THE DEAD IS NOT YET END

Chapter 10: MEET THE UNEXPECTED

Sakura Campus.

Isa sa mga kilalang paaralan sa lugar ng praelya, kung saan lahat nang mga nakapag tapos dito ay palaging nire-respeto at ini-idolo nang kanilang mga naka-ka-salamuha.

Dahil sa proseso at batas na bukod tanging ang eskwelahan lang na ito ang ka-kaiba, halos lahat nang mga taong nakatira sa ibang bansa ay nagagawa dito bumisita, para lang pag-aralin o mag-aral sa kagustuhan nila.

Bukod pa doon, ang tahimik na paligid at magandang tanawin ng praelya ay sadyang maaliwas din, hudyat upang wala rin itong sawang dayuhin, lalo na ang mga tao na nais nang pahinga at komportableng lugar.

Subalit, sa ilang oras lang ang nakalipas. Ang kaninang tahimik at ang masa-sayahing estudyante na pumapasok sakanilang paaralan ay ngayon...Napa-palibutan na nang hinagpis at naka-ka-kilabot na tinig.

Habang ang ma-aliwalas na tanawin at malinis na paligid, ay ngayon puno na ng dugo at pira-pirasong katawan sa tabi-tabi.

habang ang kalangitan na dati'y sobrang ganda ang pagka-asul ay ngayon sobrang pula at maku-limlim na ang masi-silayan na tila ba'y ang araw ay natatakot na rin magpakita.

Ngunit hanggang ngayon ay labis pa rin nag tataka ang iilan mga nakaligtas sa trahedya, kung paano at saan ba ito nag simula...

"Ha! haah! h-help! help me!!!"

Ang pag ma-maka-awa na sigaw nang isang estrangherong lalaki na patuloy tuma-takbo pa-palayo sa isang creature na bali ang isang paa habang may nakabaon naman na bubog sa noo.

"P-please help me...I-I don't wanna die!!"

Hagul-gol pa nito, at halata sa kanya na iilang pulgada na lang ang natitira ay kusa nang susuko ang katawan nito sa pagtakbo.

'Damn It! Why do they need to do that kung parehas lang naman ang kagustuhan namin tumakas?'

Hindi mapigilan galit nito na tila'y meron syang pinag-huhugutan.

"Garrrhhh!!!"

"Leave me alone! Hindi ko naman gusto ang ginawa ko! parehas lang nila tayong itinapon na parang isang bagay!"

Lingon pa nito sa creature na huma-habol sa kanya kahit na hindi naman sya nito maintindihan, pero tila parang kilala nya ito ayon sa kanyang pina-paliwanag.

"Garrhhhhhh!!!!"

"W-why you didn't die anyway? I even stab you in the forehead...kahit na ayaw ko..."

Nalu-lungkot nitong sabi habang tila'y nawawalan na rin ito nang pag-asa makatakas sa kaharap nya.

"But you! but you—ack!"

Udlot nito sa kanyang sasabihin nang hindi nito napansin ang bato na nakaharang sa kanyang daanan, hudyat para matisod sya.

Pero imbis na tumayo ay napag desisyunan na lang nyang hindi kumibo habang ina-alala ang mga nangyari.

"K-kung hindi lang sana i-ikaw masyadong nag tiwala sa taong iyon, hindi sana tayo aabot sa ganito, Arko..."

"Gaaarhhh!!"

Litanya pa ng binata sa ere habang umiiyak at tila'y nag hihintay na lang ito sa mangyayari sa kanya.

"Gaaahhaahh—eeiiikkk!!!"

Subalit, ilang segundo na ata ang nakalipas ay tila parang naramdaman nyang wala naman dumamba at kumagat sa kanya, kahit na naririnig naman nito ang tinig nang halimaw na iyon, senyas na na-andito pa ito.

"Mister."

Ngunit, imbis na isang naka-katakot na halimaw ang kanyang narinig, Isang maliit na tinig ang nagkuha sa atensyon nito, kasabay pa yun ang marahan na pagtapik sa kanyang balikat kaya walang nagawa ang lalaki kundi iangat ang kanyang mukha para lang magulat, dahil isang batang babae lang naman ang nabungaran nito.

"Are you alright?"

