SWEET DESIRES

CHAPTER 7

NAGISING si Estella na magaan ang pakiramdam at nakangiti siyang bumangon sa kama sa hindi niya malamang kadahilanan. Basta good mood siya at walang nararamdaman kundi ang kasiyahan. Dahil ba ito sa binata na hindi siya pinipilit sabihin ang totoo? Lalong-lalo na ang pagprotekta nito sa kanya?

Dala-dala niya ang ngiti sa kanyang mga labi hanggang sa maligo siya.

"Estella?" The voice came from outside the bedroom door, and it seemed to be Lucius calling her.

She quickly wrapped a towel around her body before going out and went straight to the door to let the young man in.

“Ah, good morning, Lucius. Anong-”

“Magbihis ka na at bumaba.” May awtoridad na utos ng binata na hindi alam kung saan titingin dahil tanging towel lang ang nakatapal sa katawan ng dalaga at nakasilip ang kalahati ng dibdib nito o cleavage. Kaya ramdam ni Lucius na nabuhay ang kalahati ng katawan niya dahil sa nasisilayan.

“Sandali-” Hindi natapos ni Estella ang sasabihin ng umalis ang binata.

Mabilis naman sumunod ang dalaga sa binata. Nagbihis siya at ang damit niya ay t-shirt na naman ng binata na hanggang tuhod niya ang haba. Matapos ay bumaba siya na walang suklay-suklay ang buhok at sa pagmamadali niya ay muntikan pa siyang madulas, mabuti na lamang nakahawak siya sa hamba ng hagdan.

“Maupo ka.” Sabi ni Lucius na nakaupo rin sa sofa.

Hindi mapigilang hindi magtanong ni Estella sa binata kung bakit pinagmamadali siya nito kanina. “Lucius? May importante ka bang sasabihin-”

“Lucius! Istorbo ka sa trabaho ko-"

Napatigil si Estella sa pagsasalita ng sumulpot ang isang magandang dalaga at gayon rin naman ang dalaga na kararating lamang at gulat na gulat.

Hindi rin natuloy ang sasabihin nito nang makita si Estella. Biglang kinabahan si Estella sapagkat alam niyang buong mundo ang nakakakilala sa kanya sa paninira niya kay Lucius, inihanda niya ang kanyang sarili sa posibleng maging reaksyon nito.

“Estella, siya si Sandra, she is my cousin. Wala kang dapat ipangamba kasi nasabi ko na ang lahat sa kanya.” Kung hindi pa nagsalita si Lucius ay hindi pa mawawala ang bigat at takot na nararamdaman ni Estella.

Sandra smiled warmly at her and she automatically smiled back, looking like she was friendly. Estella had no idea why Lucius was introducing his cousin to her.

"Hello, my name is Sandra, and my cousin asked me to come here personally para sukatan ka ng mga damit na magagamit mo araw-araw.” Anito.

“Da-damit?”

“Yes, para hindi na damit ko ang sinusuot mo.” Sabat ni Lucius na nakahalukipkip.

Bigla siyang nakaramdam ng hiya sabay tingin sa damit na suot niya at unti-unti siyang lumingon kay Sandra na may ngiti pa rin sa mga labi.

Nakakahiya talaga tapos pinsan pa ng binata ang babae hindi ba masyadong nae-expose ang pagtatago niya sa bahay ng binata.

May pangamba siyang nararamdaman pero dahil may tiwala siya sa binata hindi siya magpapakain sa pangambang iyon.

“Let’s start? Pinadala ko na lang ang mga damit sa staff ko, tapos pinaalis ko na sila to make sure na walang makakaalam at makakakilala sa’yo kaya huwag kang matakot.” Sabi ni Sandra.

“Sa-salamat.” Aniya.

“You’re welcome, pretty.”

“Mas maganda ka.” She complimented Sandra back.

Lucius hissed. "The two of you are still having fun and wasting your time, aren't you?" Lucius commented before getting up and walking away.

In response to what Lucius stated, she and Sandra both grinned and shrugged.

"Don't mind him," Sandra said. "He's just bitter because we're still having fun and wasting our time."

“Look, ito ang bagay sa’yo!” Sunod-sunod na inilabas ni Sandra ang damit at napapangiwi siya sa tuwing makakakita siya ng mga sexy at expose na damit.

"Look! This is the right dress for you!" She looked at the clothes that Sandra took out. It's a simple design but looks elegant and classy. She came closer and touched the fabric of the dress. It was not just fabric, but it was also soft. The dress was made of a soft, silky material that felt wonderful to the touch. It was a beautiful dress, and she wanted to wear it.

“Hindi ba mahal ‘yan? Wa-wala kasi akong pera.” Nahihiyang saad ni Estella kay Sandra na ipinapakita ang mga dala nitong damit.

“Ano ka ba! Hindi naman ikaw ang magbabayad nito.”

“Pero kasi malaki na ang utang na loob ko kay Lucius-”

“It’s free nalang for you para hindi ka na mag-alala sa babayaran mo.” Anito at saka inilabas nang inilabas ang damit na nasa box upang ipakita sa kanya ang lahat ng dala nito. “But in one condition.” Pahabol nitong sabi na ikinabog ng kanyang dibdib.

“Ano ‘yon?”

“Sasamahan mo akong uminom ng alak!”

“Ayun lang ang kondisyon mo?” Hindi makapaniwala na tanong ni Estella. Kinabahan pa naman siya ng very light. “Wala kang ibang itatanong o kondisyon? Nakakahiya naman mahal ang mga damit na ‘yan tapos libre lang-”

“Shh.. Samahan mo lang akong uminom okay na okay na ako.” Anito. "Please, pretty please? Just one bottle of wine, promise." Sandra even raised her right hand to show Estella her hand with the promise sign.

“Pero kasi..”

“Kasi?”

Kinagat niya ang pang-ibabang labi bago sumagot. “Ba-bawal akong lumabas ayokong makilala ako ng mga tao siguradong pagpi-pyestahan nila ako at walang sawang magtatanong at ayokong malaman nila inay lalo na ang mga kapatid ko ang tungkol sa akin..”

"Calm down, we don't need to go out to drink and enjoy ourselves; we can enjoy ourselves here, marami namang alak si Lucius dito.” Lumuwag ang pakiramdam ni Estella nang marinig ang sinabi nito. “Magsukat ka na diyan, okay? Para sa’yo ang lahat ng mga ito and after that samahan mo na akong uminom hangga’t wala pa si Lucius kasi baka pigilan niya tayo.”

“Saan nga pala siya pumunta?” Tanong niya kay Sandra.

“Pinatawag siya ng manager niya kaya pumunta siya sa Dream Entertainment siguro maraming interview at para malinis ang pangalan niya. Kailangan siyang magsalita sa publiko upang itanggi ang mga paratang mo sa kanya.”

Sobrang guilty ang nararamdaman niya nang marinig ang sabihin ni Sandra kaya’t natahimik siya dahil alam niyang wala naman siyang maitatanggi at ma-eexplain rito dahil in the first place, it’s her fault kaya wala siyang karapatan na itanggi at ipagtanggol ang sarili.

“Ow, i’m so sorry sa nasabi ko.” Paghingi ng pasensya ni Sandara sa kanya at ngiti lamang ang binigay niya rito. “Bagong ligo ka naman. Suotin muna ‘to! I’m sure bagay ‘to sa’yo.”

She handed her a knee-length dress that fitted her body. Why would I wear this when I'm just at home? Estella couldn't stop talking to herself. Later on, she decided to wear the dress because she didn't want to offend Lucius' cousin. She took a close look at herself in the mirror. The dress fit her, but she was uncomfortable because her backside was exposed.

"I told you! It was perfect for you! You look sexy and elegant," Sandra said of her outfit.

"Ah, Sandra? Meron ka bang ibang damit diyan?" She hesitantly asked Sandra as she steadily pulled down the dress. She wanted to wear this dress earlier, but when she put it on she suddenly felt uncomfortable.

Sandra's kind eyes bore into hers, and she asked. "What's wrong?"

"Ah, eh, kasi gusto ko sana palitan-"

"Nah, that's a better dress for you. I'll be sad if you take that off."

Estella did nothing but follow her wishes.

Matapos ang pagsusukat ng mga damit ay kumuha na ng mga beer si Sandra at pulutan. Umiinom naman siya ng alcoholic drink ngunit mahina ang tolerance niya sa beer dahil acidic siya. Kaya lamang ayaw naman niyang tanggihan si Sandra sapagkat libre ang mga damit niya at pinsan ito ni Lucius.

“Thank you for accompanying me today, Estella.”

"Nako, ako nga dapat ang magpasalamat sa'yo. Ang gaganda ng mga damit na ito."

Sandra gave a big smile. "Of course! I am our company's clothing designer," it states proudly.

Estella was unconcerned about what was possible with their drinking. She just wanted to support Sandra and be friends with her.

Sandra poured herself another glass of whiskey, and Estella grabbed the bottle. They had already finished a few bottles of beer and continued to drink, laugh, and talk.

"Come on, one drink won't hurt. Let's have a drink and relax!" Sabi ni Sandra habang sumasayaw-sayaw pa at si Estella naman ay tawa nang tawa.