Chapter 41

1170 Words

Luna  "It's not over until I say it's over.” What the f*ck is wrong with this man? Ngayon lang kami nagkita makalipas ang limang taon pero kung makapagsalita ay parang kahapon lang nangyari iyong pasko? Napatingala ako sa kisame at pumikit nang mariin. "Fine, you want to talk. Let's talk.” Pero hindi naman siya umimik. I caught him staring at my chest. Bahagya pa lang bumuka ang robe ko sa may punong dibdib. Inayos ko iyon at ginawang double knot ang bigkis ng robe ko. "If you're not going to talk, I suggest you leave. And please, quit staring,” sikmat ko sa kanya. Nanatili akong malayo sa kanyang kinauupuan na accent chair sa gilid. Mas safe ako kung may distansiya kami sa isa't isa.  "Sorry. I didn't mean to stare. I just miss you and it's so good to see you again.” He almost sound

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD