"You're avoiding me," he concluded.
That was true, and I hated it because it was making me feel slightly guilty. Yumuko ako habang kagat-kagat ang pang-ibabang labi ko.
He put his hand over my chin. Marahan ang ginawa niyang pag-angat sa aking mukha, dahilan upang magka-salubong ang aming mga mata. He tried to looked deeply into my eyes, but I quickly averted my gaze. Pilit niyang hinuhuli ang aking paningin, pero patuloy lamang ako sa pag-iwas.
"H-hi! Kamusta injury mo?" I asked, and faked my smile habang iniiwasan pa rin ang mga titig nito. Sinusubukan kong umakto nang normal at maayos habang kaharap siya.
"You're avoiding me, Tatiana." His jaw tightened. "Why?"
"H-hindi naman ako umiiwas." Muli kong iniiwas ang aking mata sakanya. Natatakot akong salubungin ang mga 'to. Masyadong m
