Maaga akong nagising para mag prepaire ng breakfast naming ni Kevin simpre isa akong huwarang may bahay ni crushhh! Cherottt pero simpre darating din tayo jan wahahaha! Pakanta kanta pa ako habang inihahain sa lamesa ang niluto kong agahan simpre ang favorite nitong fried rice.
Butter ang pinang sangag ko rito at saka ko hinaluan ng pininong bell pepper at konting chicken breast and I also add some green beans and green onion leaves ganyan ako magluto ng fried rice para special. Special coffee to si crush ey haha inilapag kona rin ang itllog na katatapos ko lang pritohin nagtimpla narin ako ng kape namen.
Kinakarir kona para dama ang pagiging MRS. DELOS SANTOS hahaha feelingera ka self. Sumulyap muna ako sa pinto ng banyo marahil ay di pa tapos itong maligo kaya pumunta muna ako sa sala at tsaka in on ang tv manood muna ako ng news baka kung ano nang nagyayari sa mundo. At di nga ako nagkamaling nag bukas ako ng tv may nangyayari na nga sa mundo at di man lang ako nagmamalay.
Shit! I felt guilty puro kalandian lang iniisip ko dto samantalang yung mga tao sa labas lalo sa lugar namin naghihirap na sa lock down nato patuloy na dumarami ang kaso ng COVID19 sa bansa.
“Patuloy ang pagdami ng bilang nang tinatamaan ng virus sa bansa karamihan ay ang mga matatanda edad 60 pataas at 7 years old naman ang pinaka bata. Nangangamba naman ang DOH sa nangyayaring pagkukulang ng volounter's at facilities para sa may mga COVID baka mapilitan na silang tumangap nang sino mang nais mag volounter kahit di pa ito License, basta may kilaman na sa medicina dahil sa maraming doctor at nurses narin ang na mamatay”
Ayun sa babae sa balita napa buntong hininga ako jusko po bakit ba nangyayari samin ang ganto nanatakot ako para sa mga taong mahihirap na di kayang alagaan ang sarili nila tulad nang mga matatandang walang kasamang mga anak sa malayo.
Haiystt! “pandemic is now getting worse” someone speak at my back nilingon ko ito ay si crush lang pala haha ang hot nito sa kanyang ayus shett tinignan ko sya mula ulo hangang paa at napatitig sa mukha nito s**t tangina gwapo mo ser!
Naka sando at summer shorts lang ito halatang bagong ligo dahil bukod sa basa pa ang buhok ay may nakasabit pang tuwaliya sa leeg nito “wow sarap namn nang breakfast tara lets eat” he broke the ice ay tae baka maglaway na ako dito tama na nga yan Dhale.
Lumapit na ako sa lamesa at naupo sa harapan niya iniabot ko rito ang isang tasa ng kape “oh ayan kuya kevs pinagtimpla na kita ng coffee” I said sabay lapag ng tasa ngumite naman ito sakin “thanks Dhale isang buwan na tayong magkasama dito hangang ngayon kuya parin tawag mo sakin” biro nito saka humigop ng kape.
The f**k alangan naman hubby itawag ko sayo sa isip isip ko pero masmalupet kung sasabihin ko talaga “ede hubby kung ayaw mo ng kuya” sabi ko sabay kagat ko sa dulo ng kutsara at saka tinaas baba ang dalwa kong kilay RAWR natawa lang ito sa ginawa ko
“Siraulo ka talaga itigil mo nga yan” saka tinap nito ang buhok ko “ayaw ko nga tawagin mo muna akong wifey” sagot ko naman na pang hahamong tinig lalo itong natawa “ayy sya kumain kana nga wifey” sagot nito hanudaw wifey? Emegeddddd bye mom I'm getting married “yan very good “ sagot habang tumatawa .
Pero puta sa totoo lang sasabog na ako sa kilig yawa “oh ano okay na?” naka ngiteng tanong nito gosh ang cute talaga ng ngite nya sobra “oo pero mas okay pag palagi“ taas baa ang kilay kong sagot. habang malapad ang ngiting naka titig lang ito sakin " i like you" mahina nitong sambit ngunit sapat na iyon upang mamula ng pisngi ko "ano kamo?'' nauutal kong tanog he just look away
"Wala sabi ko ulagain ka talaga" namumula ang tenga nitong sagot sakin pero alam ko namang di talaga yun ang sinabe nya parang gusto ko tuloy sumigaw sa sobrang kilig haisyt! Nagtawanan lang kaming dalawa pag mga ganto ang ganap samin ay pansamantala naming nakakalimutan ang mga problemang kinakaharap namin ngayon like super comfortable talaga kami sa isat –isa kaya magpapaksal na talaga kami pagkatapos ng lock down. Chour HAHAHAHA!
Inikot ikot ko pa ang lapis na hawak ko habang muling sinasariwa ang itsura ng mukha ni crush kanina habang kumakain kami halos puro pagmumukha na nito ang makikita sa sketchbook ko haha kinikilig pa ako habang iginuhit ang mukha nito ng biglang tumunog ang cellphone ko napapitlag ako sa sobrang gulat kaya naihagis ko ang sketchbook na hawak ko.
