Chapter XXXXIV

1296 Words

ROSELL’S POV Aaminin ko na nabigla ako sa sinabi ko sa kanya. Hindi ko dapat binanggit ang bagay na iyon. She’s different from Letty, sadya lang akong naging emosyonal ng marinig ang pangalan niya. Hindi ko rin inaasahan na alam nito ang tungkol kay Letty. Nang makaalis si Arya ay hindi na ako nagkaroon pa ng pagkakataon na sundan ito dahil hinarangan na ng kuya niya ang pinto. “Mag-usap nga tayo. Lalaki sa lalaki.” sabi nito. Inilagay nito ang upuan monoblock sa pintong nakasarado at doon naupo. “Hindi ka uupo? Gusto mong bigwasan pa kita?’ malakas ang boses na sabi nito. Para naman akong naging isang masunuring tuta sa harapan nito. Kung tutuusin ay halos magkasing laki lang ang aming katawan ngunit sa edad ay sa tingin ko ay mas matanda ako rito. Humila ako ng upuan at naupo sa ta

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD