----
***Lhea's POV***
-
Halatang-halata ang pang-uuyam sa mga mata ko habang pinagmamasdan si Megan—nakatungo, may hawak na walis tambo, at abala sa pagwawalis ng mga alikabok sa gilid ng kalsada, kasama ang ilan pang babaeng gaya niya—mga taong pinarusahan at dinala rito sa Saavedra Island upang pagbayaran ang kanilang mga kasalanan. Kung tutuusin, hindi naman ako dapat matawa. Pero, pasensya na—hindi ko mapigilan.
Dito sa isla, pantay-pantay ang lahat. Wala kang pangalan, wala kang yaman, at lalong wala kang karapatang magmaganda. At ngayon, ang dating reyna-reynahan na si Megan ay isa nang tagalinis ng lansangan. Kung hindi lang dahil bahagi ito ng proseso ng "pagbabago", baka sinabihan ko na siya nang harapan kung gaano siya ka-ironic tingnan ngayon. Pero ewan—baka nga hindi ko na
