"Huwag kayong mag-isip ng ganiyan, malayo pa sa katotohanang babagsak ang anak ko sa isang mahirap. Baka maghalo ang balat sa tinalupan kapag nangyari 'yon," dugtong ni Ina.
Animo'y galit na galit ito at ang laki ng pagkadisguto sa mga mahihirap. Sandaling natahimik ang paligid, wala akong naging imik na pinagmamasdan lang si Ina.
"Kaya ikaw." Baling niya sa akin bago ako pinandilatan ng mata. "Huwag na huwag kang magkakamaling magkagusto sa lalaking iyon, o kahit ang makipag-kaibigan man lang. Binabalaan na kita, Karla."
Hindi ako nakasagot dahil bago pa man niya ako balaan patungkol kay Felix ay nagawa ko na. Si Felix na ngayon ang naging kaibigan ko, ang malapit sa akin at ang taong nasasandalan ko.
Sa hindi pagsagot ay madiing kinalampag ni Ina ang lamesa dahilan para mapapitlag ak
