Chapter 25
JHØNALYN PØV
ITO NA ANG ARAW na magtutuos kami ni kuya benjie. Ay mali, na kakâinîn niya ako. Kaya naman sobrang kabado ako, habang nagpapalakad-lakad ako sa loob ng kwarto ko.
Katatapos ko lang maglinis ng buong bahay at nakaligo na rin ako. Hindi ako makalabas ng kwarto dahil sobrang kâba ko sa gagawin niya sakin mamaya. Parang lalabas na nga ang puso ko sa sobrang tibøk at bilis nitong sumâlsâl. Para tuloy akong aatâkîhin sa pusø nito.
Hindi ko malaman kung uupo ba ako o maglalakad. Gano'n ang pakiramdam ko, at nanglalamig ang buo kung katawan. Parang gusto kona lang mamatay, kesa kaînîn niya ako. Pero paano ang mga kapatid ko? Sino ang mag-aalaga sa kanila?
Maya-maya'y natigilan ako sa pag-iisip ng biglang may kumatok sa pintuan ng kwarto ko, at narinig ang boses ni kuy
