Chapter 16
Remembering the Past
Ayoko nang ganito. Mas lalo akong nasasaktan at nahihirapan. Kailangan ko na munang lumayo kay Van. Itinupi ko ang papel na pinagsulatan ko ng mensahe para sa kaniya bago ako umalis. Nakaayos na tin naman ang mga gamit ko at isa pa hindi ko na kaya pang magtagal sa lugar na ito gayong alam ko na naman ang kung anong meron sa amin.
Hindi ko naman aakalain na ako lang pala ang nagmamahal sa aming dalawa dahil ang totoo iba naman pala ang mahal niya. Ang tanga ko para maniwala na mahal niya talaga ako.
‘Agad kong pinunasan ang luha sa aking pisngi pero sadyang makulit ang mga mata ko.
Muli ko siyang tiningnan habang mahimbing na natutulog. Matapos kong malaman ang lahat kahapon hindi ko na siya kinausap. Tutal naman wala rin naman siyang balak pang magpali