“Ay hakdog na may chesse” naisatinig ko letse si mia lang pala siraulo talaga tong babaeng to palaging wrong timing haiyst I click the answer button “oh wassap hakdog?!” pabungad kong bati rito “haistt Dhale nanonood kaba ng news?” she ask in a serious tone. Kinabahan ako bigla kasi si Mia ang tipo ng taong kalog at bihirang magseryoso that’s why nakakaba talaga pag ganto na talaga ang tono nito.
“why? Is there’s something wrong?” kunot noo kong reply “ haistt! Dhale bukasn ko kaya ang tv daliiii!!!!” tanging sagot lang nito halos pa sigaw pa kaya natataranta akong binuksan ang tv.
“Nanawagan ang DOH sa lahat ng medicine student na nais mag volunteer na makiisa sa gagawing anti covid19 program kung saan kakailanganin ang tulong nang bawat may alam sa medicina upang maiwasan ang paglaganap ng virus. Samantalang may tatlong doctor nanaman ang namatay dahil sa covid kaya mahigpit ang pangangailangan ng doh para sa tulong ng mga medical personel.”
Sabi nang babae sa balita. What the f**k?! “so whats your plan Mia?“ I ask her “I'm planning to be part of the volunteer but still I'm hesitating di ako maka decide” she said “are you sure about it?” paniniguro ko bumuntong hininga muna ito bago muling nagsalita dama ang bigat sa loob nito.
“Masyadong magulo na kasi rito samin sa San Isidro, nagkakaubusan nang supply sa food, nagkakagulo narin ang mga tao di na kami maka labas sa sobrang dami ng infected dito at saka nakakalungkot mang isipin na nagkukulang ang tulong na binibigay ng goveyerno.
I'm glad na kahit papano ay maayus pa ang sitwasyon namin ng family ko rito but others are suffering badly.“ malungkot nitong sagot maging ako ay di agad nagkapag salita afektado rin ako sa hirap na nadarama nito kahit naman puro kabaliwan ang alam naming magkakaibigan ay marunong parin namn akong mahabag duhh may puso ako simpre.
“Do what you think is right and would benefits not just yourself but everyone however don’t forget to think wisely it's better to be safe from the virus now a days.” tanging naipayo ko naman bago ito nagpaalam.
Napasalampak ako sa upuan at muling ibinaling ang attension sa tv suddenly I was so shock when I saw the name of our brgy. In the head news agad kong nilakasan ang TV.
“Nag kakagulo ngayon sa bayan ng San Ell defonso nang dahil sa isang covid19 positive ang tumakas sa quarantine facilities nito. Natatayang tumakas ang lalaki matapos malaman ang kalagayan ng kanyang pamilya samantala ay pinaghahanap na ito ng mga auturidad at tiyak na kakasuhan sa oras na ito mahuli. Kaya naman ay pinapayuhan ang mga taga roon na huwag munang lalabas ng kainilang mga tahanan at kung maari ay huwag basta magpapasok.”
Ulat ng reporter sa TV napahilamus ako sa mukha dahil sa nalaman “s**t! Sila mama” nagaalala kong sambit dalidali kong hinanap sa contacts ang phone number ni ate at agad itong tinawagan mabuti nalang at sinagot naman nito agad “unee chan! How are you? Si mama asan kumusta kayo jan?” nagaalala kong tanong
“Dhale okay lang kami dito pero nakakatakot di na kami pweeding lumabas may naka takas na infected daw ey. Ikaw kamusta ka jan?” she answered halata ang takot at pagaalala sa boses nito napapikit ako “okay ako rito ate wag nyo akong alalahanin. Si mama pweede ko bang makausap?” I said.
“Andito saglit ibibigay ko” ilang sandali pa ay si mama na ang nasa kabilang linya “oh Dhale ano kumusta ka jan? pinapakain kaba nang maayus ni Kevin jan?” bungad nito sakin gusto kong matawa sa tanong nito but this is not the right time “ma naman maayus ho ako rito kayo ho ng kumusta jan kumakain ba kayo ng mayus?”
naluluha kong tanong miss kona ang mama ko sobra all this time sya lang ang bukod tanging nag sacrifice para samin kaya love na love ko sya “haiysst sa awa ng diyos oo pa naman pero di ko alam kung hangang kailan ba ito aabot.” malungkot na turan ni mama ramdam ko ang biglang pagkirot ng puso ko haiyst I feel guilty nagdurusa sila doon habang ako puro saya dto haiystt.
“Don’t worry ma gagawa ako ng paraan para mapuntahan kayo jan magdadala ko ng supply” pag che-cheer up ko kay mama agad namn itong tumangi “naku Dhale huwag na ayus lang kami rito basta magiingat ka jan wag nang lumabas ng bahay ah tsaka ipon mo yan di mo dapat ginagalaw para samin okay” she said to me.
Masasabi kong dakila talaga ang nanay ko kung nasa tabi ko lang ito ay baka nayakap kona ito haist “mama miss kona kayo nila ate. Pleas let me kahit ito lang maitulong ko” pakiusap ko dama ko ang pagbuntong hininga nito marahil ay nahihirapan din sa sitwasyon naming dalwa.
