Rossa’s POV
Mabilis kong pinunasan ang mga tumakas na luha sa aking mga mata nang biglang may kumatok sa pintuan. Hindi ako sumagot at hinintay na magsalita ang kung sinumang naroroon.
“Magandang gabi, Ma’am. Maari ba akong pumasok?” magalang na tanong noong nasa labas ng pintuan. Mukhang isa sa mga katulong ito dahil Ma’am ang tawag sa akin. Bumuntong-hininga ako.
“Please come in,” mahina ngunit pormal na tugon ko. Banayad na bumukas ang pintuan ng silid. Bumungad doon ang isang magandang babae na nakasuot ng uniporme. Pero hindi gaya ng mga unipormeng suot ng mga katulong sa bahay na ito.
“Ma’am, ipinatatawag po kayo ni Sir sa ibaba. Nakahanda na po ang hapunan,” magalang na sabi nito. Magalang ang pagkakasabi niya ngunit ramdam kong hindi niya ako gusto. Napansin ko rin ang bahagyang pagtaas ng kilay niya kaninang tumingin siya sa akin.
“Hindi ako nagugutom. Salamat na lang,” tanggi ko at papahiga na sana ako nang bigla siyang tumikhim. Nang tingnan ko siya ay naniningkit na ang mga mata niya ngayon.
“Ma’am, ipinatatawag kayo ng asawa ninyo sa baba para maghapunan. Dapat ay marunong kayong sumunod sa asawa ninyo para hindi kayo magkaproblema,” may pagka-intrimitidang saad nito.
Kumukulo na nga ang dugo ko sa kinasasadlakan kong sitwasyon ngayon ngunit may isa pang katulad niya ang dadagdag sa init ng ulo ko. Tumayo ako at namaywang sa harapan niya. Hindi ko itinago ang pagkayamot ko sa kagaspangan ng ugali niya at pagiging pakialamera.
“Sino ka nga pala? At ano ka rito?” mataray na tanong ko. Tumaas na naman ang isang kilay niya at tumayo ng matuwid. Medyo nag-breast out pa na akala mo ay isang Miss Universe candidate na sasagot sa tanong ng judge.
“Ako po si Love Bel Inocencia. Ako ang mayordoma sa bahay na ito at sa akin ipinagkakatiwala ni Sir ang lahat ng pamamahala sa buong mansion!” buong pagmamalaking pakilala niya sa sarili. Pero sa halip na madala ako sa tila pagyayabang niya ay tinawanan ko lang siya.
“Ah, mayordoma. In short, katulong. Katulong ka lang dito, pero kung umasta ka sa harap ko parang ikaw ang amo. Nakalimutan mo na ba kung sino ako? O hindi pa nasasabi ng demonyong amo mo kung ano niya ako rito?” angil ko sa kaniya.
Napaawang ang mga labi niya at hindi agad nakaimik. Bakas ang pagkapahiya sa mukha niya at pansin kong ilang beses siyang napalunok. Hindi ako mahilig magtaray o mambastos ng sinuman. Pero iyong kabastusan niya sa akin kanina ay hindi ko puwedeng palampasin.
Una sa lahat, hindi ko ninais na mapunta sa impyernong lugar na ito kaya huwag na siyang dumagdag pa sa paghihirap na kinasasadlakan ko dahil talagang papatulan ko siya.
“Ikaw ang asawa ni Sir,” tila masama ang loob na sagot niya. Sa hitsura niya ay halatang ngayon lang mayroong isang tao ang nagpamukha sa kaniya ng tunay na kalagayan niya, at kung paanong dapat siyang makitungo sa ibang tao. Ngayon ay parang ramdam kong hindi maganda ang lagay ng ibang mga katulong dito dahil mukhang maldita itong mayordoma nila.
Sabagay, demonyo ang amo nila kaya siguro pati ang mayordoma dapat ay demonyita rin. Pero huwag na huwag siyang magkakamaling banggain ako dahil talagang hindi ko siya sasantuhin.
