A DAY WITH YOU

CHAPTER 7

Matthew/ Miguel Pov.

Simula nang tumagal akong namamalagi rito ay mas lalo kong nagugustuhan ang pagtira rito. Hindi ko alam pero parang ang gaan ng loob ko pagka nandirito ako.

Tanaw ko si Sofia sa malayo mula rito sa bintana nilang iisang tao lang kakasya.

"Krrrr krrrrrr." tawag ni Sofia sa mga manok habang nag sasaboy ng mga pagkain sa lupa.

"Aba ,ang galing ah nangingitlog kana pala,Aba dapat lang aahh para dumami na kayo ng dumami para masaya na dito sa bahay". Pagka usapa rito sa alagang manok.

"Ikaw din". Turo rito sa isa pang inahing manok.

"Para naman makakaulam naman tayo ng manok nito hehehe". pagtawa pa nito . Hindi ko alam na ano sya o baka ganito na talaga sya laging kinakausap ang mga alaga nilang hayop.

Hindi ko namamalayan na napapangiti na pala ako sa pagtitig kay Sofia na nagpapakain ng mga manok.

Suot ang lumang dilaw na besteda at ang buhok na alon alon na iginagayway ng ihip ng hangin. Bumabagay sa mabilog na matulis ang dulo ng mata nito. At ang kayumangging kulay nito.

"Anak, Miguel, Magkape kana muna ". alok sakin ni tatay Manuel.

"Sige po tay mamaya po kaunti aantayin ko nalang po si Sofia, sasabay nalang po ako sa kanya".

Nasa pintuan ito at ako naman ay nadirito sa bintana na magkatabi lang ang pinto at bintana.Tanaw namin pareho si Sofia.

Saglit akong tumingin kay Tatay Manuel bago ibinalik ang tingin kay Sofia na ngayon ay nagdidilig na ng mga tanim nitong gulay.

"Alam mo ,kamukhang kamuka ni Sofia ang Inay nito". Ani ni Tatay Manuel, habang hawak pa nito ang tasa ng kape.

"Napaka ganda at mabait na bata ". Naka Sofia padin ang tingin nito ,bumalik ang tingin ko sa babaeng masayang nag didilig ng pananim niya.

"Yes, she's pretty". Pag sang ayon ko.

"Sana pagdating ng tamang panahon para sa kanya , sana mapunta sya sa mabait at mapagmahal na asawa". Sabay simsim nito ng kape.

"Lagi kong pinagdarasal araw araw na sana maging maayos na ang buhay ni Sofia pag wala nako sa mundong to, Ayaw kong matulad sya samin". Pagpapatuloy pa niya.

"Darating din po ang araw na iyon, mag tiwala lang po tayo". sabat kopa.

"Sana nga Miguel". Ilang minutong katahimikan ng magsalita ulit si Itay manuel.

"Sya nga pala Miguel, Kaya mona ba maglakad papuntang bayan , Hahanapin na natin ang pamilya mo. Baka hinahanap ka na ng mga mahal mo sa buhay".

"H-hindi kopa po kaya maglakad ng malayo tay". Sagot ko, Ang totoo nyan parang ayoko munang hanapin ang pamilya ko dahil gusto ko munang makasama si Sofia.

Almost one and a half month na akong nandito ng bigla ko nalang maramdaman na gusto kona si Sofia.

Sya yung babaeng kahit anong sama ng ugali mo kahit gaano katigas ng puso mo , mapapalambot nya nalang bigla.Parang may kung anong meron sa babaeng to.

"Ganun ba, o sya sige magsabi kalang samin kung gusto mona hanapin ang pamilya mo, Wala naman problema samin na dito ka muna,mas mabuti nga iyon dahil may kasama na kami ni Sofia ,pero kasi anak kailangan modin kasi hanapin ang pamilya mo o baka nga pinapahanap kana din nila". Pagpapaliwanag pa nito.

"Yes po ,pag tuluyan napo akong magaling ,Salamat po sa pagtulong sakin ".

"Wala iyon Miguel, o sya magkape ka nalang sa kusina at kumain nadin kayo ng agahan.

Ako'y gagawa pa ng walis tingting uli para may madala sa bayan". pumunta na ito sa likod bahay at ako naman ay tanaw padin si Sofia na naglalakad na papunta rito.

"K-kain na po tayo K-kuya Miguel, ay Miguel pala". Medyo nahihiya pa ito.So cute.Napapangiti nalang ako sa isip ko.

"Tara na".

Pagkarating nga namin rito sa kusina.

"Maupo ka nalang muna Sofia, ako na maghahain". presenta ko.

"Ako na,nahihirapan ka pa nga maglakad oh kaya ako na".

"Ako na,Huwag na matigas ang ulo Sofia". Nilapitan kopa ito at hinawakan sa balikat at pinaupo .

Pinaghain ko na nga ito. Puro gulay ang ulam namin ngayong umaga.Napapatitig nalang ako kay Sofia habang ganado itong kumakain.

Umangat ito ng paningin at tumagpo ang mga mata namin habang puno pa ang bunganga nito.

Ilang segundo kaming nag titinginan habang sya ay ngumungaya nguya kahit punong puno ang bunganga nito.

Napapangiti ako.

"You are so cute". Ngiting ngiti kong sabi .Bago pa nito narealize na puno ang bunganga nito at medyo nahiya pa.

Mas lumawak ang tawa ko.

"A-anong nakakatawa,Miguel?". anito na kakatapos lang uminom ng tubig.

"Hmmm". tikhim ko

"Nothing".

"Wala naman pala ,para kang baliw,kumain kana nga riyan". Nagpatuloy na ito sa pagkain .

Pagkatapos nga naming kumain ay nagpresenta akong ako na muna mag huhugas ng pinagkainan namin pero tumanggi ito.

Hindi ko alam pero gusto kong ako ang gagawa ng mga gagawin nya gusto ko na nakaupo lang sya. Kahit na Oh ghad sobrang hirap sakin ang paghuhugas ng plato ay aakuin kona kung sya lang din gagawa.

Lumabas nalang ako ng bahay at pumwesto sa paborito kong tambayan sa upuang kahoy sa ilalim ng mayabong puno.

Ano kaya ang buhay ko? Mamamatay tao ba ako? Babaero ba ako? Kreminal? Kabit? .

May mga magulang pa kaya ako? Ilang taon naba ako ? may mga kapatid ba ako? Saan kaya ako nakatira, mga girlfriend o asawa na ba kaya ako? may anak o mga anak? Lahat ng yon sumasagi sa isip ko.

I miss myself but hindi ko gustong iwan si Sofia dito.

I like Sofia yun ang alam ko, Gusto kong makilala ang sarili ko para buo kong ibigay ang pagkatao ko kay Sofia.

"Miguel,okay lang po ba kayo?". pagtapik nito saking balikat.Nilingon ko itong nasa tabi kona pala.Hindi ko napansing nandito na pala ito sa lalim ng mga iniisip at tanong ko sa sarili ko.

"Yeah,i' m okay. Don't worry about me".

"Kanina pa kasi ako tawag ng tawag sa inyo parang dipo ninyo ako naririnig". aniya.

"I'm sorry Sofia".

"Aalis po muna ako".

"Saan ka pupunta?". tanong ko.

"Kay pipay po ililipat kona sya pwesto, nakapag paalam nadin ako kay itay".

"Sasama ako". Gusto kong sumama

"Nako hwag na, Mapapagod kalang medyo malayo kasi ang paglilipatan ko ng pwesto kay pipay ,atsaka mangangahoy nako kaagad".

"Kahit na,sasama padin ako". Tumayo na ako at nauna pa sa kanya.

"Tara na Sofia". pag yaya ko rito na hindi padin ito nakakaalis sa pwesto nito.

"Manguha tayo ulit ng mga kabute,kaya mopa kaya maglakad? doon pa kasi yun sa kabilang basakan . Alam kong marami na yun don". Pagsimula nya habang naglalakad kami akay akay si pipay sa isang maliit na daan.

"Oo naman ,Kayang kaya ko".

Napahinto ito sa paglalakad at tiningnan ako mula ulo hanggang paa.

"Asus, Pag ikaw mag reklamo lang aahh , sabagay medyo okay kana nga din eeh ".

"I told you , so don't worry about it". Nanungnot ang kilay nito.

"Diba sinabi kona sayo na wag na ngang uminglish english". Napangiti ako dahil ang cute nya padin.

Itinali nya rito si Pipay sa damuhan.Medyo malayo layo nga din ang nalakad namin.

"Hala,Miguel halika rito". yakag nito sakin at nauna na itong pumunta sa isang puno na maraming bunga.

"Wow!. ang dami na palang bunga nito".

"Yeah". tanging sagit ko.

"Sandali, pahawak nga ako". bigay nito sakin ng isang sakong walang laman.

"Anong gagawin mo Sofia". bigla kong tanong dahil nag uudyok na itong umakyat ng puno!.

"Sofia ,kung ano yang binabalak mo ,wag monang ituloy.Delikado Sofia". Ngunit mas lalo pa itong lumapit sa puno at hinubad ang suot na tsenelas.

Ngingiti ngiti pa itong tumingin sakin.

"wats me". Pag eenglish pa nito ,akala koba bawal mag english.

"Sofia! Delikado ano ba!. Bumaba ka riyan!". Nag aalala nako baka mahulog ito.Umaakyat na ito sa malaking puno ng kaymito.

"Ano kaba, kayang kaya koto. Lagi kotong ginagawa". pag paliwanag pa nito sakin.

"Kahit na Sofia, it's still dangerous! Bumaba ka na riyan,please hwag na matigas ang ulo". Nag aalala nako para sa kanya baka mahulog ito. Nang sa medyo mataas na sya ay ganun nalang ang gulat ko ng makita kong ang panty nito.Naka besteda lamang ito.

Ilang minuto pang ang pagtitig ko ron ng diko namalayan na unti unti nang tumataas ang init sa katawan ko. Kaya't agad ako yumuko medyo nangalay din ang batok ko.

"Sofia". tawag ko rito ngunit nakayuko padin ako.

"Okay kalang ba riyan?". pag tanong kopa ng nakayuko padin.

"Oo naman,Miguel saluhin mo aahh ,Itatapon ko ang mga napitas ko.Saluhin mo,Oooh".

Sinasalo korin ang bawat hulog nya ng mga napitas na kaymito ,pero diko maiwasan hindi makatunghay sa langit este sa suot nitong black panty.

Bat ba naman ganyan lang ang suot nya.Inaaakit nya bako.

"Enough Sofia,bumaba ka riyan, marami nato at-at ano ammmmh because...ammmmh...". Baka hindi ako makapag pigil Sofia

"Ano yun Miguel ?".Sigaw nito mula sa itaas.

"Your panty I sa...". Sigaw kodin mula sa ibaba.

"Hoy lalaki, Wag kang tumingin ,Bastos ka, bastos. B-bababa nako , wag kang titingin!".Dali dali itong bumaba ng nasa puno na ito at malapit ng bigla nalang dumulas ang kaliwang paa nito at nawalan ng balanse.

Agad ko itong dinaluhan at nasalo ko ngunit hindi din agad ako nakabalanse kaya natumba ako kasama si sofia.

Nakadagan ito sakin paharap hawak ko ito sa bewang nya.

Nauntog pa ito sa noo ko kaya medyo nasaktan sya ng kaunti.