“Miss kana rin naming bunso but this is what we have too konting tiis anak matatapos din ito. Tsaka diba yung crush mo ang kasama mo jan sus seize the day anak basta wag nyo muna akong bibigyan ng apo ah!’’
Pagbibiro pa nito haiyst natawa ako sa sinabi ni mama “ay awan ma ikaw talaga nagawa mo pang magbiro haha” I said with soft laugh “ay sows totoo naman ah pero anak seryoso nabalitaan kong naghahanap ng volunteers ang DOH nako ipangako mo sakin na wag na kayong makisali jan ni Kevin ahh masyadong delekado baka mapahamak lang kayo”
Sabi pa ni mama I sign patay yun palang nga ang pinagiiisipan ko kanina ey di ako agad naka sagot “oh bakit di ka maka sagot? nako Dhale kung ano man yang iniisip mo jusko wag na huh please lang anak ayaw kong mapahamak ka. Sige ka di kayo makakasal ni Kevin“
May pananakot pa si mama sa dulo haiyst ito talagang nanay ko may pagka siraulo kahit sa gantong situwasyon nagagawa paring magbiro haha mana talaga ako rito “ opo ma pangako basta magiingat po kayo jan.” sagot ko lang "oo sya sige ingat ka rin jana at wag kakalimutan ang mga bilin ko lalo na yung tungkol sa apo ah” pahabol pa ni mama haiystt ang nanay ko talaga
“Opo bye” paalam ko bago binaba ang cp. Naderetso ako sa kusina para uminom ng tubig feeling ko tuloy nanunuyo ang lalamunan ko haiyst. Inilagay ko lang una sa lababo ang ininoman kong baso mamaya na ako maghuhugas hehe tsaka nagdesisyong bumalik sa sala inabutan ko doon si Kevin naka upo sa sofa naka tulala ito tila malalamim ang iniisip agad akong lumapit dto.
At nag snap-snap ako sa may mukha nito gulat itong bumaling sakin “bakit Dhale?” nanlalaki ang mga matang baling nito saakin natawa ako “kanina kapa nakatulala jan mamaya Makita nalang kita sumasayaw kana sa kalsada hahaha” nangaasar kong sagot.
Nanatili lang itong nakatingin sakin di man lang natawa salamantalang ako patuloy lang sa pagtawa tanging sagot lang nito sakin "haisyt" saka bumaling sa ibang dereksiyon ang tingin huminto ako sa pagtawa “sows! Ito naman pikon agad nagaalala lang ako sayo ey”.
“Nagaalala bayun pinagtatawanan mo nga ako ey” nakaingos na sagot nito sakin kunot noo rin ito nagpigil ako nang tawa lumapit ako rito at tsaka naupo sa tabi nito “sorry na agad hubby” panunuyo ko rito saka pumulupot sa braso nito buong akala ko ay lalo itong maasar sa ginawa ko ngunit ng lingonin ako neto ay nawala ang kunot sa noo nito habang naka titig sa mukha kong para ewan na nag papacute rito.
Unti-unti itong ngumite shett feeling ko matutunaw ako my God help. Inalis nito ang kamay ko sa braso niya mukhang galit na nga to patay! Pero surprisingly imbis na itulak ako palayo ay umakbay pa ito sakin and he pull me closer to his chest.
Nagulat naman ako sa ginawa nito kaya di ako naka galaw para lang akong manika na hinatak nito palapit sakanya dinig ko ngayon ang malakas na kabog ng puso ni Crush my God pwede na ako mamatay hahaha simpre di papatalo ang epal kong puso parang mag nawalala naman sa loob ng tiyan habang sa may nag co-concert sa dibdib ko kaso puro drums lang ey.
“Tumawag sakin kanina si Mam Lee… bilang president ng medical team sa school tina tanong niya ako kung ano daw ang desisyon ko about sa program” nagsimula itong magkwento ah so yun pala ang iniisip nyan haiyst parang alam kona kung alin project ang tinutukoy nito “and whats your plan?” naisatinig ko.
Simpre gusto kong malaman no nagalala ako sa bebe ko kahit papano “I don’t know parang gusto ko na ayaw di parin ako makapag decide. Ikaw sa tingin mo what should I do?” he ask me at tsaka yumuko at tinignan ako sa mga mata pakiramdam ko ayy sasabog ang mukha ko sa sobrang init ng pisngi ko for sure para na akong sili rito.
“Do..don-t g-oo “ nauutal kong sagot nagtaka namn ito sa sinabi ko kunot noong tumitig ito sa mga mata ko “then why?” he ask me bigla akong naubusan ng sasabihin bakit ngaba? Alangan namn sabihin ko ritong kasi sinabi ni mama? Duh simpre di yun pwede no haisyt bakit ba kasi sinabi yun? Nakatitig lang si Kevin sakin nagaantay ng sagot ko.
“Basta wag kang pumunta don” tanging sagot ko lang at saka umalis sa pagkakasandal rito walang lingon lingon ako nagalakd palayo at dumeretso sa kuwarto shet nahihiya natalaga di kiri sis!