CHAPTER 3: The Therapy!
746 Words
"Take off your panties first, then lie down on the bed."
"Po?" mahina kong sagot. Hindi dahil nagulat ako pero may kung anong init sa tono niya na parang may ibang dating sa tenga ko. Nanatili akong nakaupo, hindi makagalaw.
"Papapalitan sana kita ng gown, pero naka-skirt ka na, so that’s fine. Panty mo na lang ang kailangan mong alisin."
Normal ang pagkakasabi niya. Walang kahit anong malisya. Pero sa utak ko? Diyos ko, parang hindi ko alam kung anong iniisip ko. Napailing ako, sinusubukan alisin ang gumagapang na tensyon sa dibdib ko.
Physical therapist ako at whole body therapy yun. Kaya balang araw ay makakawahak ako ng iba't ibang katawan ng mga lalake at syempre wala yun malisya sa akin. Kagaya din sa OB Gyne doctor na ito. Trabaho lang 'to para sa kanya kaya wala dapat akong isipin pa. Pinilit kong pakalmahin ang sarili ko.
"Should you take your panty off, or do you want me to do it for you?"
"Ako na! Ako na po!" mabilis kong sagot at mapalakas pa.
Narinig ko ang tawa niya na malutong at malalim. Para bang kinukurot ang puso ko sa tuwing humahalakhak siya.
Tumalikod siya para magsuot ng gloves at mask. Sinamantala ko ang sandali para dali-daling hubarin ang panty ko.
Sorry Thor ipapaubaya ko muna ang sarili ko sa gwapong doctor. Usal ko sa isip habang hawak ang panty ko. Thor ang design nun. Favorite ko kasi ang Avengers na kahit sa panty ay hindi ko yun pinalampas.
Inilalim ko ang panty sa unan. Bigla akong nahiya na baka makita yun ng doctor.
Pagharap niya ulit sa akin, humiga na ako. Kinabahan ako nang pumwesto siya sa bandang paanan ko sobrang lapit, sobrang official, pero sobrang nakakakabog din ng dibdib.
Inangat niya ang laylayan ng skirt ko. Napasinghap ako. Parang biglang umusog ang hiya ko pataas hanggang leeg.
Nakatingin siya sa pagitan ng mga hita ko. Seryoso, focused, parang surgeon na nasa gitna ng operasyon. Pero hindi ko maiwasang mapansin ang bahagyang pagtigas ng panga niya, o yung pagbuga niya ng hangin bago muling tumingin.
Mabilis kong pinagdikit ang mga hita ko.
"Miss Pearl," malamig pero mahinahong sabi niya, "paano kita mache-check up kung hindi mo ko hahayaang gawin trabaho ko?"
"Wala lang po… nahi—" hindi ko na natapos. Ano pa bang idadahilan ko?
Maingat niyang pinaghiwalay muli ang mga hita ko at isinampa sa metal stirrups. Lantad na ako. And I swear, gusto ko na lang lumubog sa kama.
God. Hindi pa naman ako naka-moisturize. Bakit ngayon pa?!
"Good that you shaved. It helps me see clearly," aniya, kasabay ng isang pilyong ngiti.
Napapikit ako. Bakit ba ang sarap niyang ngumiti?!
"I'll check the outside first, then inside. Relax your lower part."
Relax? Sa ganito?! Hindi ko nga naramdamang ganito nung nag-video kami ni Allister, pero kay Doc? Para akong kuryenteng hindi mapakali.
Napasunod ang tingin ko nang bigla niyang tanggalin ang gloves at mask. Napaangat ako ng ulo.
"Bakit niyo po… tinanggal?" pabulong kong tanong.
He gave me a calm look. "I need better sensitivity. Para mas accurate ang check."
Ramdam ko ang init ng hininga ko. Parang may umakyat na kilabot sa spine ko.
Bumalik siya sa pagitan ng mga hita ko at marahang pinunasan ang private part ko ng tissue. Napahigop ako ng hangin.
"I need to wipe your wetness," sabi niya, parang simpleng impormasyon lang. Pero para sa akin? Parang sumabog ang hiya ko sa loob.
At oo—hindi iyon fluid dahil excited ako. Kundi dahil kinakabahan ako. Okay, sige… at konti dahil sa kanya. Na-wet ako dahil sa kanya.
Nang tumigil siya, tumingin siya sa akin bago tumungo ulit sa pagitan ng hita ko. May ngiting hindi ko mabasa, tila alam niya kung ano ang epekto niya sa akin.
Umangat ang kamay niya, at naramdaman ko ang marahang paghipo sa labas ng p********e ko. Hindi man grafiko ang galaw niya, pero sapat na iyon para manigas ang binti ko at mapakapit sa kobre-kama.
Hindi ko maiwasang mapapikit. Hindi iyon sakit—kundi sensasyon na hindi ko alam na posible pala kapag ibang tao ang humahawak.
Pagmulat ko, nakita ko siyang nakatingin sa akin. Sandali lang. Pero sapat para mag-init bigla ang pisngi ko.
"Doc… hindi po ba dapat naka-gloves kayo?" tanong ko, halos pabulong.
"I need to feel your walls properly," sagot niya. Walang emosyon, pero sa pandinig ko parang masyadong malambing.
"Tell me if it hurts."
"…No," mabilis kong sagot. Wala naman talagang masakit.
♥️
- Writer
