Sold To A Vampire

Chapter 5

Naging maayos naman ang pag bakasyon namin sa vigan at lalo ko lng naramdaman na importante akong tao

Hindi ko man nakasama ng matagal ang mga magulang ko atleast may pamilya nakong makakasama na naghintay saakin sa loob ng isang daan at labing dalawang taon

Hindi kona kasama si Khanate at Four ngayong araw sapagkat may pupuntahan raw sila

Ng kanyang ama ako naman ay nag busy na mamili ng mga souviner

Oh diba instant noodles narin atta Ako mayaman na may asawa't anak pa ...San pako sympre sakanya na

Mabilis kong tinahak ang daan pauwi sa bahay na binili ni Khanate rito sa vigan kong saan kami tumutuloy

Alas singko narin ng Gabi ngunit wala pa sila ngunit ang ipinagtaka ko ay Ang naka sulat sa lamesa sulat kamay inyon ni Khanate

Just let Roxane and Marixel take care of everything

-your husband Khanate

Pilit kong inaalala kong sino Sina Roxane at Marixel baka sakaling ka kilala ko o kaibigan ko noon na kagaya namin ngunit sumakit nalang Ang ulo ko kakaisip ay wala parin

Naupo ako sa hagdan kong saan huling baitang papunta sa pintuan

Pesteng Buhay asan naba Ang mga babaeng yun

Naiinip nako kakahintay ngunit ang hindi ko inaasahan ay Ang marahang paglalakad ng kong sino sa loob ng bahay

Na kahit sobrang dahan dahan noon ay rinig na rinig ko parin mga apat na paa ang narinig kong huminto sa likod ko kong saan taas ng hagdan

Siguro ay parehas din namin iyon na bampira kaya naman hilig nilang dumaan sa bintana gawin ko narin kaya iyon ng makasanayan ko na

Ang hirap naman kasing may pinto pero sa bintana pa dumaan pwede namang kumatok eh kong binaril nalang sila diyan dahil akala akyat bahay

Mga sira ulo

"Sana kumatok nalang kayo bubuksan ko naman ang pinto ...hindi naman ako maramot Hindi rin ako tamad " sambit ko at hinarap na Ang mga taong nasa taas ng baiting

"Kakainis para tuloy ako Yong bisita " sambit ko at nagdadabog na naglakad pataas

Mukhang natulaley naman sila sa Ganda ko kaya ayun freeze ang mga ate niyo

"I-ikaw ba talaga iyan .... Forexien" sambit noong babae kulay brown ang buhok

"Oo pero hindi ko kayo kilala sino kaba? Kayo pala ?" Sambit ko

Hinila naman nila ako paupo sa isang upuan at sinuri ang boung mukha ko

Sira ba ulo ng mga ito

"Ikaw nga yan "sambit noong babaeng grey ang buhok inakap nila akong dalawa

Kaya naman naiilang akong ginantihan iyon siguro ay kaibigan ko nga sila noon

Ang hirap naman ng ganito sila kilala ka tapos Ikaw hindi Mo sila kilala kahit manlang ang pangalan nila oh ang itsura nila ay Hindi ko matandaan o kong paano ko ba sila naging kaibigan

"Ako to si Roxane ,"Saad noong kulay brown ang buhok tas tinuro naman niya Yong babaeng kulay grey ang buhok "siya naman si Marixel , sige na maligo kana ilalagay nalang namin sa kama niyo ang damit na isusuot mo " sambit niya at itinulak ako papasok sa banyo

Wala ako sa sarili habang naliligo Hindi ko maintindihan kong bakit pero pakiramdam ko ay may Hindi mangyayaring maganda dahil narin sa panlalamig ng kamay ko

Malamig naman na talaga siya since noong isang araw pa pero iba Yong ramdam kong lamig nun ngayon ...para akong kinakabahan

Dahil sa kabang iyon ay Basta ko nalang kinuha ang damit na nasa ibabaw ng kama at isinuot iyon ng humarap ako sa salamin ay Doon ko lang napagtanto na isa iyong manipis at lagpas tuhod ko ang dress na iyon

Kulay puti at hapit na hapit sa katawan ko backless rin siya at nakikita ang cleavage ko sa harap

Medyo naiilang akong lumabas sa kwarto at ipinakita iyon sakanila

"Bagay parin sayo kahit ilang taon na Simula noong huli mong sout " pumalakpak pa si Roxane sa isipin niyan iyon

Naiilang na nakitawa nalang din ako sakanila hinila naman ako ni Marixel at pinaupo sa harap ng salamin pumwesto narin si Roxane sa likod ko at inumpisahan na Ang pagaayos nun

Ipinikit ko naman ang mata ko ng umpisahan ng lagyan ni Marixel ng kong ano ano iyon

