tipid niyang saad at umupo na.

Umupo ang binata sa upuang nasa harap niya. Nakatalikod siya sa entrance ng restaurant habang ang lalaki naman ay nakaharap.

"Glad you came." natatawang banggit nito.

"Can't say no to mom" kibit balikat niyang tugon.

"Let's order then." Nakangiti nitong sabi at tinawag ang waiter.

"So, how's life being nurse?" tanong nito sakaniya pagkababa ng menu

"fine. It's tiring but manageable." tipid niyang sagot.

"You're quite busy huh, di na kita nakikita sa mga gatherings."

"Yeah, I'm working my ass off."

Nagkwentuhan lang sila sa mga bagay-bagay. She can say he's a good guy but not her type. Malamang type mo baliw sigaw ng utak niya natawa siya ng bahagya sa naisip. He's asking so many questions and she answers her with formality.

Dumating ang order nila and they started eating their lunch ng tahimik. She never ask anything about the guy, she's not interested.

After their lunch hinatid siya nito sa parking lot ng restaurant. She brings her car, regalo ito ng kaniyang lola nung 18th birthday niya.

"Thank you for the lunch Alex but I want you to know that I'm not interested in dating, I'm sorry." Diretsahang saad niya rito. This is what she do. After the date sinasabi niya agad na hindi siya interesado dahil ayaw niyang umasa ang mga ito na mauulit ang date nila.

Bahagyang nawala ang ngiti nito ngunit tumango din sakaniya. "It's okay, I know. You seem bored kanina. Thank you for coming anyway."

Tumango muna siya dito bago pumasok sa kotse at pinaharurot ito paalis sa restaurant. She still wants to be in bed. Kulang pa ang tulog niya kaya naman dumiretso ulit siya sa condo at bumawi ng tulog may duty pa siya mamayang 7pm. Bigla siyang nakaramdam ng excitement dahil sa naisip na makikita niya na naman ang lalaking hindi mawala wala sa kaniyang isipan.

Maingat at dahan-dahan kong binuksan ang pinto ng kwarto ni Mr. Damian. Nadatnan kong pinipilit nitong bumangon kahit halata namang hirap na hirap ito kaya naman dali-dali akong naglakad patungo dito at inalalayan itong makaupo.

"sir, you shouldn't force your body baka bumuka ulit ang mga sugat mo"

mahinahon kong sabi habang nilalagyan ng unan ang likod niya para gawing sandalan.

"f**k!" rining niyang malutong na mura nito.

Ang dami nitong sugat at pasa sa katawan. Para itong binugbog ng ilang tao my goshh! He did this sa sarili niya. According sa report bigla itong nawala sa room niya kaninang umaga at natagpuan nilang puro sugat at pasa ang katawan nito sa isa sa storage room ng hospital. Hindi naman macheck sa cctv dahil saktong hindi gumagana ang cctv sa storage room. Agad naman siyang ginamot at dinala pabalik sa room niya kaya ngayon eto siya at nakatanaw sa lalaking puro bandage ang katawan. Napabuntong hininga siya dahil sa nakita. Chineck niya muna ang dapat icheck bago kinuha ang pagkain nito. This time sinubuan niya na talaga ito dahil nakaswero ang kanang braso nito at hirap itong gumalaw.

"I'm full." banggit nito at nilayo ang mukha sa pagkaing nakaumang. Huminga siya ng malalim bago inilayo ang pagkain sa lalaki. Kinuha niya ang mga gamot nito. Kung dati eh apat o lima lang ang gamot nito ngayon ay nadagdagan pa ito dahil sa kalagayan. Inilahad niya dito ang mga gamit ngunit ng mapansing nakatitig lang ito sa mga gamot at napabuntong hininga ulit siya.

"sir kailangan mong inumin lahat ng ito para makarecover ang katawan mo." parang bata na kausap niya rito. Most of the time sa mga pasyente niya ay kinakausap niya ito na parang bata. Hindi mo kasi talaga dapat silang pagtaasan ng boses dahil may traumas na sila sa buhay dadagdagan mo paba? Feel niya nga babysitter siya eh. Kailangan mo ring habaan ang pasensya mo sa trabahong ito dahil may pinagdadaanan lahat ng pasyente.

"I don't need that." matigas na wika nito at tumingin sa mga mata niya. Halos manginig ang tuhod niya dahil sa tindi ng tensyon na makikita sa mga mata nito. His gray eyes have so much intensity na para bang galit ito ngunit hindi naman nagtagal ay lumambot din ang tingin nito sakaniya. Hindi niya maintindihan, kaya nitong magpigil sa nararamdaman not like the other patients na may same diagnosis sa kaniya.

"ofcourse you need this sir, gusto mo bang makaalis sa lugar na to? If gusto mo then you should always take your medicines." ngumiti pa siya ng matamis dito para mas maengganyo itong inumin ang mga gamot.

Umigting ang panga nito bago nagsalita. "Fine."

Agad niyang binigay ang mga gamot dito sinamahan niya naman ng tubig nakakahiya naman kung mauulit pa ang kahihiyan niya noong nagdaan. Pinanuod niya ito inumin lahat ng gamot ng nakangiti.

"Yeyy!" pumalakpak pa talaga siya dahil ininom nito lahat ng gamot akala niya mahihirapan siyang bolahin ito gaya ng madalas mangyari sa iba niyang pasyente. Natawa naman ito dahil para talaga siyang nakikipag usap sa bata. Shet ang gwapo! Dapat nakangiti lang to palagi eh hmpp kaso madalas seryoso ang taong to super magkadikit pa ang mga makakapal na kilay ang sungit tuloy tingnan maiintimidate ka talaga bes!

"Pogi niyo sir" hindi ko mapigilang komento ngunit agad ko namang tinikom ang bibig ko baka ano pang sunod kong masabi.

"I know." tipid na sagot nito.

Aba the confidence ay diko maabot ha grabe! Binalik ko naman sa tray ang baso na wala ng lamang tubig at umupo ulit sa upuang nakaharap sa higaan niya.

"soo... uhmm" hindi ko alam anong sasabihin ko

"hmm? do you want us to kiss again?" inosenteng tanong nito sakaniya.

"yes, ay what?! no! hindi ah!" mabilis kong depensa. s**t ang straight to the point naman ng lalaking to. Nag iinit ang mukha ko dahil sa sinabi niya tangina nakakahiya pala to.

He softly chuckled na mas nagpainit sa mukha ko. Tangina talaga ang sexy pakinggan! Lord bekenemen hihihi

"We can't kiss right now I'm full of bandages baby, maybe tomorrow night?" nanunuksong sabi nito sakaniya. s**t napatakip ako sa buong mukha hiyang hiya nako dito oh!

"S-stop it! Akala mo ba nakakatuwa yan?" kunwaring galit kong sabi na nagpatawa sakaniya.

"oh we can still kiss actually just don't put pressure on my wounds" tumaas baba pa ang mga kilay nito habang nakatitig sakaniya.

Nanlaki naman ang mga mata ko. Tangina may problema nga to sa utak! Bahagya kong iniusog ang upuan at tumayo na para lumabas ng kwarto kailangan niya nang magpahinga.

"No, not that fast baby."