Kabanata Tatlo: Bago Magsimula ang Gabi
POV ni Liam
Humarap ako sa salamin habang isinusuksok ang laylayan ng polo ko sa slacks. Simpleng ayos, pero maayos. Hindi ko alam kung bakit may kaunting kaba pa rin kahit ilang araw na akong naka-adjust sa Pilipinas.
Naalala ko 'yung unang araw ko sa opisina. Lahat ay bumati. Lahat ay pamilyar. Maliban sa kanya.
Kelsey.
Tahimik lang siya. Propesyonal. Marespeto. Pero hindi ko makalimutan kung paano siya tumingin—hindi pilit, hindi rin palaban. May laman. Parang may alam siya na ako mismo ay hindi ko pa alam sa sarili ko.
Tok tok.
“Pasok,” sabi ko habang inaayos ang manggas ng polo ko.
Si John Luis ang sumilip, pumasok na parang may sariling bahay.
“Ginoo, handa ka na ba sa grand entrance mo?” pabirong tanong niya.
“Hindi naman ito debut,” sagot ko, sabay ngiti.
“Pero baka ‘yung makakilala mo ngayong gabi… may simula ng bagong yugto.”
Napatingin ako sa kanya. “Nakita ko na siya.”
Tumaas ang kilay niya. “Sino?”
“‘Yung sekretarya.”
“Ah. Si Kelsey?”
Tumango ako. “Parang gusto kong makilala pa siya.”
---
POV ni Kelsey
Inayos ko ang laylayan ng aking dress sa harap ng salamin. Simple lang ang suot ko, pero maayos. Ayokong magmukhang nag-effort nang sobra—ayokong bigyan ng malisya ang pagpunta ko sa party.
Pero hindi ko rin maitanggi... may parte sa akin na excited. Hindi para sa okasyon. Kundi para makilala siya nang mas mabuti.
Liam Serrano.
Nakilala ko siya ilang araw lang ang nakalipas. Buong akala ko, isa lang siyang typical balikbayan—suplado, mayabang. Pero iba siya. Marespeto. Tahimik. May lalim ang tingin.
At ‘yun ang nakakagulo ng isip ko hanggang ngayon.
Tok tok.
“Pasok,” sabi ko.
Sumilip si Sheena, tapos biglang pumasok na parang whirlwind.
“Ready ka na?” tanong niya habang inaayos ang buhok ko sa gilid.
“Hmm... medyo.”
“Alam mo, hindi ako naniniwala sa ‘medyo.’ Kung may taong gusto mong makilala pa—gamitin mo ang gabing ito.”
Napatingin ako sa kanya. “Nakilala ko na siya. Pero hindi ko pa talaga kilala.”
Ngumiti si Sheena. “Baka ngayong gabi... masimulan mo na.”