Ayoko mang isiping may surpresa sakin si Khanate ay Hindi ko naman magawang Hindi isipin iyon sapagkat biglaan ang pagaayos nila saakin

Ang huli kong tingin sa Oras ay alas otso ng Gabi hinayaan ko lang silang galawin ang mukha ko at buhok ko

Wala akong nagrereklamo kahit medyo na ngangalay na Ang likod ko ... Wala naman kasing sandalan ang upuan

"Maganda ka parin kahit walang dugo Rex " narinig kong sambit ni Marixel kasabay noon ay Ang pagtawa ni Roxane

"Yeah Hindi parin natin matatalo ang beauty niya " sambit ni Roxane

"Salamat " iyon lang Ang nasabi ko at hinayaan nalamang sila sa ginagawa nila

Ilang minuto o Oras pang ganun nang sabihin nilang tapos na

Ng imulat ko ang aking mata ay nakita ko ang aking sarili sa salamin o kong ako ba iyon

Ang mahabang itim kong buhok ay naka buhol sa kong saan at ang ilang hibla ng buhok ko ay naiwan sa harap at para lamang iyong nahulog mula sa pagkakatali mula sa likod

Ang itim na eyeshadow naman sa mata ko ay bagay na bagay ang kong ano mang kumikislap sa pisngi at bou kong mukha ay Hindi ko mawari kong ano ...

At kong ano man iyon ay wala akong masasabi kong Hindi bagay talaga saakin iyon

"Tara na baka malate tayo "

Sumama lang ako sakanila at pumasok kami sa isang kulay itim na sasakyan

Ng tignan ko ang telepono ay agad na nabaling ang tingin ko sa Oras 11:00 o'clock

Ang tagal naman nila akong inayusan

Hinayaan ko lang na magusap si Roxane at Marixel nagmamaneho si Marixel at nakaupo naman sa tabi niya si Roxane ako naman ay nasa backseat

Nilibang ko ang sarili ko sa pagtingin sa paligid Hindi ko Alam kong bakit lumalayo kami sa mga bahay at isa lang ang alam ko

11:45 na at sobrang masukal na Ang daan

Normal parin ang usapan ng dalawa sa harap na para bang wala silang kasama na natatakot na

Wala ba silang pakiramdam hello!!may Tao rito natatakot nako

At sa wakas ay huminto rin kami sa isang masukal na parte ng bundok maraming nagtatakang Puno

Mga huni ng ibon ay insekto ang tangging naririnig ngunit wala roon ang aking atensyon kong Hindi sa belo na ipinatong saakin

At Ang lalaking nasa dulo ng sampong nablalakihang mga Puno sa tabi niya ay Ang isa pang lalaking lubos na umaakupa na sa aking pusot isipan

Pangtingin ko sa telepono ko ay saktong pag tama ng Oras sa alas dose ng Gabi

Isang bell ang tumunog kong saan Doon ko lang napansin ang mga nandoon

Nagumpisa nakong maglakad palapit saknya habang ang mga Pares pares ng mga mata ng mga nandoon ay nasa akin Ang tingin

Hindi ko maipaliwanag ang saya ..ni Minsan ay hindo pinangarap ikasal at mas lalong Hindi sa ganitong lugar at oras , sitwasyon at kalagayan

Gusto kong magsaya at tumalon sa tuwa umiyak at magpasalamat dahil sa lahat ng babae sa tingin ko ay ako ang pinaka espisyal

Sapagkat ikinakasal ako sa bundok , Hindi tao ang bisita kong Hindi bampira , walang reception , walang pari ang tanging naroon ay isang lalaking naka tuxedo na mukhang abogado

Habang palapit ako ng palapit ay palakas ng palakas ang pagtibok ng puso ko ganun din ang mabilis na paglitaw ng ilang mga aalala

Malabo man ngunit rinig na rinig ko boses iyon ni Khanate ang taong Mahal ko

"Kong bibigyan ako muli ng pagkakataon na magpakasal isang babae lang Ang aking paulit ulit na aayain sa dulo ng kabundukan ... Iyon ay Ikaw .. Ikaw lang Mahal hanggang sa kamatayan ng walang hanggan"

Hindi ko Alam kong bakit patuloy sa pag agos ang mga luha sa mata ko sapagkat ang pangako niyang iyon ay totoo sa pangalawang beses ay muli niya akong pinakasalan muli niyang pinatunayan na ako lang Ang kanyang mahal

"At sa bawat Oras , araw , linggo , buwan , taon , at dekadang lilipas o kahit ng walang hanggan Ikaw at Ikaw parin Ang aking mamahalin"

