Paggising ko ay wala na daw si Sir Kier. Maaga daw itong umalis papuntang opisina. Sa isip-isip ko ay mabuti naman at hindi ko siya makikita ngayon araw. Nasisigurado kong gabi na ang uwi nun mamaya kaya dapat bago siya dumating ay nasa kwarto na ako.
Ako na ang nagluto ng almusal ko. Ako lang din ang kumain mag-isa dahil sabi nila ay mamaya pa sila kakain. Nakatulala ako habang kumakain. Pa-udlot-udlot ang subo ko sa aking bibig. Sa tingin ko naman ay tama ang naging desisyon kong tanggihan si Sir Kier. Kaya hindi ko na dapat isipin yun.
Napatingin naman ako ng sumulpot si Henry sa harapan ko. Itinaas ang palad at pinagalaw sa tapat ng mukha ko.
"Hoy! Tulala ka diyan!" puna sa akin nito ng hindi ko pinapansin ang palad niya. Sabi ko hindi ko na iisipin pero mas lalo lang nitong kinakai
