BAHAY BAHAYAN

Chapter 1

"Bata pa lang ako ay may pinakamimithi na akong pangarap sa buhay...

Maayos na buhay, masaganang buhay... Dahil ito lang ang tanging maari kong ialay sa babaeng wala naman inisip kundi ang mabigyan ako ng magandang buhay.

Dahil dito lang ako maaring makaangat sa iba. Dahil PANGIT ako, samantalang napakaganda naman niya.

At ngayong grade 6 palang ako, ay nagsimula na akong mangarap.

Hindi para sa akin, kundi para sa kanya..."

POV OF ZACH

"Kanina ka pa diyan Zach? Sorry dumaan pa kasi ako sa grocery, naubusan na kasi tayo ng kape at bigas. At nga pla namili na din ako ng mga ibang gamit natin sa bahay."

"Ok lang naman po Mama, kahit naman maghintay ako dito ng mas matagal pa ay wala namang pong problema talaga." tugon ko, habang tila iduyan ako sa alapaap habang pinagmamasdan ang napaka ganda niyang ayos.

Nagkibit balikat naman siya naupo sa tapat ko. Inilapag pa niya sa isang upuang katabi niya ang kakarampot na grocery bag na pinamili niya.

"Nga pala nag advance order na ako Mama, dahil alam na alam ko naman ang mga gusto mo, para hindi na tayo maghintay pa." Pagmamalaki ko pa.

Matamis naman siyang ngumiti sa akin.

"Oo nga naman, mula pagkabata mo ay tayo na ang palaging magkasama. Musta naman sa school? Bakit pala inaya mo ako rito Anak... Anong meron?"

"Dahil special ang araw na ito Mama."

"Huh? Bakit ano bang petsa ngayon huh?"

Kampante naman akong ngumiti sa kanya. At sandali ding pagmasdan ang maamo at napakaganda niyang mukha.

Mula sa maiksi niyang buhok na ngayon nga ay naka ponytail at sinadyang lumabas ang bangs niya sa napakaliit niyang bilugang mukha. Na binagayan naman ng maliit ngunit matulis niyang ilong. At syempre ang napakaganda niyang mga labi.

"Tss, at talagang titingnan mo nalang ako ng ganyan na parang ewan Zach?" Sita pa niya sa akin habang natatawa.

"Ang ganda mo kasi Mama, bakit pala hindi ako nagmana sa iyo? Bakit hindi ako naging gwapo? Samantalang ang ganda ganda naman ng Mama ko."

"Sino may sabing hindi ka gwapo? Dahil para sa akin ay ikaw na ang pinakagwapo sa buong universe." Biro pa niya.

"Ayyy joke ba yon Mama?"

"Hindi ahh."

Marahil karamiham sa atin ay mga pangarap kahit noong mga bata sila... Malaking bahay, magarang kotse, o kaya naman ang astig na motor. Meron din namang nangangarap lang makabili ng mamahaling cellphone. Subalit may mas higit pa dito akong minimithi.

At ito ay ang magkaroon ng napaka gandang misis na gaya ng kay Papa.

Isang pangarap na sa tingin ko ay kayhirap makamit. Dahil hindi naman ako gwapo. Sa katunayan ay maituturing na panget ako.

Kaya naman paano ko nga ito magagawa? Gayong karamihan sa mga magagandang babae ay para lang sa gwapo o kaya naman ay mayaman. Ngunit ang dalawang katangiang ito ay wala talaga ako...

"Ano ang sabi mo Zach? Gusto mo akong maging girlfriend? Teka bakit ako? Mama mo kaya ako, tsaka ang bata bata mo pa para mag-isip ng mga ganyang bagay noh." Gulat na gulat pang reaksiyon niya matapos kong sabihin sa kanya ang eksaktong gusto ko, sa napaka mura kong edad.

"Sige na Mama, wala namang mawawala kung pagbibigyan mo ako diba?"

"Tigilan mo ako Zach, kapag nalaman pa ito ng Papa mo malalagot ka talaga sa kanya, hindi kaba natatakot sa Ama mo?" Himig banta pa niya, habang napapahawak pa sa kanyang sentido dahil sa tingin ko talaga at nabigla ko siya ng sobra.

"Iyon ay kung sasabihin mo Mama. Pero kung hindi naman ay paano niya malalaman po." Pangungulit ko pa.