Ang ikasal saknya ay Hindi mahirap gawin sapagkat sa loob ng isang daan at labing dalawang taon na akoy nawala Hindi siya sumubok magmahal ng iba Hindi siya nawalan ng tiwala at sumuko na magbabalik pa ako o kong babalik pa ba ako

"Ang makasama ka ay siyang pinaka aasam ng isang halimaw sapagkat dumating na Ang kanyang Bella ang kanyang Buhay at kaluluwa "

Ang maging Buhay at kaluluwa niya ay siyang pinaka masarap at pinaka masayang malaman sa boung Buhay ko sa boung pagkatao ko at sa muling pagkakataon ipagkakatiwala kong muli sakanya ang aking hininga

"Hayaan mong ako ang maging taga pagsilbi mo , susunod sa lahat ng naisin ko , at lahat ng gustuhin moy gagawin ko "

Tuluyan na nga akong nakarating sa harap niya inabot niya Ang aking palad at hinalikan iyon

"Muli mo sanang ipagkatiwala ang puso Mo Saakin mahal "

Tumango lang ako saknya at agad naman niya akong iginaya paharap sa lalaking naka tuxedo nakangiti siya saamin at para bang napakasaya namin tignan sa itsurang iyon

"Masaya akong ako muli Ang magkakasal sa inyo " sambit niya at inabot ang kamay saakin

"I'm Lorenzo Red Lavorn cousin of your soon to be husband it's my pleasure to meet you again in second way around soon to be misis Lavorn "

Tinanggap ko ang pakikipagkamay niya at tumingin kong muli kay Khanate

Binawi niya Ang kamay ko Kay Lorenzo at masamang tumingin sa pinsan niya

"Just start the wedding moron " sambit ni Khanate rito

Napailing nalang Ako sa ginawa niya binuklat naman ni Lorenzo ang hawak niyang librong medyo may kalumaam narin na sa tingin ko ay nabubuhay Na sa loob ng mahigit isang daang taon

"Sa ngalan ng ating mga ninuno ang pagiisang dibdib niyo ay Hindi ordinaryong pangyayari Hindi kayo maaring maghiwalay o may hindi pagkaunawaan dahil alam nating parepareho na sa impyerno na Ang bagsak natin ...handa ba kayong bumagsak sa impyerno ?"

Walang pag aalinlangan ko iyong sinagot ng oo ganun rin si Khanate masasabi kong ang kasal na ito ay iba talaga sa kasal ng ordinaryong Tao sa Mundo ... Kong sabagay Hindi nman kami Tao

Kinuha ni Khanate ang isang singsing sa ibabaw ng unan na hawak ni Four ngumiti lng saakin ang anak namin at ganun rin sa ama niya

"Sa muling pagkakataon isusuot kong muli ito Tanda ng aking pagmamahal sa iyo Tanda ng aking nga pangako at pagsamba sa iyo " kinuha niya pa ang isang singsing matapos isuot ang una sakin ipinatong niya iyon roon " at sa pagkakatong ito tanggapin mo ang bagong pagmamahal ko ....ako si Khanate Khybe Lavorn ang lalaking lubos na nagmamahal sa iyo Simula pa noon "

Wala sa sariling kinuha ko ang natirang singsing at sinuot rin sakanya iyon

"Hindi ko man lubos matandaan kong kailan at kung paano kita nakilala ay Hindi na iyon mahalaga ...Ang mahalaga ay Hindi ka na limut ng puso ko hindi gaya ng pag limot ng isip ko sa iyo at sa pagmamahal Mo at pagmamahal ko "

Ngumiti lang Ako saknya agad na nabaling ang tingin ko sa nga nandito. Bakas ang tuwa sa mga itsura nila

Siguro ay malapit namin sila mga kamaganak at kaibigan gaya ni Roxane at Marixel na nasa isang sulok at nak ngiti saakin

Muling nabaling ang tingin ko Kay Khanate naka tingin siya sa taas Kaya naman tumingin rin ako roon

Nakita ko ang bilog na bilog na buwan nagkukulay pula rin Ang ilang bahagi nito sa muling pagtingin ko Kay Khanate ay nasa lubong Kona ang tingin Niya saakin

Ang mga kulay pula niyang mata ay matiim na naka tingin sa akin

Ang maputla niyang balat ay nasisinagan ng ilaw ng buwan gayon rin Ang iba sa Amin

Ngunit ang mga labi niya ay sobrang pula Hindi ko alam kong Anong iniisip niya pero kong ano man iyon. Sana ay Hindi iyon kong ano sana ay tungkol iyon sa akin at sa bobuohin naming pamilya

Ngunit mali ata dahil iba Ang iniisip niya halos manigas ako sa sinabi niya Doon ko lang napagtanto na Doon nga pala ang punta ng bagong kasal

"Ready for the honeymoon Mi amore ?!"

Puta !!!!