Litanya pa nang kaharap nya, pero imbis na sagutin nya ito ay mabilis syang napatingin sa kanyang likod at napansin nito na buhay pa ang creature pero hindi ito mapakali.

"Miste—"

"Run, kailangan mo nang tumakbo habang abala pa ang halimaw na yan."

"But—"

"Sige na bata, ako na ang bahala dito kailangan mo nang makatakas."

Udlot pa nito sa sasabihin ng bata, pero isang kunot-noo lang ang ibinalik nito sa kanya.

"If I do that, those creature will eat you."

Turo nya sa kanyang likudan dahilan para masundan ito ng lalaki at laking gulat nito na hindi na lang pala iisa ang pumu-puntirya sa kanya.

"iieeekkk gaaarhhh!!!"

"Y-you need to go!"

Patuloy pa rin ang utos ng binatilyo sa bata, kahit na mas natatakot pa sya sa kanyang nakikita, ngunit para sa binata mas pipiliin nyang mabigyan nang silbi ang sarili nito sa huli kaysa sa, matunghayan pa nang kanyang kaharap ang paraan na pagkawala nya dito sa mundo.

"Sige na bata, tumakbo ka na, w-wag kang matakot hindi ka nila mahahabol ako ang bahala sayo."

Pag susumamo pa nito sa bata habang may ngiti sa kanyang labi, kahit na ang dalawang mata naman nya ay patuloy pa rin ang pag agos ng luha.

Taimtim lang naman syang tinignan ng bata bago ito tumayo at inilapag ang kanyang bag sa harapan na tila'y may hina-halungkat.

Hinayaan lang naman ito ng binata sa ginagawa nya pero pagkaraan nang ilang segundo ay gulat na napatingin ito sa kanyang harapan.

Sapagkat, ina-abutan lang naman sya nang kanyang kaharap ng choco bar, dahilan yun upang mas mapaiyak pa ang binata dahil sa kanyang kainosentehan.

At isipin pa lang na mawawala ito ng maaga, hindi nya mapigilan ang kanyang emosyon, kaya kasabay nun ang desisyon nya na maligtas ito kahit ano man ang mangyari.

"M-maraming salamat, sige na tumakbo ka na."

Litanya nito habang sinusubukan nyang tumayo, pero tila matatagalan pa ata sya ayon sa kanyang nararamdaman, dahil ni hindi na nya mahanap ang lakas nang kanyang binto. dahil siguro sa pangangalay nito.

"Mister, sa totoo lang po hindi ko po kayo maintindihan kung bakit gusto nyo ako lumayo. Pero dahil sa nakikita ko rin sila alam kong gusto nyo lang ako maligtas, subalit hindi ko po magagawa ang nais ninyo."

Ang akala nito ay aalis na ang bata matapos itong tumayo sa harap nya, pero dun sya nag kakamali ngayong naka pwesto na ito sa likudan nya na tila'y sya'y hina-harangan.

"Gaaartrhhhhhhh!!!"

At kasabay yun ang malakas na sigaw nang halimaw matapos ito maka recover at galit na lumingon sa kanila.

"Mapanganib ang ginaga—"

"Lalo na po...nandito ang mga HORDIES!!!"

Singit pa nito sa sasabihin ng lalaki, pero mas nanaig ang pagka lito nito nang hindi man lang takot at kaba ang makikita sa expression ng bata, kung hindi malaki pa ang ngiti nya na tila'y nag nining-ning pa ang mga mata, sabay nakaturo pa sa kanilang harapan na parang ito ang tinutukoy nya.

"Now mister, you can rest there first, I'm sure you are hungry kaya pwede nyo pong kainin ngayon ang binigay ko at mabalik na rin ang lakas ninyo."

"H-huh pero paano ikaw—teka saglit, wag!!!"

Mabilis na sigaw nya sa bata nang biglang tumakbo ito para lang salubungin ang mga halimaw na papalapit rin sa kanila.

"Nooo!!!"

Segundo pa nya nang makita nito ang pag talon nang isang halimaw sa kanyang kasama habang ito naman ay nag labas rin ng metal gun.

"Eeeeiiiiiiiikkkkkk!!!!!!!!"

Matinis na sigaw ng creature hanggang sa napa higa ito habang hawak-hawak ang mukha at nag lilikot sa sahig katulad nang napansin nya sa nangyaring halimaw na humabol sa kanya.

