Be Mine

Chapter 2

"People come and go. Sometimes even if you know to yourself that you did everything to keep that person with you, at one point, you will realize that doing everything isn't enough for them to stay. And even if how much attention you pay, time will come that they will think that there is more to life than being with you. It may sound harsh as it seems, but that's the reality. There are some who stay, and a lot of them leave. And the only choice that you have to survive is, to save yourself, more than anyone else."

"Tapos ka na mag-rap?" Nakakalokong tanong ni Astrid Deogracia. Napakamot ako ng batok. Ano ba kasing pinagsasabi ko?

"Sort of." Saad ko na walang ka-ideya kong ano ang lumalabas sa bunganga ko.

"Have you seen Far?" Tanong ni Astrid.

"I dunno where she is. Baka nasa bulsa mo paki-check na lang." Binuklat ko ang isang aklat na kanina ko pa hinahawakan.

I'm so stressed out.

"Ano nga bang pinaguusapan natin?" Tanong ko. Muntik na akong sabunutan ni Astrid.

"Si Angelo. 'Yung about dun sa kinuwento mo na mukhang trip ka niya."

I cursed under my breath. Onga naman 'yun naman talaga ang pinaguusapan namin ni Astrid.

Shit! Chinny, makakalimutin ka na.

"Narinig mo na ang chismis?" Chika ni Astrid sa akin. Now she really got my attention.

"Ang alin? Chismis this." Humagikhik ako sa tuwa.

"Narinig ko lang ito kay Farley." She sighed. "Nalulugi na raw ang manufacturing business niyo and your parents decided na ipakasal ka." My jaw just drop.

HOLY CHEESE!

"WHAT!?" Sigaw ko. "SERYOSO?"

"Kalma lang, Chinny. Hindi ko naman alam ang totoo kahit nga si Farley hindi makapaniwala sa kanyang narinig. I mean uso pa ba sa panahon ngayon ang arrange marriage thingy? Hindi naman, right? Think about it ipapakasal ka para maisalba ang negosyo niyo. It doesn't make sense."

Shit lang!

"It can't be. I gotta go, Astrid."

Nagmadali akong lumabas ng campus at sumakay ng taxi. Hindi ma-digest ng utak ko ang chinika ni Astrid.

Like, really? Arrange marriage? It is possible pero dam!

Nang makarating ako sa destinasyon ko ay binayaran ko kaagad ang driver ng taxi.

As soon as I entered the house bigla akong napanganga.

"You're here, soon-to-be wifey." Nakangising saad ni Angelo.

I felt my world crumble.

"What did you do?" Lumapit siya sa akin at inakbayan ako.

"Tinulungan lang namin ang kakilalang nangangailangan ng tulong upang hindi malugi ang negosyo. The payment is you. Ikaw ang magiging tulay para makaahon ang manufacturing niyo."

Marahas ko siyang tinulak.

"I won't marry a douche bag like you. As if it will happen." Taas noo kong sabi. Nagmartsa ako papasok sa bahay.

Mas lalo tuloy gumuho ang mundo ko.

"Judge, ikasal niyo na silang dalawa." Napanganga ako sa sinabi ni mama. "I'm sorry, Chinny. Sana maintindihan mo para sa iyo ito." Naawa akong nakatingin kay mama.

For me, huh?

Pinipigilan ko ang luha kong kanina pa gusto tumulo.

"Fine."

Ibinigay ni Judge Gomez ang isang marriage contract upang papermahan sa amin ni Angelo.

"Sign it." Saad ni Angelo nang makalapit siya sa akin.

I wanna strangle his neck.

Nanginginig ang kamay kong pinirmahan ang marriage contract. How can I cope up with things like this?

Nagpaalam si Judge Gomez sa amin dahil aasikasohin pa niya ang marriage contract.

Hindi ako makapaniwala para akong binenta ng aking pamilya.

"Chinny, you'll be living with Angelo simula ngayon."

Nanlumo ako sa kinauupuan ko.

How can they do this to me?

"We just go married, Mrs. Shieneva Monasterio-Pimenova." Bulong ni Angelo sa akin.