Chapter 6- Loren

2306 Words
Pasado alas sais y medya na ng umaga ng magising si Loren Ann.Hindi siya masyado nakatulog ng mahimbing matapos masaksihan ang pagtatalik ng dalawang nilalang na sa hula niya ay mga magulang ng kanyang tutee. Agad siyang bumangon sa higaan at dumeritso sa banyo upang maligo.Madali lang siyang natapos sa pag-aayos sa sarili.Suot niya na ulit ang bagong set ng uniporme niya bilang tutor ng batang si Timothy. Parang uniporme ito ng isang nurse ngunit makulay ang disenyong pambata. Nagmumukha yata siyang yaya imbes na guro. Isinantabi niya na ang isiping ganoon, importante ay may trabaho siyang marangal habang hinihintay ang resulta ng kanyang aplikasyon sa DepEd. Lumabas na siya ng silid at tinahak ang daan patungo sa elevator upang tumungo sa ground floor kung saan marahil ay hinihintay na siya ng kanyang tutee. Kung bakit kasi saan-saan lumilipad ang makamunduhan niyang pag-iisip pagkatapos niyang makita ang pagtatalik ng mga amo niya.Hayan tuloy napuyat siya ng husto. Pagbukas ng pinto ng elevator ay bumungad agad si Ditas sa kanyang mga mata.May malaking ngiti na sumalubong ito sa kanya. "Good morning,Miss Loren, tayo na sa hardin hinihintay ka na ng dragon, ah este ng amo natin," walang pakundangan niyang sabi habang hinihila ako palabas ng mansyon patungo sa hardin. Malayo pa lang kami ay tanaw na tanaw ko na ang amo kong lalake at si Timothy na nakaharap sa aming direksyon. Seryoso lang itong kumakain mag-isa.Dahil doon napahanga siya sa pagiging independent nito.Sa edad na anim ay marunong na itong kumain ng mag-isa.Para talagang malaking tao ang batang tutee niya kung kumilos. Nakatalikod sa kanilang direksyon ang lalakeng amo kung kaya't napagsasawaan niyang pagmasdan ang malapad na likod ng amo. Likod pa lang ay ulam na sa isip-isip ni Loren Ann. Iwinaksi niya sa isipan ang malaswang pagtingin sa among lalake.Bakit kasi hindi niya makalimutan ang mariing pagtitig sa kanya ng amo habang nasa ibabaw ng babaeng amo.Bumabayo ito ng sagad na sagad at sarap na sarap habang nakatanaw sa kanya. Pakiramdam niya ay siya ang nasa ilalim ng among lalake na binabayo ang pagkakabae niya.Nag-init ang pisngi niya sa tagpong iyon.Kung bakit kasi imbes na umalis ay nanatili siyang nakipagtitigan sa among lalake habang kinakagat ang ibabang labi.Ibig sabihin lang din niyon ay nagugustuhan niya ang nakita. "Boss master nandito na po si Ms.Loren Ann, ang bagong tutor ni young master Timothy," magalang na sabi ni Ditas. "Good morning Sir.I am sorry po, nalate po ako ng gising.Pasensya na po hindi na po mauulit,"paumanhin ko. Tumayo ang among lalake at humarap sa kanila ni Ditas.Magkasubong ang mga kilay nito na tumitig sa kanya mula ulo hanggang paa.Tila hinalukay ang buo niyang pagkatao sa mariin nitong pagsusuri sa kanyang hitsura ng among lalake. "What's good in the morning when you are late.Kabago-bago mo pa lang sa trabaho ay ito na ipinakita mo.Hindi ba itinuro sa iyo ang salitang punctuality?" dumadagundon ang baritoning boses ng among lalake. Nanlumo siya sa ipinakitang kagaspangan ng ugali nito.Yumuko siya upang itago ang nagbabadyang pagluha ng kanyang mga mata. Sa tanang buhay niya ngayon lang siya pinagalitan ng ganito.Kahit ang mga magulang niya ay hindi siya nakaranas ng sigaw o panlalait.Buong buhay niya ay busog siya ng pagmamahal at respeto. Kahit sa pag-aaral niya ay hindi siya nakaranas ng pambabastos ng sinumang tao ngayon lang talaga. Gusto niya ng umiyak at humagulgol ngunit pilit niyang pinatitibay ang kalooban dahil pinili niya itong trabaho kaya dapat lang niyang panindigan. Hindi siya basta-basta napapasuko ng anumang pagsubok sa buhay, ngayon pa ba na kailangan na kailangan niya ng pera upang makabayad ng utang at matubos ang pampasaherong jeep ng itay niya. "Ditas, bring her to my office after she takes her breakfast," maotoridad nitong sabi kay Ditas na hindi niya alam kung saan ito nakatingin. "Opo boss... mas..ter, ma..su..sunod po..," mautal-utal na sabi ni Ditas na bakas ang takot sa amo. Naramdaman kong umalis na sa aming harapan ang lalakeng amo kung kaya't itinaas ko ang aking ulo mula sa pagyuko. Nakita ko ang likod nito na paalis na ng hardin. Pati ang lakad nito ay mababakas ang pagiging dominante at pagiging arogante. Nagpakawala ako ng malalim na hininga bago ko bigyan ng pansin ang batang tahimik na kumakain sa ceramic set table.Hindi man lang ito natinag sa mga kaganapan kanina. Sa bagay parehas lang ito ng ugali ng ama na kung makapagsalita ay walang respeto, kung ano ang naisin sabihin ay deretsang ipamumukha sa iyo.Tulad na lang kanina na nahuli lang siya ng konti ay nakatikim na siya ng masakit na salita mula rito. Ano na naman kaya ang sasabihin nito mamaya pagkatapos niyang kumain.Hindi pa nga siya kinakausap muli ng lalakeng amo ay nakaramdam na siya ng takot. "Hoy,Miss Loren, maupo ka na at bilisan mo sa pagkain, natulala ka na diyan!" asik sa akin ni Ditas. "Ah....eh...Ditas, sabayan mo na rin ako," paanyaya ko sa kanya. "Hindi pwede Miss Loren, mahigpit na patakaran sa mansyon na bawal kaming sumabay sa aming mga amo kumain," paliwanag ni Ditas. "Ah, eh, trabahante din naman ako dito, bakit dito ako kakain?hindi naman ako amo dito," balik kong tanong sa kanya. "Exactly, you are not the boss here, I am your boss and your tutee, for pete sake, you are suppose to teach me the basics while I am having my breakfast so you should be earlier before me, is that clear Miss?" may intimidasyon at iritasyon na paliwanang ng batang amo. "Ah, yes, I understood young master Timothy," may diin kung sagot sa kanya. "And as your teacher, I am task to teach you the right manners while having meals, is that correct?" tudyo ko rin sa kanya. "No your wrong! you should be the role model to me in the first place, why came late?that's the main issue," he insisted. Kinontrol ko ang aking emosyon at umupo na rin sa tabi niya.Sumandok ako ng pagkain at nagsimula ng kumain. Nakita ko ang bahid ng galit sa mukha ng batang amo habang nakatingin sa akin na kumakain ng prenteng-prente sa tabi niya. Hinding-hindi ako padadala sa kagaspangan ng ugali ng mag-amang ito.Ipapakita ko sa kanila na ako ay pasensyosa ngunit may hatid na karampatang pasabog na ipapatikim sa kanila, ganoon naman talaga ang katangian ng isang guro, hangga't kayang pakisamahan ang bata ay gagawin nito ngunit bibigyan ito ng positibong disiplina at kung ano-anong stratehiya upang mapabago lamang ang ugali ng estudyante. "The point here young master, I have asked an apology already, can you have a heart to forgive such a minor issue," I said calmly to the little young master. Ramdam ko ang pagkatuliro ng bata sa aking nasabi. Hindi yata alam ng bata itong kung ano ang salitang pagpapatawad.Wala sa bokabularyo nito iyon maging sa ama nito. Tahimik na lang itong tinapos ang pagkain at walang ano-ano ay umalis na rin