"SOPHIA, saan ba tayo pupunta?" I asked, rubbing my nape. It was my mannerism since I was a kid. She turned her head at me and smirked. What a lovely smirk.. "Maghintay ka nga," she answered. Nauna siyang naglakad sa kumpulan ng tao at bahagya akong nilingon. "Ang daming tao dito, Phiphi," reklamo ko sa kaniya. "Alec," she sighed. "I won't let anyone harm you. Okay?" I shrugged and dipped my fist in my pocket. "Sabi mo eh." The sky was dark but the moon shines so bright, as if it owns every lights from the star. Gumuhit ang mapait na ngiti sa labi ko at napailing na lamang. Naglakad ako palapit kay Sophia na nakatingala sa madilim na langit. She smiling like a child who received the biggest gift from santa. Tumabi ako sa kaniya at tumingala rin. I was smiling too, the view calms the