“Tama. Asawa ako. Ibig sabihin, pantay lang ang karapatan namin. Kaya kapag sinabi kong hindi ako nagugutom, hindi ako kakain. Naiintindihan mo ba? At wala kang anumang karapatang sabihin sa akin kung paano ko dapat pakisamahan ang asawa ko,” mmay diing sagot ko sa kaniya. Tumiim naman ang mukha niya at ngayon ay parang may namumuo ng luha sa mga mata niya. Mukhang pa-victim pa yata ang isang ito.
“Makakarating kay Sir ang lahat ng sinabi ninyo. Matagal na akong nagtatrabaho kay Sir at ngayon lang may bumastos sa akin. Humanda ka dahil sigurado akong may kalalagyan ka sa katarayan mo. As if naman hindi ko alam kung bakit ka inasawa ni Sir!” ganting asik nito kaya nagulat ako. Saglit pang umawang ang mga labi ko dahil talagang hindi magpapatalo ang babaeng ito.
Sa totoo lang, kung titingnan ay bata pa itong si Love Bel para maging isang mayordoma. Baka nasa mid 30s pa lang siya. Pero ang ipinagtatakas ko, kung umasta ito, akala mo ay siya ang amo. Siguro dahil malakas siya kay Romano.
“Go! Magsumbong ka, wala akong pakialam. Mabuti pa umalis ka na sa harap ko at lalo mo lang sinisira ang gabi ko!” taboy ko pa sa kaniya at tinalikuran na siya.
Narinig ko ang marahas na buga niya ng hangin. Pagkatapos ay nagmamartsang lumabas ng silid. Lalo lang nadagdagan ang inis ko ngayon dahil maliban kay Romano, may isa pa palang kontrabida sa buhay ko rito. Iyong intrimitidang mayordoma niya!
Ilang minuto mula pagkaalis ni Love Bel ay muling bumukas ang pintuan ng silid. Sa pagkakataong ito ay ang galit na awra ni Romano ang tumambad doon. Mukhang nagsumbong nga ang gaga. So, ano ngayon? Mas kakampihan niya iyong echoserang mayordoma na iyon kaysa sa akin na asawa niya? Wow, feel na feel ang pagiging asawa? Tudyo ng maliit na bahagi ng utak ko. Napalunok naman ako.
“What did you just do to my butler?” galit na tanong niya agad.
“Bakit? Ano bang sinumbong niya sa iyo?” balik-tanong ko naman, imbes na sagutin siya. Lalong dumilim ang mukha niya dahil sa pabalewalang sagot ko.
“Tinatanong kita ng maayos, Rossa!” singhal na niya sa akin.
“Alam mo, kung mas paniniwalaan mo rin lang iyong mayabang at pakialamerang mayordoma mo, huwag mo na akong tanungin. Sayang lang ang pagod kong magpaliwanag!” ganting sigaw ko naman sa kaniya.
Ngunit nagulat ako at palihim na napalunok nang bigla niyang tawirin ang pagitan namin at mabilis na haklitin ang braso ko. Napangiwi ako sa sakit at kusang kumawala ang daing ko.
“Kinakausap kita ng maayos, Rossa. I am trying my best not to hurt you, but I think it is what you want. Tinatawag lang kita para mag-dinner. Kailangan mo ba talagang ipahiya at pagsisigawan si Love Bel?” nanggigigil sa inis na tanong niya.
Bahagya lang akong nagulat at sa huli ay hindi ko napigilan ang biglang pagkawala ng tawa ko. Totoong natawa ako na siyang labis naman niyang ikinagulat.
“Ipinahiya at pinagsisigawan? Aba, best actress pala iyang mayordoma mo. Puwede na rin siyang author, ha? Magaling gumawa ng kuwento, eh!” angil ko at binawi ang braso kong hawak niya. Nabitiwan naman niya iyon at kunot-noong tumitig sa akin.
“What are you talking about?” seryosong tanong niya.
“Well, ang sabi lang naman niya ay dapat lagi akong sumunod sa iyo at sa mga gusto mo dahil asawa mo ako. Sinong nagbigay ng karapatan sa kaniya na sabihin iyon, aber?” matapang kong sumbat. Inapi, sinaktan at binaboy na nga ako ni Romano, tapos pati katulong niya ay tatarayan din ako? No way!
“Medyo, masakit lang talaga siya magsalita minsan. But Love Bel is a nice person. Hindi mo na kailangang ipamukha sa kaniya na katulong siya at–”
“Napilitan lang akong gawin iyon dahil siya ang unang bumastos sa akin. Tandan mo, Romano, hindi ko gustong maging asawa mo. Pero dahil sa pananakot mo sa akin, at dahil ayaw kong madamay ang pamilya ko sa kamalasang ito, pumayag ako sa gusto mo. Pero hindi ibig sabihin noon na puwede akong apihin ng kahit sino sa bahay na ito!” galit kong putol sa kaniya.
Natahimik naman siya at hindi nagsalita. Nakatitig lang siya sa akin ngunit hindi pa rin nawawala iyong galit sa mukha niya. Well, wala akong pakialam kung magalit siya. Ang mahalaga ay masabi ko ang totoong nararamdaman ko.
“Have dinner with me, and we will talk about our situation here,” maya-maya ay mababa ang boses na pahayag niya. Kumibot pa ang isang kilay ko dahil hindi ako makapaniwala sa gentleness sa boses niya. Parang hindi bagay dahil sa magaspang niyang pakikitungo sa akin simula nang magkakilala kami.
“Sabihin mo muna sa akin kung ano iyong lintek na ibinibintang mo sa akin at napunta ako sa sitwasyong ito!” hamon ko naman sa kaniya. Ngunit doon sumama ang hilatsa ng mukha niya at bumalik na naman iyong malademonyong tingin niya.
Bigla akong kinabahan at napalunok na muli. Hindi ko natagalan ang tila nakapapasong titig niya kaya nag-iwas ako ng tingin habang hinihintay ang sagot niya.
“Huwag na huwag mo na ulit babanggitin ang tungkol sa bagay na iyan. Baka hindi ako makapagpigil at masaktan pa kita. That was the worst moment of my life. Kaya kung gusto mong umayos ang pagsasama natin, huwag na huwag mo na ulit ipapaalala sa akin ang napakasamang bagay na iyan!”
Halos dumagundong sa galit ang boses niya kaya muli akong napalunok. Bumilis ang t***k ng puso ko at aaminin kong nakaramdam ako ng takot. Hindi ko gustong saktan niya akong muli. Kaya kahit gustong-gusto ko mang igiit ang nais kong malaman ay nagpreno muna ako.
Sa ngayon ay kailangan ko munang makiramdam at makuha ang totoong ugali ng lalaking ito para malaman ko ang puno’t dulo ng lahat ng nangyayari sa akin. Gayundin, kung paano ako nauwi sa kalagayang ito at sapilitang makasal sa kaniya.
“Still, I deserve to explain my side. This is all unfair to me, and I need–”
“I said shut the f**k up! O baka naman gusto mong gutumin kita para lang makakain ka? I know a way to exhaust you and make you feel hungry,” makahulugang pahayag niya, saka puno ng pagnanasang hinagod ng tingin ang katawan ko.
Nanlamig ako dahil nauunawaan ko na agad kung ano’ng ibig niyang sabihin. Hindi ako nakaimik at sunod-sunod lang na umiling.
“No! Ayaw ko nang maulit pa iyon. Please lang!” bigla ay pagmamakaawa ko. Pero tumawa siya kaya lalo akong kinabahan.
“Imposibleng hindi maulit iyon. Asawa na kita, kaya responsibilidad mo iyon sa akin bilang asawa mo. Besides, I paid you for it. So, you will spread your legs wide whenever I want to,” nang-iinsultong pahayag niya.
Hindi ko alam kung ano’ng nangyari sa akin pero bigla na lang humulas ang galit ko at ubod lakas ko siyang sinampal. Ngayon ay lumuluha na akong muli dahil hindi ko matanggap ang pang-iinsultong sinabi niya sa akin.
“Hindi ako bayarang babae! Kung ano pa man iyang kagaguhang pinagsasa–”
Ngunit hindi ko naituloy ang sasabihin ko nang bigla niya akong sunggaban nang madiin at napakapusok na halik. Saglit lang akong nagulat at nang makahuma ay mabilis akong nagpumiglas sa kaniya.
Ngunit napasigaw ako nang kagatin niya ang labi ko. Hindi pa nga gumagaling ang unang sugat doon ay may panibago na naman.
“Ah! Let me go! Demonyo ka, pakawalan mo ako!” buong lakas kong pagpupumiglas ngunit lalo lang dumiin ang mga hagod ng labi niya sa mga labi ko. Nagbabanggaan maging ang mga ngipin namin at talagang nauubusan na ako ng hininga.
Pagkatapos ay huminto siya sa paghalik sa akin at itinulak ako kaya bumagsak ako ng patihaya sa kama. Nanghilakbot ako nang mabilis siyang maghubad sa harap ko. Pagkatapos ay tinungo niya ang pintuan at narinig ko ang pag-click ng lock niyon.
“Huwag, Romano! Please, huwag,” halos sinukin na ako sa pagmamakaawa habang umaatras sa ibabaw ng kama. Ngunit nginisian niya lang ako.
“I was talking to you nicely, but I think you want it rough,” saad pa niya.
Malakas akong tumili nang hilahin niya ang dalawang paa ko at mabilis na sirain ang pajama na suot ko. Mabilis lang din niyang napunit ang pang-itaas ko at isinunod agad ang bra na tumatakip sa mga s**o ko.
“Damn! You really are so beautiful, Rossa,” paos ang boses na saad niya, saka mabilis na isinubo ang isang n****e ko. Napapitlag ako sa diin ng pagsipsip niya roon at pinadaanan pa ng ngipin niya.
“Ah, Romano, tama na masakit!” daing ko na naman. Nang marinig ang pagmamakaawa ko ay naging banayad ang pag-angkin ng bibig niya sa dibdib ko. Lumipat siya sa kabilang dibdib at habang ginagawa iyon ay sinira na niya ang pinakahuling saplot na tumatabing sa kaselanan ko.
“s**t! Kunwari ka pa, samantalang basa ka na,” natatawang bulong niya nang humipo ang isang kamay niya sa pagitan ng mga hita ko. Muli akong dumaing dahil walang babala niyang ipinasok ang isang daliri niya roon. Umalon ang katawan ko dahil sa hapding sumirit doon.
“Tama na, please. Tama na!” umiiyak kong pigil sa kaniya. Naiinis na ako sa sarili ko dahil kahit nandidiri ako sa ginagawa niya sa akin ay kusang tumutugon ang katawan ko sa kaniya.
I should not be feeling any pleasure because he is assaulting my body.
“I will make you come, Rossa. You will be screaming as you hit your climax,” deklara niya. Nanlaki ang mga mata ko nang bumaba siya.
Nang matapat na ang mukha niya sa p********e ko ay sunod-sunod akong umiling. Pero lalo lang siyang napangiti ng buong pagkagahaman.
“Tingnan natin kung kaya mong pigilan ang sarili mo sa gagawin ko,” mapanghibong sambit niya at walang pag-aalinlangang humalik sa p********e ko.
Nanginig ang laman ko sa pagdapo ng mainit niyang bibig sa sensitibo kong laman. Tinakpan ko ang bibig ko para hindi kumawala ang ungol ko nang dilaan niya ang hiwa ko at naramdaman kong lalo akong nabasa.
Ngayon ay ibayong kiliti at matinding sensasyon ang gumagapang mula sa p********e ko hanggang sa puson ko dahil dumidiin ang paghagod ng dila niya sa kuntil ng p********e ko.
Ngunit nang sumipsip siya roon nang paulit-ulit ay parang titirik na ang mga mata ko sa sarap. Hindi ko maipaliwanag ang matinding init na umaalipin sa buong katawan ko. Iyong nakakakiliting kilabot ay hindi ko mawari pero talagang tumutugon ang katawan ko.
“Ahh… ahh… s**t!”
Hiyang-hiya ako sa sarili ko dahil hindi ko napigilan ang mga pag-ungol kong iyon. Naramdaman ko siyang ngumiti habang parang panghimagas na pinapapapak ang p********e ko. Ngayon ko lang naranasan ang ganito at hindi ko akalaing nakakabaliw ang kilabot na paulit-ulit na kumikiliti sa kaibuturan ko.
“No, ah! Oh, gosh!” malakas ko na namang ungol nang pumasok ang pinatigas at pinatulis niyang dila sa lagusan ko. Para akong maiiyak sa matinding kiliti at kasunod niyon ay ang biglang pagsabog ko. Pilit kong pinipigil ang sariling huwag humantong sa sandaling ito ngunit sadyang napakagaling niya sa ginawa niya kaya wala akong nagawa.
Hinang-hina ako habang patuloy lang siya sa pagdila at parang bubuyog na pagsipsip sa katas ko. Bumuhos ang luha ko. Masamang-masama ang loob ko dahil tinalo na naman niya ako. Tinalo niya ako dahil napasunod niya ang katawan ko sa gusto niya.
“Don’t cry. Because I will give you more and more orgasm!” bulong niya at pabiglang ibinaon ang malaki at matigas niyang alaga sa kaloob-looban ko. Muli akong napasigaw dahil sa sakit na sumigid sa pagkabanat ng masikip kong butas.
“s**t ka talaga, Romano! Demonyo ka!” galit na galit na sigaw ko sa kaniya.
“Bakit ang sikip mo pa rin? Damn it!” narinig kong sambit niya saka umulos na nang tuloy-tuloy. Halos pagsusuntukin ko na ang dibdib niya dahil talagang nasasaktan ako. Pangalawang beses na itong pag-angkin niya sa katawan ko pero halos walang ipinagbago ang sakit doon sa unang beses namin itong ginawa.
“I’m sorry. I will be gentler now,” maya-maya ay saad niya. Ngunit nakapikit lang ako at tinitiis ang sakit.
Bumagal na ang paglalabas-masok niya sa akin pero talagang mahapdi pa rin. Ang laki-laki niya kaya mismong siya ay hirap na pumasok sa akin. Hindi size ng Pinoy ang ari niya dahil talagang malaki, tapos mataba pa. Kahit dahan-dahan ang paggalaw niya sa ibabaw ko ay parang hinahati pa rin ang katawan ko.
“Romano, ayaw ko na. Masakit talaga,” daing ko. Huminto siya sa paggalaw at tumitig sa akin.
“I’m already in so I couldn’t just stop. Masasarapan ka rin mamaya. Just concentrate, Rossa. Kung pilit mong pinipigilang mag-enjoy ang sarili mo, talagang masasaktan ka,” tugon naman niya. Mabilis ko naman siyang tinaliman ng mga mata.
“Kahit kailan hindi ako mag-eenjoy na maka-s*x ka!” asik ko sa kaniya. Tumawa naman siya kaya napadaing na naman ako dahil nagalaw ang magkahugpong na mga katawan namin.
“You enjoyed my lips and tongue on your p***y earlier, baby. You even came hard,” nanunuyang sabi niya. Natahimik naman ako dahil hindi ako makakatanggi roon. Talagang trinaydor ako ng katawan ko.
“Aww! Ahh…” muli akong dumaing. Dumagan siya sa akin at niyakap ako nang mahigpit. Pagkatapos ay unti-unti nang bumilis ang mga bayo niya. Napapangiwi ako at paminsan-minsang dumadaing. Ngunit kalaunan ay nasanay na ang lagusan ko. At hindi ko rin alam kung paano ngunit lalo na naman akong nabasa.
Mariin kong pinagdikit ang mga labi ko. Ipinangako kong hindi na ulit ako uungol. Pero hirap na hirap akong labanan. Wala na akong nararamdamang sakit ngayon kahit ang bilis-bilis na nang mga pagbayo niya. Bagkus ay ibayong sensasyon at bolta-boltaheng kuryente na halos magpabaliw na sa akin ang hatid ng kaniyang pag-angkin sa aking katawan. Mukhang balak talaga ni Romano na baliwin ako sa mga ginagawang pag-angkin niya sa akin para mapasunod niya ako sa mga gusto niya.
“Damn it! So tight, so good! God! This is heaven, f**k!” sunod-sunod niyang mababangis na ungol at pagmumura.
Dinig ko na ang paglangitngit ng kama at sadyang napakagulo na ng lahat ng nasa ibabaw nito. Talagang umaabante taas ang katawan ko sa lakas ng mga bayo niya. At kahit anong pigil ko ay dalawang beses na niya akong pinaabot sa kasukdulan.
Hindi ko na rin maiwasan ang hindi humalinghing lalo na kapag ramdam niyang lalabasan na ako ay alam din niya kung paano bibilisan at mas isasagad ang bawat baon niya sa akin.
“I’m coming, damn!” he breathed loudly and gave me series of hard and deep thrusts. I felt his c**k getting bigger and harder like a rock inside me, making me reach another climax as he began exploding.
Mainit at napakarami ng bumulwak na katas mula sa kaniya kaya napapanganga talaga ako. Sumasabay kasi iyon sa inaabot kong kasukdulan na lalong nagpapanginig sa buong katawan ko.
“Ahh!” napasigaw ako nang isang madiin at sagad na pagbaon ang ginawa niya. Pinaghalong sakit at sarap iyon na lalong kumiliti sa kaibuturan ko.
Pareho kaming hinihingal at pinagpapawisan pagkatapos. Inilubog niya ang mukha sa leeg ko at humahalik ng maliliit roon. Patuloy pa ring naglalabas ng katas ang p*********i niya.
“Hmmm…” mahinang daing ko nang banayad niyang kagatin ang pagitan ng leeg at balikat ko. Imbes na masaktan ay kumibot pa ang loob ng p********e ko.
“That was a hard come for me. You are so addicting, Rossa! Now you choose. Are we going to have our dinner now, or we will have more rounds?” mapang-akit niyang tanong.
Nanlaki ang mga mata ko. Pagod na ako at pakiramdam ko ay hindi ko na kakayanin ang isa o ilan pang rounds. Dama ko na kasing mahapdi na ang p********e ko.
“Fine. Kumain na tayo,” pagpayag ko na lang. Natawa naman siya ngunit hindi pa rin binago ang puwesto niya.
“Pero mas masarap kang kainin, alam mo ba iyon?” sabi pa niya. Kahit madilim ay alam kong namula ako sa sinabi niya. Nag-init kasi ang magkabilang pisngi ko.
“Umalis ka na diyan!” inis kong utos sa kaniya.
Pero hindi siya umalis at sa halip ay inangkin na naman ang mga labi ko sa isang mainit na halik. Iniiwas ko ang mukha ko pero pinigil ng dalawang kamay niyang ngayon ay nasa magkabilang gilid na ng ulo ko.
“Kiss me back, please,” namamaos ang boses na pakiusap niya.
“Sabi mo kakain na tayo,” katuwiran ko naman.
“Please. Just kiss me back, Rossa,” giit naman niya. Napabuntong-hininga ako at muling pumikit. Kahit labag sa kalooban ko ay tinugon ko na lang ang halik niya para matapos na ito.
He was moaning in between our kisses. Kinakabahan ako kasi para akong natatangay sa ginagawa niya. Kaya pinanatili kong gising ang diwa ko para hindi ako tuluyang malasing sa mga halik niya.
We spent about ten to fifteen minutes making out there. Ngunit kalaunan ay hindi rin siya nakapagpigil dahil muli na naman siyang tumigas sa loob ko. Kaya kahit anong reklamo ko ay wala rin akong nagawa dahil bumayo na siya nang bumayo.
Sa ikalawang round na ito ay sobrang tagal niyang nilabasan kaya halos mawalan na ako ng malay sa pagod. Doon pa lang niya hinugot nag alaga niya. At kahit ginagapi na ako ng matinding antok ay nakita ko pa ring buhay na buhay iyong katigasan niya. Lumalambot pa ba ang pagkakalaki ni Romano?
“Ipadadala ko na lang ang dinner dito,” narinig kong sabi niya. Hindi ako sumagot at nanatiling nakapikit. Hinihingal pa rin ako. Ilang beses akong nilabasan kanina kaya pakiramdam ko ay dehydrated na yata ako.
Lumabas siya ng silid ngunit ilang sandali lang ay bumalik din. Pagkatapos ay kumuha siya ng basang tuwalya at pinunasan ako. Nang matapos ay ikinuha niya ako ng bihisan at binuhat papunta sa sofa.
Tinanggal niya ang lahat ng laman ng kama at saka tumawag ng katulong na mabilis namang nag-alis ng mga iyon sa silid. Iyong isang katulong naman ay pinalitan ang lahat, mula sa unan, bedsheet at comforter. Bigla tuloy akong nahiya dahil pakiramdam ko ay alam na nila ang nangyari kaya biglang nagpapalit ng mga beddings si Romano.
“Are you okay? Do you need more water?” tanong niya nang maupo na sa tabi ko.
“Nagugutom na ako,” sagot ko lang.
“See? I was right. Sa susunod na tatanggihan mong kumain, alam ko na ang paraan para magutom ka,” masayang pahayag niya. Gulat ko siyang tiningnan ngunit talagang masayang-masaya ang mukha niya.
“Happy ka, ah!” asik ko sa kaniya.
“Of course! Ang sarap mo kaya,” tugon lang niya kaya napayuko ako. Ang halay talaga ng bunganga ng lalaking ito. Ngayon ay alam kong namumula na naman ako.
“Bastos!” angil ko na lang para itago ang hiyang nararamdaman ko.
“You should feel proud. Sa lahat ng babaeng nakatalik ko, sa iyo lang ako totoong nasarapan. At least sulit pa rin ang pe– never mind! Ayaw ko nang maaalala pa iyan,” aniya. Hindi ko alam kung ano’ng mararamdaman sa sinabi niya.
Ngunit wala na akong panahon mag-isip pa dahil dumating na iyong mga pagkain namin. Umuusok pa ang mga iyon.
“I asked them to reheat the food,” pagbibigay-alam niya sa akin. Kasama si Love Bel ng dalawang katulong na may dala ng mga tray ng pagkain. At huling-huli ko kung paano niya akong tiningnan ng masama. Ngunit mabilis na Nawala iyon nang mapatingin si Romano sa kaniya. Matamis pa niyang nginitian ito.
“Thanks. You may leave us now,” utos ni Romano sa kanila. Hindi ko na pinansin si Love Bel at inumpisahan nang kumain. Kumakalam na kasi talaga nag sikmura ko.
“Do you like the food?” sa kalagitnaan ng pagkain ay tanong ni Romano. Tumango naman ako.
Tatlong putahe ang naririto. Steak, vegetable salad at pininyahang manok. Itong manok ang talagang nagustuhan ko ang timpla.
“Yeah. Mukhang magaling ang cook mo,” tugon ko.
“Of course! My chef is very talented,” buong pagmamalaking saad naman niya. Napatango-tango na lang ako. Hindi naman pala ordinayong cook, chef naman pala kasi.
Pagkatapos kumain ay nag-toothbrush at naghilamos na ako saka tinungo ang kama. Ngunit naupo muna ako dahil medyo marami akong nakain. Hindi ko akalaing kahit itinuturing kong impyerno ang lugar na ito ay mapaparami ako ng kain.
Si Romano naman ay naligo at nagbihis na rin bago tumabi sa akin sa kama. Umusod ako ng kaunti dahil ayaw kong madikit sa kaniya.
“Rossa, let’s talk,” mahinang tawag niya sa akin.
“Bukas na. Inaantok na ako,” kunwari ay alibi ko. Pero nakagat ko ang labi ko nang marahas siyang magbuga ng hangin.
“I want to make a deal with you kung gusto mong makawala sa kasal natin,” sabi niya kaya mabilis akong napalingon sa kaniya. Nabuhayan ako ng loob kaya hindi ko napigilan ang mapangiti.
“Talaga? Puwede akong makawala sa kasal na ito?” hindi makapaniwalang tanong ko. Agad naman siyang tumango.
“Yes. In one condition.”
Lumuwang ang ngiti ko at sunod-sunod na tumango.
“Payag ako!” sabi ko agad kahit hindi ko pa naririnig ang kundisyon niya. Ang makawala sa kaniya ang pinakamahalagang bagay sa buhay ko ngayon.
“Give me an heir and I will set you free…”
Wait, what?