sa hapag. Bumuntong-hininga ako ng malalim at pinakalma ang aking sarili. Kailangan ko pang taasan ang aking pgtitimpi at pagiintindi sa mag-ama.Nasaan kaya ang ina ng mansyong ito.Nakakaya kaya nito pakibagayan ang ugali ng mag-ama? Iiling siyang tinapos na rin ang pagkain.Uminom siya ng isang basong tubig bago tumayo sa hapag at nagpalinga-linga upang hanapin si Ditas. Lumapit sa kanya si Ditas na inilagay ang isang daliri sa bibig, "Miss Loren, huwag kang maingay, may sasabihin ako sa iyo bago ka pumasok sa pinto ng dragon." "Ano ang ibig mong sabihin Ditas? Sinong dragon ang tinutukoy mo?" naguguluhan kong tanong sa kanya. "Eh, sino pa ang amo nating hot and sexy, pero ubod naman ng suplado at arogante," supalpal niya sa akin. "Ano ka ba Ditas?ang bunganga mo ayusin mo, marinig ka nga ng amo natin, baka ano pang sabihin sa atin, mapapalayas tayo sa trabaho sa wala sa oras nito," pangangaral ko sa kanya. "Shhhhh....oo na, oo na, pero gurl aminin nagwagwapuhan ka sa amo natin nuh? kilig na kilig din ang ferson nuh?," parang kiti-kiting ikinikiskis ni Ditas ang kanyang pang-upo sa aking tagiliran. "Hoy, Ditas, ihatid mo na si Miss Loren Ann kay Sir Lance, baka bumuga na ng apoy ang ilong 'nun sa kahihintay," saway sa amin ng Mayordoma na basta na lang lumabas mula sa loob ng mansyon. "Opo, Ante Pilar, papunta na nga po kami bago pa kayo dumating," sabi ni Ditas sabay hila ng aking isang kamay. Napakahilig ni Ditas humila ng kamay ng walang pasabi. Naku! ang sarap pingotin ang taenga kung hindi lang siya nagtitimpi ay baka nasampolan niya na ito. Ang ayaw na ayaw niya pa naman ay ang binibigla siya ngunit dahil nga isa siyang ulirang guro at naninilbihan din dito sa mansyon ay kailangan niyang magpakumbaba. Dumeretso na sila sa elevator at pinindot ni Ditas ang pinakahuling palapag ng mansyon. Inayos niya ang kanyang uniporme at pati na rin ang kanyang hitsura. Tumingin siya sa makintab na metallic wall ng elevator na nasasalamin ang kanyang hitsura. Ayos pa naman ang kanyang basang buhok na pinusod niya lang ng hair clamp. May bakas pa naman ng liptint ang kanyang labi dahil hindi basta-basta naaalis ang pagkapigmented ng kulay nito. Ang mukha niya rin ay maaliwalas at hindi pa naman oily. Nabigla siya ng tinapik siya ni Ditas sa kanyang kabilang balikat, "Oy, naconscious siya sa kanyang peslak, huwag kang mag-alala Miss Loren, maganda ka na! sureness! iyon pa lang sasabihin ko sa iyo kanina nakalimtuan ko." Nag-isip si Ditas na nilagay pa ang isang daliri sa ulo, "Ah, gurl, mag-iingat ka kay Sir Lance, bukod sa suplado at arogante, marami na iyong pinaiyak na babae." Magsasalita pa sana ako ngunit tumunog na ang elevator at bumukas na ang pinto. Lumabas agad si Ditas at sumunod din ako sa kanya. Mabilis siyang naglakad patungo sa malapad na sliding door. Nang tumapat na siya sa pinto ay huminto na siya at humarap sa akin. "Ah, gurl hanggang dito na lang ako, hindi ako puwedeng pumasok sa loob, good luck to you Miss Loren Ann, babye!" huli niyang sabi bago basta na lang akong iniwan sa nakatayo sa harap ng malapad na pinto. Wala akong choice kung hindi pumasok sa loob ng pinto dahil may nagihintay daw na dragon sa akin sa loob na lalapain ako. Naguguluhan talaga ako sa amo kung lalake kung bakit dragon talaga ang pagkalarawan ni Ditas at Ante Pilar dito. Ganoon na ba ito kasama para mahalintulad sa dragon. At bakit marami na itong pinaiyak na babae, eh di bah