Tahimik lang ako sa passenger seat habang rinig na rinig ang pakikipagtawanan niya sa kausap sa kanyang phone.
Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon knowing I was not the one na nakakapagpatawa sa kanya.
Pinikit ko ang mga mata at pinigilan na huwag umiyak kahit nanggigilid na ang mga luha ko. I shouldn't be feeling this way dahil kuya-kuyahan ko lang naman siya.
Ano ba 'tong nararamdaman ko?
Nang maramdaman kong tapos na siya, nagpanggap akong natutulog hanggang sa marinig ko ang pagbukas niya ng pintuan ng kotse.
I heard him heaved a sigh when he settle down on the driver's seat. Nang paandarin niya ang kotse at nagsimulang magmaneho, naramdaman ko ang paghawak niya sa aking hita na hinayaan ko lang.
"Sorry for making you wait," bulong niya sapat na para marinig ko. "Ell