"A basta ayoko Zach. Isa pa ay ano nalang sasabihin sa atin ng iba noh." Napatirik pa ang kanyang mata, habang napapairap naman sa akin.

Oo nga naman... Subalit dahil ba dito ay susuko na ako? Gayong alam na alam ko namang hindi niya ako kayang saktan?

Kaya naman ipinagpatuloy ko ang pangungulit ko sa kanya. At umasa na dahil dito ay pagbibigyan niya ako.

Kaya naman nagsipag ako sa pag-aaral. At nagsumikap ng husto upang ako ang maging top sa school.

At sa pagtitiyaga at pagpupursigi ko sa pag aaral ay ako nga ang naging top 1 sa klase. At sa bagay na sobrang tuwang -tuwa siya sa nagawa ko.

"Ano Mama? Baka naman pwede na? Para naman lagi akong top 1 sa school Mama." Sabi ko pa habang hindi maitago ang saya sa aking mukha. Dahil finally ay may kaya na kaong ipagmalaki sa kanya. At alam kong sobrang napasaya ko siya sa aking balita.

"No! Basta mag aral kang mabuti, at pwede bang wag puro panliligaw nasa isip mo. Yung mga classmates mo nga naglalaro pa, habang ikaw naman ay ganyan na agad ang gusto."

"Sige na Mama, please... Ang ganda ganda mo kasi e. Tapos para ka ding angel sa ganda. Kaya pagbigyan mo na ako. Wala namang mawawala e."

Napahawak naman siya sa mukha niya.

"At ayan kana naman sa walang mawawala..." muling sita niya.

Tama naman siya hindi pa nga ako highschool pero bakit ganito na ang mga trip ko sa bahay. Tuloy ay kapag inaaya ako ng mga classmates kong maglaro ay hindi talaga ako sumasama sa kanila.

Dahil katwiran ko ay mas gusto ko ng umuwi para makita na si Mama.

Subalit, hindi naman palaging maayos ang lahat. Hindi din naman palaging dapat ay masaya lang. Lalo na din naman sa sitwasyon ng pamilya namin dahil kay Papa.

Si Papa na halos walang pakialam kay Mama. At kasabihan pa nga siya dito sa lugar namin na babaero. Isang bagay na hindi ko maunawaan.

Bakit nakukuha pang mambabae ni Papa, samantalang napakaganda na ng asawa niya. At siguro ay kung ako lang ang nasa lugar niya ay hinding hindi ko ipagpapalit sa iba ang gaya ni Mama. Ang swerte na nga niya diba.

"Mama, bakit ka umiiyak na naman? Si Papa na naman ba ang dahilan?"

Mabilis niyang pinahid ang luha niya at pinilit pang ngumiti sa akin.

"Hindi ah, may naalala lang kasi ako."

"Hindi ako naniniwala Mama, kung ganon ay bakit wala pa din siya?" Tanong ko pa habang napapatingin ako sa orasan.

Na ngayon nga ay alas dose na ng hating gabi.

"Halika nga dito..." sabi pa niya sa pagitan ng mga paghikbi niya.

Mabilis naman akong niyakap ni Mama. At ginulo gulo pa na niya ang buhok ko.

"Paglaki mo Baby, wag na wag mong gagayahin mo ang Papa mo ok."

"Syempre hindi. Ang sama kaya niya, ang ganda ganda ng asawa niya tapos niloloko pa niya."

Nagbugtong hininga naman at tsaka naman tumingin sa mga mata ko.

"Mama, paglaki ko ay magtatrabaho ako, at ipinapango kong hindi kana mahihirapan. Dahil hindi kita pababayaan at iiwan kahit ano ang mangyari."

Natawa naman siya sa sinabi ko.

"Talaga bang ito ang pangarap ko para kay Mama?" Tanong pa niya.

Mabilis akong tumango at, "Sobra Mama. Ang ganda ganda mo kasi."

Muli naman siyang ngumiti sa akin at kinurot na ng mahina ang pisngi ko.

"Kung ganon ay pumapayag na ako Zach. Pero may kondisyon."

Halos mapatalon ako sa tuwa.

Sobrang saya ko talaga.

"Sige Mama kahit ano pa yan."

Huminga naman siya ng malalim.