Astrid
"What are you shitheads waiting for? I said GO!" - muli kong saad dahil mukhang lumipad na ang isipan nila sa dami ng galos na kanilang natamo. Nakita ko sa peripheral vision ko ang pagpasok ng ilan sa teleportation gate at tanging si Daniel nalang ang hindi pa.
"Am I really going to hold you back from fighting that asshole?" - muli niyang saad dahilan para mapabuntong hininga ako.
"Yes" - walang emosyon kong saad at naramdaman ko nalang ang pagkawala ng presensya niya sa likod ko. Of course, he would just hold me back because this enemy is no laughing matter. And I really can't f*****g risk their lives. Bumuntong hininga ako at matalim kong tiningnan ang demonyo na nasa harap ko. This one is one of the Generals of this place, I know it because of the strong power he is releasing, and what he did to the group of Daniel is only a pinch of his true power. Kitang kita ko sa mata niya ang pagkabigla and I think I know the damn reason. And because of one fact that I know this demon too well that I can't hardly forget how he looks.
"You are quite a familiar lady. Hmm let's say are you the lo--
"Shut up fucker or I'll make you shut that stinky mouth of yours" - singhal ko sakanya at nakita ko ang pagngisi niya.
"Of course you are that kid, how could I possibly forget right? I am now thinking how could I let you go that night right? I should've killed you together with those stinky humans" - He said with an evil grin on his face, which made me clench my teeth. This asshole is trying to test my patience, I am not happy that he let me live that night, bullshit! He could've just killed me as well but he let me live so that I could remember that night every day.
But now he is going to regret letting me go. He is going to regret everything
"Wow! Your pissed off face is kinda cute. Say why not just join us on--
Bago niya pa matuloy ang sasabihin niya ay kinontrol ko ang lupa upang atakin siya. Pero agad din naman niyang naiwasan yun at narinig ko ang nakakairita niyang pagtawa. This man is really testing my patience.
"Is that all you've got?" - he mocked which made me grin. He should not underestimate me, well obviously he already did. Well, let's see how strong he is after 8 long years.
Third Person
Ngumisi si Astrid, ngisi na may binabalak na masama ngunit hindi ito sineryoso ng kalaban, bagkus ay ngumisi din ito pabalik, isang ngisi na nakaka-asar.
"I guess she is still weak tsk what a waste. Kung kailan naging maganda na siyang bata." - he said on his mind at kasabay noon ay lumabas sa kanyang dalawnag kamay ang isang malaking kulay pula na apoy. Agad niyang hinagis ang napakaraming apoy na lumalabas sa kamay niya patungo sa direksyon kung saan nakatayo si Astrid at kitang kita niya na hindi man lang ito umalis sa pwesto dahilan para mapatawa siya ng malademonyo.
"Hindi ko alam na ganito ka lang pala kahina!" - he exclaimed at kasabay noon ay ang pagtama ng mga apoy kay Astrid na nagkagawa ng malakas na ingay at dahilhan upang magkaroon ng usok sa palibot nito.
Lalong lumawak ang ngisi niya dahil siguradong sigurado siya na napuruhan niya ang dalaga. Fire has always been his favorite and strongest element mastered. Unti-unting nawala ang usok na nagsilbing patunay na tumama ang apoy sa kanyang kalaban. Ngunit imbis na walang malay na babae ang kanyang masilayan sa lupa ay tumumbad sakanya ang kulay berdeng bagay at ng magsimula ng mawala ang usok ay nakita niya ang kulay berdeng bagay ay isang kalasag. Ngunit hindi niya inaasahan na makapal ito at hindi ordinaryo. Dahil kung ordinaryo ito ay siguradong nawasak na ito ng kanyang atake dahil yun din ang karaniwang nangyayari sa tuwing may makakharap siyang tao sa gubat.
He already killed hundreds of people and those people also made the same kind of shield but he knows that the shield of the lady in front of him is way too different. And from then he already knew that he will have a great night, a fight that he always anticipated.
" Was that it?" - malamig na saad ni Astrid habang matalim na nakatitig sa kanyang kalaban. The cold and deadly stare that she is giving is suddenly matched by an evil grin "Only a little scratch on my shield is no big deal. Maybe I have to show you how it is done" - she continued at unti-unting nawala ang kalasag na kanyang ginawa. Umilaw ang sapatos na kanyang suot at sa isang kurap lamang ay nasa harapan na siya ng kalaban. Lumabas ang kulay asul na espada sa kanyang kamay, she is about to slice the demon into two but the demon noticed it, however even before the sword could even reach the demon's body, the demon already created the same shield which countered the blow of the sword that made the ground crumble which created a huge impact.
Nanatiling magkalapat ang kalasag na ginawa ng demonyo at ang espadang kulay asul ni Astrid.
"Your shield won't stand a chance" - saad ni Astrid dahilan para umigting ang panga ng kanyang kalaban at kasabay nito ay ang pag nginig ng kanyang kamay at ng tingnan niya ito ay kitang kita kung papano unti unting nagkakaroon ng c***k ang kanyang kalasag
"Damn it what is this sword! No one could ever do this to my shield!" - inis na saad nito sa kanyang isipan. Bago pa man tuluyang mawasak ang kalasag na kanyang ginawa ay agad niyang kinontrol ang lupa. Ang mga lupa at batong kanina ay nawasak dahil sa lakas ng pagsalubong ng kanyang kalasag at espada ni Astrid ay nagpunta sa direksyon ng dalaga at unti unting pinalibutan ang kamay at buong katawan nito.
Kinuha niya ang pagkakataon at agad siyang lumayo sa dalaga. Nawala na ang kalasag na kanyang ginawa ngunit bigla siyang nakaramdam ng kirot sa kanyang tagiliran at ng tingnan niya ito ay doon niya nakita ang isang sugat, sugat na hindi niya alam kung saan nagmula dahil impossible namang natamaan siya ng dalaga sa pagwasiwas nito ng espada. He was as fast as the lady, he knows that and it's a fact.
He immediately cast a healing spell on his wound but it does not heal as fast as the other wounds he experienced in battles. He was then about to mind link his fellow generals about the situation but it was interrupted by a sudden blast and there he saw Astrid standing without a single scratch even though he controlled the land to squeeze her to death.
Hawak hawak ni Astrid ang kanyang leeg at walang kabuhay buhay niyang tiningnan ang kalaban
"And here I thought you are a general of the lord, now why can't you even hurt me?" - she mocked dahilan para umigting ang panga ng kanyang kalaban.
"You b***h!I am just starting!"- the demon exclaimed iwhich made her smirk. Kitayang kita niya kung papano nagiba ng kulay ang mata nito. From blazing red, it turned into black with a red dot ang kulay puti din nitong balat ay unti-unting nagiging kayumangi kung tawagin. His nails are starting to get sharper and sharper turning ito claws. Lumabas din ang isang kulay itim na sungay sa ulo nito at buntot naman sa likod nito. A true demon indeed.
'This is where it starts' - she said on her mind at kasabay nito ay ay ang unti-unting pagbago ng kanyang espada. From blue ay naging parang ordinaryong steel sword nalang ito.
"GWARRRR" - the demon screamed which made her close her eyes. Hindi niya sinara ang kanyang mata dahil nasasaktan siya o hindi niya kaya ang sigaw nito. Pinikit niya ang kanyang mga mata upang pakiramdaman ang paligid lalong lalo na nag enerhiya na dumadaloy sa katawan ng kanyang kalaban. And to her surprise ay biglang naging triple ang lakas ng kanyang kalaban. It is like a miracle that changing into a new form is beneficial to the generals.
"I will kill you woman, I will show you what I can truly do as a general" - He said which made Astrid wonder on how this demon was still able to speak since she knows that those who transformed into their original form can't speak fluently on the language humanity is using. They are supposed to speak with their own language. But then it hit her, she also remembered something she always wants to forget.
"Then go ahead and try. Because tonight, I am actually the one who gets to do the killing" -she said. Ang malamig na tingin ay napalitan ng nakakamatay na tingin at sa isang iglap ay nasa harapan na ng kalaban dahilan para lumaki ang mata nito dahil sa pagkabigla
'H-h-how?'- the demon said in his mind and he clearly saw a glimpse of death in Astrid's eyes. Then his eyes shifted to her hand holding the sword and because of his demonic abilities ay nakita niya na matatamaan siya ng espada ng dalaga ay mabilis siyang tumalon upang iwasan ito at kasabay ng pagilag niya ay ang pag daan din ng espada na sana'y tatama sa leeg niya.
Paglapat ng kanyang paa sa lupa ay nakarakmdam siya ng kirot sa bandang dibdib niya at ng tingnan niya ito ay nanlaki ang mata niya ng makita na nagkaroon ng kaunting punit ang kanyang damit at ang isa pa na nakakuha ng kanyang pansin ay ang maliit na hiwa dito.
"s**t! If I had been a little slower this woman could easily beheaded me. I can't even imagine a weakling to be so strong! Withoyt my powers I couldn't have snese her attacking me with that sword!"
"Tsk what a waste relying on your powers to predict my attacks" - Astrid mocked dahilan para lalong maiinis ang demonyo. He was then about to speak when they both hear voices coming from the woods
"Astrid! Nandito na kami!" - a familiar voice said which made the demon grin and Astrid frown and as if on cue ay nakita niya na nga kung sino ang nagsalita. It was the group of Phoneix and Aizen and others who can use the same magic as theirs
"Let's see if you can save them Princess" - the demon said at kasabay nito ay ang pag-anggat nito sa lupa at kapansin pansin ang pagkakaroon ng apoy sa palad nito. Ilang segundo lang at lumaki ito ng lumaki dahilan para mataranta si Astrid. She knows what the demon is up to. It is planning to roast her together with the other students
"Damn it" - She exclaimed at mabilis siyang tumakbo papunta sa direksyon nila Phoenix
"Bye bye" - the demon said at pinakawalan na nito ang napakalaking bolang apoy na diretsong papunta sakanila.
"I already said I will do the damn killing and not you!!" - she shouted at kasabay nito ay ang pagtaas niya ng kanyang kamay at ang paglabas ng kulay berde na kalasag upang protektahan ang mga estudyante. At saktong paglabas ng kanyang kalasag ay ang syang pagtama ng apoy dito.
"Astrid! We will help you!!" - Saad ni Phoenix at akmang maglalabas na ng kalasag ng sumigaw ng malakas si Astrid at ng tingnan nila ito ay halos lumuwa na ang mata nila dahil sa gulat, samantalang ang isa naman sakanila ay lihim lamang napangisi na para bang tuwang tuwa pa or rather proud sa ginagawa ng dalaga
TO BE CONTINUED