His Secret Heirs

CHAPTER 2

No matter where you go if it is meant to happen it will happen; whether how much you tried to avoid this circumstances.

Nabalik lamang ako sa sarili ko nang mag-lapah ng tasa ng kape ang kapatid ko sa aking harapan. This is the only time I noticed that it is already morning and the sun has already rise.

" Mukhang hindi ka ata natulog ah? Mag kape ka muna oh."

I looked at the cup of coffee in front of me, it is still smoking since kakatimpla lang. I really didn't sleep, simula nung nakauwi ako kaninang madaling araw ay nakaupo lamang ako rito sa may kusina at nakatulala. I don't know why I'm so affected about what happened earlier. Maybe I'm just not prepared.

"Sam, ano bang iniisip mo ha? Kanina ka pa talaga tulala," I took a small sip of coffee. Muntikan pa akong mapaso, mabutui na lang hindi iyon napansin ni Ate.

"W-wala. Kulang lang ako sa tulog."

Pinakatitigan ako nito, I know she's checking on me if I'm telling the truth. She knows me too well, that's why ganoon na lang ang pag luwag ng loob ko nang mag salita ulit ito, "Halata nga. Laki ng eyebags mo sis. Buti day off mo today."

Mabuti na nga lang talaga at day off ko. Baka hindi ko rin ma-entertain ng maayos ang calls pag nag kataon at mapagsabihan na naman ako ng team leader namin. I can't afford to be scolded in front of my team mates na naman.

As soon as I went in my room ay agad akong bumagsak. Lahat ng pagod ko sa buong mag damag ay doon ko lamang naramdaman. Agad din naman akong ginapo ng antok.

I was then awaken by an alarm clock coming from my phone. I turned it off and saw the time 1 P.M na ng hapon. Medyo mahaba rin pala ang naging tulog ko. Kahit na pakiramdam ko ay babagsak ang talukap ng aking mata ay minabuti kong tumayo na at puntahan na ang mga anak ko na paniguradong naglalaro na sa may salas.

Nang makalapit ako ay isa isa ko silang hinalikan sa noo. Si Tres ay agarang sumampa sa aking mga hita nang makaupo ako.

" Hello mga baby ko. Kumusta kayo ha? Did you miss mommy?"

"Mawmi, si Dos po nang aagaw ng biscuit kanina," sumbong ni Sinco.

Sa kanilang lima ito ang pinaka tahimik at kung magsasalita man ito ay kapag may hindi siyang nagustuhang ginawa ng mga kapatid niya. Tinignan ko naman si Dos na nakanguso na agad, this is most likely him when he is guilty. Madaling basahin ang magkakapatid na ito, madali rin mahulaan kung sino sakanila ang sino dahil may kaniya kaniya silang charisma. They are not totally identical twins.

"Is it true, Dos? What did mommy told you about sharing?"

Lalong ngumuso ang manipis at kulay pula nitong maliit na labi, " Always share and don't be selfish."

Ginulo ko ang buhok nito, " What will you say to Sinco?"

Lumapit naman ang bata sa kapatid, "Sorry, Sinco."

That's when they hugged. What of the things I'm proud of with my babies are they are a very loving brother and sister to their siblings and to their mother. Hindi rin sila mapag tanim ng galit, how I wish katulad nila ako.

But the thing is hindi. Maybe because I'm already an adult and I already understand how things work? And this kids in front of me are just too innocent how cruel and harsh the world is?

Uno just fell asleep on the couch while watching and Quatro is silently watching beside Sinco. This is our usual routine during my day off. Sapat na sa akin na magkakasama kaming manuod o mag laro mag hapon dito sa pad ni ate Winter. I love spending time with my kids.

Naputol lamang ang panunuod naming magi-ina nang may nag doorbell, Lumabas si Ate mula sa kitchen na abala sa pag luluto ng meryenda para buksan iyon.

"Ako na," I just nodded and turned my gaze back on the T.V. Ilang minuto pa ay bumalik na si Ate, may kasunod na ito sa likod niya na isang lalaki. he's wearing a casual polo and shorts partnered with flops. He looks like a Bench model with his outfit.

Nagkatinginan kami ni ate, " Maiwan ko muna kayo saglit."

Pinandilatan ko ito ng mata but she just laughed. Alam ko ginagawa niya sinadya niyang sabihin 'yon to give us more time to be alone. Namalayan ng mga bata ang pagdating ng bisita kung kaya't ay agad itong dinumog at nagpakalong ang mga bata.

"Tito Stephen!"They immediately diverted their attention to him. Agad din naman niyang niyakap ang mga ito. Seeing him, he looks really genuine in loving my kids.

" Anong ginagawa mo rito?" Pukaw ko sa atensyon niya, He diverted his gaze towards me and smiled.

"Ayaw mo banag andito ako?" ngunwari ay nanghihinampong tanong niya.

Ganito tuwing day off ko, he'll visit here then play spend time with me and my kids. At first I though it was just a coincidence na day off niya rin tuwing day off ko but it turns out na nirequest niya pala iyon sa TL namin. Ate Winter is very aware about his agenda's kaya ito naririto. Unang punta niya rito ay agad na nakahalata si ate. He just figured out where I'm staying when one time na na-stranded ako sa office dahil napakalakas ng ulan and dahil may kotse siya he insisted to drive me home. HIndi na rin ako tumanggi noon dahil gusto ko na rin makapiling ang mga anak ko.

I was about to answer when Ate Winter went out the kitchen. Inihain na nito ang bread roll na ginagawa niya kanina.

"Oops, meryenda muna. Kuhanin ko na muna mga bata punta muna kami sa park sa baba para makapag-usap kayo. Tara na kids" aangal sana ako kaso pinandilatan ako ni Ate.

Ganito ito palagi. She's always reminding me to give Stephen a chance.

"Tito Stephen, sunod ka po ha?" Tres told him. Stephen nodded while smiling. Palihim na lang na napaikot mata ko dahil for sure ay hanggang mamaya na naman ang mga ito.

Tuluyan na nga natuon sa akin ang pansin niya, he is smiling from ear to ear. Napa ismid naman ako. Itinuon ko na ang paningin ko sa T.V na nanatiling bukas at inilipat iyon sa ibang channel.

"Gusto mo bang kumain sa labas?"

Tikom lamang ang aking bibig. Bigla na lang itong tumawa, " I know you'll say no again. It's fine mapapa-oo rin naman kita in time."

I just smiled, good thing he changed the topic by by grabbing one of the bread roll in his front.That's when I noticed the newluy published magazine on the table. Ilang segundo ko pa ito pinakatitigan bago ko mapag tanto na hindi nga panaginip ang mga nangyari kagabi. He was indeed really back.

Siya lang naman ang front page ng magazine na ito wearing ablack tuxedo with his infamous smirk.

Now what?