CHAPTER 33 – B
Natahimik sila pareho at tangin impit na hikbi ko lang ang maririnig sa loob nang kwartong ito. Wala naman silang alam eh, nakakasawa nang ganito ako na lang laging mali. Wala na nga akong ginagawa ‘di ba? Pero ako pa rin ang sinisisi nila. Nakakainis, nakakagalit!
Bigla kaming natigil sa biglang pag bukas nang pinto mula sa itaas nang hagdan, a deep voice boomed in the four corners of the room and a man appeared at the stairs. Isang lalaking may maskara ang naglakad papalapit sa ‘min. Nakasuot ito ng puting tuxedo at kabaliktaran ng mga kasama niya sa likod na nakaitim. Kapansin-pansin rin ang pulang rosas sa bulsa ng kanyang suot. Tiningnan ko sila nang masama at ramdam ko ang pag ngisi nang lalaking naka puting tuxedo. Ramdam ko rin ang takot sa tatlong babaeng ka
