HER SECRET

Chapter 4

ZHERA POV

HABANG pilit na nakangiti na nagmamasid sa pagluluto ng kaniyang 'Mother-in-law' naramdaman niyang umalis si Marshall at umakyat.

"It's super easy to cook adobo, Zhera. What important is not to overdo with soy sauce and to use just the right amount of vinegar and sugar," paliwanag nito.

Tahimik lang siya na panay tango basta tinitignan lang niya ang ginagawa nito hanggang sa takpan na nito ang kaserola.

"So easy right?"

Ngumiti siya. "Y-Yeah. I'd love to learn more, Mama."

Marahan nito pinisil ang pisngi niya na para bang may nakakatuwa sa sinabi niya.

"Alright, go up first and follow your husband, come down later."

Tumango siya saka umakyat, pagkapasok niya sa kwarto. Wala si Marshall. Nabaling ang mata niya sa pinto ng banyo. Wala naman siyang naririnig na lagaslas ng shower, naliligo ba ito? Hanggang sa maisipan niyang lumapit at walang pakundangan binuksan ang hindi naka-lock na pinto ng banyo.

Laking gulat na lamang niya ang 'eksenang' nabungaran niya. Nanlaki ang mga mata niya, hindi niya inaasahan sa gano'n sitwasyon niya maabutan si Marshall. Pinapaligaya nito ang sarili gamit ang kamay hanggang sa makita niya ang pagsirit ng katas ng kahabaan nito.

Pagsirit o talsik ng dugo medyo sanay na siya makakita dahil sa uri ng trabahong meron siya ngunit ibang 'talsik' ang nasaksihan niya. Hindi pa rin siya makapaniwala. Kailangan bang maging normal lang sa kan'ya ang gano'n tanawin dahil asawa na niya ito?

"Uhm, can you close the door?" mahinang wika ni Marshall.

Doon lang siya tila natauhan na kanina pa siya nakatayo sa harapan nito kaya sinarado niya kaagad ang pinto ng banyo kasabay ang pagbuga ng hangin.

Napaupo siya sa kama. Bakit parang nag iinit ang mga pisngi niya? Nakakaramdam siya ng hiya, hindi niya kayang harapin ang binata kaya nagmadali na lang siya lumabas ng kwarto at bumababa upang bumalik sa kusina.

She needs distraction!

Pumapasok sa isip niya ang kahabaan nito. Pumipintig-pintig ang utak niya sa kakaisip kung ano bang pakiramdam niyon? Huh? What the heck? Seriously ganito na siya mag isip?

Umiling siya. Nope. That's not her plan! Nagiging mahalay ang isip niya. Sa uri ng trabaho niya, wala siyang panahon para mag isip ng kung ano-anong mahahalay na bagay. Samakatuwid, birhen pa siya. Hindi 'yon by choice, sadya talagang walang makalapit sa kaniya o wala pang mayroon lakas ng loob lapitan siya.

Umingos siya. Sinong tangang lalapit sa kamatayan?

"Let's eat!" magiliw na wika ni Marshall nang pumasok ito sa kusina.

Humarap siya sa 'asawa' at ngumiti.

"Yeah," aniya saka naupo na sila sa mahabang dining table. Tumabi ang binata sa kaniya. Nasa gitna naman ang Ama nito at nasa tapat naman ni Marshall ang Ina nito.

"Kailan pala uwi mo sa Manila?" kapagkuwa'y narinig niyang tanong ng Tatay ni Marshall sa binata.

Lumingon muna si Marshall sa kaniya bago sumagot. "Maybe nextweek, Tay."

Tumango naman ang Tatay nito.

"Nauna na si Twix sa Manila, si Reese naman nasa Palawan."

Nagkibit balikat lang si Marshall.

"I'll talk to Twix, pag nagkita kami."

Panay tungkol sa negosyo ang topic ng mga ito habang siya tahimik na nakikinig at kumakain. Nagtatagalog ang mga ito, lingid sa kaalaman ng mga ito. She can speak, read and understand Filipino Language. Kasama iyon sa mga itinuro sa kaniya, mag aral ng iba't ibang lenggwahe.

Pagkatapos kumain, nauna siya umakyat sa kwarto habang nag-uusap pa si Marshall at ang Tatay nito. Nagpaalam naman siya sa Nanay nito na aakyat muna para mag-ayos ng gamit niya.

Habang nag aayos siya ng mga damit niya, nag-vibrate ang isang cellphone niya na nakatago sa luggage bag niya. Numero iyon ni Tanner. Sinagot niya ang tawag.

"Yes?"

"Are you out of your mind?!" singhal ni Tanner sa kaniya sa kabilang linya.

Walang reaksyon ang mukha niya na tumayo at naglakad paharap sa bintana na nasa kwarto.

"Yes." Walang kabuhay-buhay na sagot niya.

"Stupíd ! Papá will kill you kahit matapos mo pa ang pinapagawa niya hindi ka niya hahayaan makaalis ng buhay sa organisasyon and you fúcking know that!"

Huminga siya ng malalim. Of course, hindi lang plan A, plan B, plan C ang meron siya pati plan D. Hinanda na niya ang sarili sa mga bagay na posibleng mangyari.

"I know that. Sa tingin mo ba hindi gumagana ang utak ko? Wala akong pakialam kung ano balak niya. Gagawin ko ng maayos 'to," seryosong sabi niya na ang tinutukoy niya ang last job na binigay ng Ama ni Tanner.

Malakas na mura ang narinig niya sa kabilang linya.

"My business is not your business anymore."

Kung ito nga may asawa't anak na. May buong pamilya na, kaya kailangan niya na rin lumaya at lumayo sa magulong mundo niya. Nais din niyang bumuo ng pamilya at magkaroon ng mga anak. Tahimik na buhay.

"You're still my goddamn business, Zee! So, please... don't left the organization. Kung gusto mo magbakasyon sa malayong lugar ng ilan buwan, I'll tell to—"

Pinatay na niya ang tawag, hindi dahil ayaw na niya kausap si Tanner dahil naramdaman niyang may tao sa labas ng pinto. Tinago niya ang hawak na cellphone sa bulsa niya. Ilan sandali pa siyang nakiramdam nang bumukas ang pinto ng kwarto. Pumasok si Marshall sa kwarto habang nakapamulsa at pinukol siya ng matalim na tingin.

Napapailing ito. May narinig kaya ang binata?

"Wala pa tayong one week na mag asawa, nagsisinungaling ka na agad sa'kin," malamig na sambit nito.

Kumunot ang noo niya.

"What?"

Nakakalokong tumawa ito.

"Stop acting. Narinig kitang may kausap. Alam kong nakakaintindi ka ng tagalog. Why? Why pretending? At sinong kausap mo? Lalaki? Arrange marriage ang set up natin but please... don't fool me! Kasal ka na sa'kin. Kasal na tayo. Kaya kung may ibang lalaki ka, ngayon pa lang sinasabihan na kita. Leave him because you're mine now," nangagalaiting singhal ni Marshall sa kaniya.

Medyo nakahinga siya ng maluwag dahil iba ang naging hinala nito sa kaniya. Well, mali niya, sablay siya dahil nalaman na nito marunong siyang magtagalog. Subalit, mabuti na lang at iba naging sapantaha nito.

"Sorry... kung 'di ko agad sinabi na I know how to speak Filipino." Pinalambing niya ang tono ng boses niya.

"I'm not totally fluent, natuto lang ako dahil nagkaroon ako ng yaya na Filipina and may ex-boyfriend akong Filipino," pagdadahilan niya. Kailangan niyang maghabi ng kwento para maniwala ang binata.

Matiim siya nitong tinitigan. Tila sinusukat nito kung nagsasabi ba siya ng totoo o hindi.

"Ex-boyfriend? Siya ba ang kausap mo kanina?" may iritasyon sa boses nito.

Kiming tumango siya.

"Yeah. Nakipaghiwalay ako sa kaniya bago pa tayo ikasal. Alam kong kasal na tayo and I also want this marriage work out. Sorry, don't get mad at me," umakto siyang iiyak. Nagbabakasakali tumalab sa binata.

Marahang lumapit ito sa kaniya at masuyong sinapo ang mukha niya.

"Sorry din kung nasigawan kita. Blocked him. Ayokong nakikipag usap ka pa sa ex boyfriend mo."

Thank god may tumulong luha sa kaliwang mata niya.

Tumango siya habang humihikbi. Naramdaman na lang niya ang pagyakap sa kaniya ni Marshall at masuyong hinahaplos ang buhok niya.

"Ssh.. stop crying. Sorry na. Okay na hindi na ako galit."

"Really?"

"Yup. Nextweek pupunta tayo ng Philippines, so ready your things. Okay?"

Tumango tango siya na parang batang masunurin hanggang sa tumalikod na ito at tinungo ang walk-in closet. Tumaas ang sulok ng labi niya.

Hmm, you'll be really sorry, Marshall Donovan.