may asawa itong tao, eh may anak na nga. "Hayss! Naku, Loren Ann! Hindi ka nagtrabaho dito para humagilap ng tsismis, ang asikasuhin mo ang pagtuturo sa tutee mo," malakas kung sabi sa aking sarili bago kumatok at pinihit ang sliding door pabukas. Pagpasok ko sa pinto ay halimuyak ng panglalakeng pabango ang sumalubong sa akin. Isang maaliwalas at malapad na opisina. Kokonti ang mga kagamitan sa loob. Tanging office desk table at swiviel chair ang nakapuwesto sa gitna. Nakakulay puti ang itaas na bahagi ng wallings ang sa ibaba naman ay kulay itim. Katulad din ng batang amo ang opisina nito ay walang kaarte arte o senyales ng kasayahan. Para sa kanya ang kulay itim ay nagsisimbolo ng kalungkutan at ang puti ay kasimplehan. Kapag ang dalawang kulay ay pinagsama para sa kanya ay nagbabadya ng matinding lungkot. Iwinaksi niya muna sa isipan ang mga simbolo ng kulay. Iba-iba naman ang pananaw ng tao baka dito sa mga kulay na ito masaya ang dragon o este ang amo niyang lalake.Nagpalinga-linga siya sa buong palibot, hindi niya makita ang taong nagpatawag sa kanya. Napatingin siya sa kabilang parte ng opisina, mayroon pala itong pinto kung kaya't pumasok siya sa loob. Ganoon na lang ang pagkagulat niya ng pagpasok niya ay siya ring paglabas ng pinto ng banyo ang kanyang among lalake. Nakatapis lang ito ng puting tuwalya sa ibabang parte ng katawan nito. Natulala siya sa nakita at dali-daling tinabunan ang kanyang mga mata gamit ang dalawa niyang palad. "Too late Miss, you have seen my body last night, why hide your eyes now? Hindi ba't nagpakasarap kang titigan ako kagabi?" mapang-akit niyang sabi na dahan-dahang humakbang papunta sa akin. Humakbang ako paatras sa kanya. Takot na salubungin ang kanyang mga titig kung kaya't yumuko ako at nang maramdaman kung nakorner niya na ako ay biglang bumilis ang t***k ng aking puso. Tila kinakapos ako ng hininga lalo na ng ilang sentimetro na lang ang layo niya sa akin. Napasinghap ako ng maramdaman ang matulis na kargada niya na tumutusok sa aking harapan. "Do you want me like this Miss? I see how you look at me last night, look at me, tingnan mo ako katulad ng ginawa mo kagabi," dominante niyang utos sa akin. Tila ako natangay sa sensasyon sa aming pagkalapit kung kaya't iniangat ko ang aking mukha at tumitig din sa kanya. I see desire in his eyes while his lips mockingly twitched. Tila ako nahipnotismo sa kanayng mala-adan na pigura na halos hubo't hubad sa aking harapan. Lalo pa na ang kanyang kargara ay patuloy na kumikislot at kumikiskis sa aking harapan. Hindi ko mawari ang aking nararamdaman para akong sinaniban ng boltaboltaheng kuryente sa aking katawan. Inilapit niya pa lalo ang kanyang mukha sa aking mukha. Naaamoy ko ang mabango niyang hininga na tumatama sa aking ilong. May mumunting patak ng tubig pa na tumutulo sa kanyang buhok na nakadagdag pa sa kakisigan niya. Bago pa man ako madarang at madala ng temptasyon, pinairal ko pa rin ang desente kong pananaw. Kinabig ko ang aking sarili at malakas siyang naitulak, "With all your respect Sir, puwede ho bang sa labas ko na lang kayo hintayin, magbihis muna kayo Sir!" Dali-dali akong lumabas sa silid at isinira ang pinto. Abot-abot ang aking kaba ngunit malaki ang aking pasalamat dahil naggawa kong paglaban ang tukso. Hindi ko na alam pa kung hanggang kailan ko matitikis ang sarili sa alindog na hatid ni Sir Lance.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD