Tikman Mo Ako, Adan (SSPG)

Chapter 4

“Aroy! Sorry naman mga halaman ko at ngayon ko lang kayo nadiligan,” paghingi ng sorrry ni Eve sa kanyang mga halamn sa kanyang bakuran.

“Hayan at tuyong-tuyo na tuloy kayo dahil tigang na tigang sa tubig,” aniya pa at saka patuloy sa pagdidilig sa mga halaman niya na natuyo nga naman dahil halos isang linggo yatang walang dilig dahil si Eve ay hindi naman naglalabas ng kanyang bahay at abala sa paggagantsilyo ng kung anu-ano.

Dahil nga lagi siyang naiinip sa kanyang pag-iisa ay humanap siya ng pwede niyang pagkaabalahan at iyon nga ay ang manood ng video tuitorial kung paano gumawa ng mga bagay na gawa sa pamamagitan ng gantsilyo o crochet.

Dahil may alam na rin naman siya sa ganitong gawain dahil minsan na siyang tinuruan ng kanyang lola noongn nabubuhay pa ito ay mabilis natuto si Eve at sa katunayan ay marami na siyang nagawang mga bagay na gawa sa crochet.

Mga bags, mga bulaklak na gawa sa ibat-ibang kulay gayundin sa hugis at laki. Maging ang mga paso ng maliliit niyang halaman sa na nakapatong sa lamesa ng terrace ng bahay ay kanya na ring nagawan ng ng cover kaya naman isa-isa niya na ngang pinalalagayan. Gumawa na rin siya ng kurtina at damit na crochet at sa sarili niyang gawa talaga.

“Mabuti pa ang mga halaman nadiligan na at hindi na tigang.”

Napadako ang tingin ni Eve sa nagsalita.

Si Adan na kagagaling lang yata sa pagja-jogging dahil basang-basa pa ang sando nitong puti at maging ang buhok dahil sa pawis.

Bahagyang ngiti at tango lang naman ang isinagot ni Eve at saka pinagpatuloy ang ginagawa niyang pagdidilig sa kanyang mga halaman.

“Mukhang wala ka na naman yatang kasama? Umalis na naman ba ang asawa mo?” patuloy na pagsasalita ni Adan na uminom pa ng tubig sa dala niyang kulay itim na tumbler.

“Masipag kasi ang asawa ko pagdating sa trabaho kaya lagi siyang wala,” ang sagot naman ng babae na may halong pagmamalaki sa boses dahil totoo namang masipag ang asawa niyang si Elmer.

“Masipag na hinahayaan niyang mag-isa lang ang asawa niya sa bahay ng walang kasama?” ani pa ni Adan.

“Wala naman sigurong dapat ikabahala sa lugar na ito dahil payapa naman,” ang sagot ni Eve sa kapitbahay na lagi na lang napapansin ang palagiang pagkawala ni Elmer sa kanilang bahay.

“Kahit na. Mahirap ng magtiwala ngayon dahil maraming masasamang loob, mga magnanakaw o kaya naman ay mga rapist,” giit pa ni Adan.

“Ha? Sino naman ang magtatangka na mang rape? Hindi mo naman siguro ako pagtatangkaan?” sa halip ay tanong ni Eve.

Natawa ng bahagya si Adan sa sinabi ni Eve sa kanya.

“Why not? Sa ganda at sexy mong yan ay baka nga matukso ako at bigla na lang kitang pasukin para matikman,” ang sagot ni Adan na napagpatigil sa ginagawa ni Eve.

Parang na imagine niya na paano nga kung pasukin siya ni Adan sa kanyan bahay at pilitin siya nitong makipagsex sa kanya?

Papalag ba siya o hahayaan lang ang lalaki para magkatikiman na sila?

“Joke lang, miss. Gusto lang na makapagpalagayan tayo ng loob lalo pa at tayo lang naman ang magkapitbahay pero hindi naman tayo nagpapansinan at lalong hindi pa nga tayo pormal na magkakilala,” pagbawi ni Adan sa kanyang hindi magandang biro.

“Ako nga pala si Adan at nakatira ako dito sa bahay na katabi ng bahay mo. At ngayon gusto kong malaman ang pangalan mo,” sabay lahad ng kamay ni Adan sa harap ni Eve.

Kahit naman hindi na magpakilala ang lalaki ay kilalang-kilala na siya ni Eve dahil madalas niyang marinig ang pangalan ng lalaki kapag tinatawag ng mga babaeng kasama nito

“Eve,” at saka nga nakipagkamay si Eve kay Adan ngunit hindi agad mabawi ni Eve ang kanyang kanang kamay dahil mahigpit na hawak ni Adan at wala yatang balak na bitawan.

“Ang ganda naman ng pangalan mo. Hindi ko alam na bagay pala tayo,” komento ni Adan na kaya nagtataka ang mga mata ni Eve na tumunghay sa lalaki at sa kung anong ibig sabihin na bagay sila.

“Ang pangalan kasi natin ay Adan at Eve. Ang Eve ay Eba, hindi ba? Si Adan ang unang lalaking nilikha sa ayon sa bibliya habang ang babaeng hinugot sa kanyang tadyang ay si Eba,” paliwanag pa ng lalaki.

Napatango na lang si Eve dahil hindi niya naisip ang tungkol sa sinabi nito tungkol sa mga pangalan nila.

“Oonga, ano? Adan at Eve. Pero ang pangalan ng asawa ko ay Elmer,” pagpasok na ni Eve sa pangalan ng kanyang asawa sa kwentuhan nila ng kanyang kapitbahay.

Napatango lang naman si Adan.

“By the way, hintayin mo muna ako rito, Eve. May bibilhin lang ako. At promise na madali rin akong babalik,” ang bilin ni Adan kay Eve na ikinapagtaka na naman ng babae dahil bakit naman niya kailangan na hintayin si Adan na muling nagtatakbo sa kalsada at kung saan nagtungo.

“Saan naman kayo pupunta si Adan at kailangan ko pa siyang hintayin?” tanong na lamang sa sarili ni Eve at pagkatapos magdilig ng mga halaman ay inalis niya naman ang mga tuyong dahon nito at saka niya na ginupitan para bawasan.

“Mag-almusal na tayong dalawa,” si Adan ang nagsalita ay may inaabot na paper bag kay Eve na may laman.

Kahit nagdadalawang-isip ay inabot na lang ni Eve ang ibinibigay ni Adan habang ang lalaki ay pumasok sa kanyang terrace at saka prenteng naupo sa bangko na gawa sa bakal.

“Eve, hindi ko na hinintay na yayain mo akong maupo,” ani pa nito at saka inilapag sa maliit na bilog na lamesa na gawa rin sa bakal ang isa pang bitbit nitong paper bag.

“It's okay and pasensya ka na nga at hindi man lang kita na yakag na maupo sa kabila ng nagbigay ka ng almusal,” ang sagot ni Eve na nagtungo na nga rin sa kanyang terrace at inilapag na rin ang paper bag na hawak sa lamesang bilog.

Nagkibit balikat lang naman si Adan at sinimulan ng ilabas ang mga pagkain sa loob ng paper bag na dala nito.

May dalawang kape na ibinigay nito ang isa sa kanya.

“Mauubos mong lahat ng mga yan?” tanong ni Eve ng makita kung gaano karami ang pagkain para sa almusal ni Adan.

May pancakes pero may spahetti at may kasama pang burger.

“Oo naman. Minsan pa nga ay kulang pa yan,” tugon ni Adan at saka na nagsimula sa pagkain habang nagpaalam muna si Eve na maghuhugas ng kanyang mga kamay.

Pagbalik ni Eve may dala siyang baso at pitsel ng tubig at may kasama na ring tissue.

Sinalinan ng tubig ni Eve ang baso na dala at saka inilapag sa tabi ng kape ni Adan.

“Thank you. Siguro maalagang-maalaga ka sa asawa mo, ano?” anang lalaki habang ang spaghetti ang magana nitong kinakain.

“Ha? Paano mo naman nasabi?”

“Wala lang. Ramdam ko lang at saka binigyan mo ako ng tubig kahit hindi ako nanghihingi.”

Napangiti na lang si Eve dahil kanino naman ay gagawin niya ang pagbibigay ng tubig kahit wala pang utos lalo pa at bisita niya ang lalaki.

“Bisita kita, Adan. Natural na asikasuhin kita dahil ganyan naman tayong mga Pilipino hindi ba? Likas sa atin ang pagiging hospitable sa kahit na sinong dumarating o bumibisita sa ating bahay,” ang paliwanag naman ni Eve na nagsimula na rin na kumain ng pancake. Natawa na naman ang babae ng makitang ganun din pala karami ang pagkain niya katulad ng pagkain ni Adan.

Tahimik at sabay ng kumain ang dalawang magkapitbahay ngunit naubos ni Adan ang lahat ng kanyang pagkain habang si Eve ay hindi maubos-ubos ang pancake.

“Kaya pala ganyan ka slim ay hindi mo man lang maubos ang konting pagkain na madali lang naman nguyain at lunukin,” pagpuna ni Adan kay Eve.

“At ikaw naman ay malakas ngang kumain ngunit mabuti at hindi ka naman tabain,” ganting komento naman ni Eve.

“Malakas kumain? Tama ka. Malakas talaga akong kumain,” nakangiting sagot ni Adan at saka parang binigyan ng isip ni Eve ang narinig na malakas kumain si Adan.

Malakas naman talagang kumain ang lalaki kahit hindi nga pagkain ay ganun na lang nitong paglalapain.

Naalala niya na naman ni Eve kung paanong ang dila nito ay pinanghihimod sa p********e ng mga babaeng nakita ng dalawa niyang mga mata na kaulayaw nito

Ang dila nito ay pangahas na dumidila habang ang bibig ay mahigpit na sumipsip sa balat lalo na sa dungot mga babae.

Napatingin tuloy si Eve sa bibig ni Adan at nag-imagine na naman na hinahalikan siya nito sa kanyang labi pababa sa kanyang leeg patungo sa kanyang dibdib.

Wari ngang naramdaman ni Eve ang mainit na bibig ni Adan na sinakop na ang isa sa kanyang mga dungot at sinipsip.

Salitan na pinagpala ng bibig ni Adan ang dalawang tuktok ni Eve na sabik na sabik na masipsip.

Bumaba ang mga labi ni Adan pababa sa kanyang sikmura, tiyan at puson hanggang sa pinaghiwalay ang dalawa niyang hita para makita na nito ang ganda ng perlas ng silangan na itinatago niya sa kanyang manipis na panty.

Dama ni Eve ang mainit na hininga ni Adan na tumatama na sa balat ng kanyang p********e.

Binulatlat na ni Adan ang kanyang p********e at dahan-dahan ng pinasayaran ng mainit at mahaba nitong dila.

Ang marahan ay naging pangahas na dahil mabilis na nitong kiniwal-kiwal ang dila sa tinggil niya at pinapasok-pasok pa sa kanyang butas ang dulo ng dila ni Adan.

Pakiramdam ni Eve ay maiihi na siya sa sarap na ginagawa sa kanya ni Adan.

“Eve, may problema ba? May dumi ba ako sa mukha at kanina ka pa nakatitig sa akin?” tanong ni Adan na nagpabalik kay Eve sa huwisyo dahil para siyang nanaginip ng gising at nakikipag s*x sa isip at hindi sa kanyang asawa bagkus sa kanyang kaharap na lalaki na si Adan.

“Ha? Pasesnsya at inaantok pa siguro ako dahil madaling araw pa lang ay gising na ako kaya siguro natutulala ako,” katwiran ni Eve at saka pa uminom ng kape.

“Ganun ba? Buong akala ko pa naman ay gwapong-gwapo ka na sa akin kaya ganyan ka na lang makatitig.” Pagbibiro ni Adan.

Bigla namang nahiya si Eve sa kung anu-anong pinagagawa ng kanyang sariling isip dahil kay aga-aga ay binibigyan siya nito ng isang imahinasyon na na makasalanan.

“Ano nga pa lang trabaho mo ng asawa mo, Eve?” mabuti na lang at nag-iba na ng tanong si Adan at medyo nabawasan ang kung anong nararamdamang pagnanasa ni Eve.

“Manager ng isang company,” tugon ni Eve.

Tumango-tango naman si Adan at saka uminom ng maraming tubig.

“Pangarap kasi ni Elmer na maging genera manager kaya siya mas lalong nagsisipag sa trabaho. Kaya kahit malungkot na lagi niya na lang akong naiiwan mag-isa ay ayos lang dahil dapat ko siyang suportahan sa kanyang mga pangarap lalo pa at para naman sa future namin ang lahag ng kanyang ginagawa.” Ang kwento pa ni Eve.

Pagdating talaga sa kanyang asawa ay halos ilagay niya ito sa pedestal sa buong pusong pagmamalaki na masipag itong tao.

“Para naman kayong hindi bagong kasal na dalawa. Paano kayo magkakaanak kung ganyan ng ganyan ang asawa mo?” tanong ni Adan.

“Gaya nga ng sabi ko ay para sa future naman namin ang ginagawa ng aking asawa kaya naiintindihan ko naman,” ang maagap na sagog ni Eve.

“Paano ka? Hindi mo ba namimiss ang asawa mo lalo na kapag mag-isa ka lang na natutulog sa kwarto niyo?” ani pa ni Adan.

“Sanay na ako, Adan. Ang mahalaga ngayon ay ang pangarap ni Elmer.”

Tumayo si Adan at saka na iniligpit ang kanyang mga naging kalat sa lamesa ni Eve.

“Ako na ang bahala sa mga yan, Adan. Huwag ka ng mag-abala pa,” pigil ni Eve kay Adan pero nagpatuloy lang ang lalaki sa ginagawa nito.

“Kaya ko naman na ito, Eve. Ang totoo ay naawa ako sa mga halaman mo kanina na dahil naluoy sa kawalan mo ng oras sa kanila pero mas nakakaawa ka pala kung tutuusin. Mas kailangan mo pala ng pag-aalaga gayon din ng dilig dahil kung tutuusin pala ay tigang na tigang ka sa dilig,” nakangisi pa na pagbibiro si Adan dahil hindi naman pinanganak kahapon si Eve para hindi maunawaan kung anong ibig sabihin ni Adan sa mga sinabi nito.

Totoo naman kasi.

Tulad ng kanyang mga halaman na napabayaan niya ng ilang araw ay ganun din ang kalagayan niya.

Napabayaan siya ni Elmer at hinahayaan siyang malanta dahil kulang na kulang siya sa dilig bilang asawa.

Hindi nalalayo ang bulaklak ni Eve sa mga nalalantang bulaklak sa kanyang halamanan na kulang sa aruga

Hindi na lang aruga.mik pa si Eve hanggang sa nakalipat na si Adan sa sarili niyang bakuran at pumasok na nga sa bahay nito.