"Hahahahaha, hordies!!!"

Tawa naman nang kanyang kasama dahilan upang lalong mapa-awang ang bibig nang binata dahil sa natu-tunghayan nya ngayon.

Ang bata kasing kasama nya ay tila natutuwa pang maka salamuha ang mga halimaw na para bang hindi na nga-nganib ang kanyang buhay.

Hanggang sa natagumpayan pa nitong tamaan nang likido na nang gagaling sa metal gun na hawak ng bata ang mga mukha ng katapat nya.

"iiieeeekkkkk!!!"

Kaya imbis ang galit na hiyaw ang umalingaw-ngaw sa kanilang paligid, malakas na daing nang mga ito ang maririnig.

"Great! time to collect some souvenirs!"

Pagkaraan litanya ng bata matapos nitong patumbahin ang mga hordies na tinatawag nya.

Agad itong kumuha ng scalp bago nya ito nilapitan na may ngisi sa labi.

At nang ma-klaro itong makita ng binata ay tila parang nalipat ata ang takot nito sa bata, hanggang sa mas lumakas pa ang daing ng hordies sa paligid.

"Eeeeiiiiiiiikkkkkk!!!!!!"

***********************************************

"H-how long have you been here?"

Pagkaraan na tanong ni karo, matapos nitong makita ang kanyang kasama na babae na kapwa nito estudyante.

"J-just a minute ago, h-hindi ko namalayan na dito pala ako dadalhin nang mga paa ko matapos po mag hanap ng armas laban sa kanila, p-pero hindi ko akalain na mas marami pala dito kumpara sa aking nadaanan."

"I-I see...saan ka pala nang galing kanina bago ka na stock dito?"

"I came from the auto service room..."

Marahan na sagot nito, hudyat upang mas naging interesado pa si karo na tanungin ang kanyang kausap, dahil kung hindi sya nag kakamali yun ang lugar na balak sanang puntahan nilang tatlo.

Ngunit kasabay nang emosyon na yun, ay bigla rin nag taka ang binata kung bakit nagawang umalis ng babaeng ito sa silid at hindi pa naka-kasakay na kung tutuusin doon nakaparada ang shuttle bus.

'Don't tell me...'

"Kumusta ang lagay sa service room?"

"I-it is also being attack..."

Straightforward na sagot ng dalaga habang ang kanyang kamay ay napatakip na sa kanyang tenga dahil mas lumalakas pa ang ingay ng creature sa paligid nila.

Ngunit, bago pa man dumapo ang kanyang kamay ay agad ito pinigilan ni karo at marahan nya ulit tinanong ang babae.

"By any chance, may na encounter ka bang matangkad na lalaki na kulay brown ang buhok sa silid na iyon? Flank ang pangalan nya."

Matapos itong marinig ng dalaga ay agad itong napatingin sa kanyang kausap at katulad ng una na nakaharap nya si flank, ay namula rin ito sa harapan ng binata.

"K-karo Tarsus the p-prodigy."

Dahilan rin para mag taka si karo dahil hindi nya akalain kilala sya ng babae kahit na ngayon pa lang naman nya nakita ito.

At nang mapansin yun ng dalaga ay agad itong umayos sa harapan nya at parang nagising sya sa kanyang ulirat.

"I didn't mean to creep you out, sadyang kilala ka lang po talaga namin dahil madalas ay ikaw nababanggit ni prof autur kapag ipinag mamalaki nya ang science quiz bee, na ikina-first place nyo po ng walang kahirap-hirap."

Marahan nyang paliwanag na para kay karo naging sanhi ito upang maging maklaro sa kanya ang lahat. Subalit, agad naman nyang isinantabi ito, dahil ngayon mas priority nya na makatakass silang lahat sa lugar na pinag lalagyan nila.

"I see, but how about my question?"

"Ah, o-opo nandun po sa service room si flank, at sya po ang nag utos sakin na kumuha ng weapon."

Sabay pakita nito sa hawak nyang axe, na kung tutuusin natalo pa nito ang dala ni karo na fire extinguisher.

Subalit ang laman sa isip ng binata ngayon, ay kumuha ang babae ng weapon dito sa loob imbis na pwede naman sa service room, unless na wala doon...and that only means nanga-nganib rin ang buhay nang kanyang matalik na kaibigan...