TAKSIL : Ang Kumpletong Kwento - Part 1

"Bagong Kakilala na si Timmy." ( 1 )

Kabanata 7

Richard

"So, saan ang magiging silid ko?" Tanong nito sa akin. Tinuro ko naman ang katabi naming silid ni Emmet. Napatango tango ito at nag lakad papunta sa silid na tinuro ko.

Binuksan nito ang pintuan ng silid nito at tumingin tingin sa paligid. Mukhang natuwa naman ito sa laki ng silid na iyon kaya napangiti ito.

"Maayos at malinis naman ang magiging silid ko, pero mukhang manipis ang pader no. Anyways, pwede ba akong mag patulong mag buhat ng gamit ko kay Emmet. Richard?" Nakikiusap na tanong nito sa akin.

Tumango na lang ako. Hindi alam bakit napapasunod na lang ako sa bawat sinasabi nito. Agad kong pinuntahan si Emmet sa loob ng kwarto namin.

Pag bukas ko ng pinto ay nasa kalagitnaan pala ito ng pagbibihis. Hawak nito ang brief nito at mukhang isusuot pa lang nito iyon ng mapag buksan ko.

Saktong sakto yun sa pagkakarinig ko ng pag singhap sa likuran ko. Dahilan para mapalingon ako. Kita ko si Stephen na napatakip pa ng bibig sa gulat. Hindi ko inaasahan na susundan pala ako nito papasok sa silid namin ni Emmet.

As if naman na hindi pa niya nakita ang kahubdan ng boyfriend ko, di ba. Si Emmet naman ay parang nang aasar pa na humarap sa pwesto namin at hindi pa muna isinuot ang brief nito.

"Bakit? Anong kailangan nyo?" Tanong nito na parang wala lang na nakabalandra ang b***t nito sa amin. Parang wala lang ibang tao na naroon.

Isasarado ko na sana ang pintuan, ng biglang hinarangan ito ni Stephen at walang sabi sabi na pumasok sa loob ng kwarto namin ni Emmet. Ni hindi man lang ito nahiya sa akin.

Sabagay, mukha wala naman itong hiya. Nagagawa nga nitong makipagtalik sa boyfriend ko eh.

"Mag papa tulong lang sana ako mag pabuhat ng iba kong gamit sa kotse, kung pwede sana?" Tanong nito pero halatang sa b***t ni Emmet nakatingin.

"Sige lang, mag bihis lang ako." Sabi nito saka lamang nito isinuot ng tuluyan ang brief nito. Halos mag laway tuloy ako pati si Stephen sa ginawa nito.

Hindi ko talaga maunawaan ang sarili ko at nasisiyahan pa akong makita na binobosohan ng ibang tao si Emmet. May nabubuhay sa loob ko na matinding kalibugan na ang hirap ipaliwanag.

Haaaaay.. Malala na talaga ako.

"Okay lang ba na hintayin na lang kita rito." Magiliw pang sabi ni Stephen kay Emmet.

Hindi muna sumagot si Emmet at napatingin muna sa akin. Nakita tuloy nito ang pag bakat ng b***t ko sa suot kong manipis na boxer short. Ngumisi lang ito habang patuloy pa rin sa pagbibihis.

Pinamulahanan ako ng mukha sa nangyari na nakita rin naman ni Stephen. Hiyang hiya ako sa emosyon na nadarama ng katawan ko. Makapag sinungaling ako pero hindi ang katawan ko.

Nang matapos si Emmet mag bihis ay lumabas na agad ito, naunahan pa nga kami ni Stephen lumabas. Susunod na sana ako sa kanya palabas ng biglang hawakan ni Stephen ang braso ko.

"Alam ko ang nasa isip mo. Alam kong natutuwa ka na binobosohan ko ang boyfriend mong si Emmet. Wag kang mag alala. Normal lang yang nararamdaman mo. Nag bebenefit naman ako roon, eh." Nakangisi at sigurado nitong sabi sa akin.

Hindi na ako nag salita dahil alam ko naman na tama ito, at mukhang alam din nman nito na tama ito sa sinabi sa akin.

Nilibot nito ang mga mata nito sa kabuuan ng kwarto namin ni Emmet. Lumapit pa ito sa kama at hinawakan ang parte kung saan madalas pumuwesto si Emmet, na ipinag taka ko.

"Not bad. Maayos din ang silid na ito. Kaya lang baka maistorbo ako kapag nag loving loving kayo ni Emmet. Mukhang manipis talaga ang pader sa pagitan ng silid nyo at magiging silid ko. Tiyak na mag kakarinigan talaga tayo." Tanong nito sa akin.

"Wag kang mag alala. Hindi naman kami ganoon ni Emmet, may konsiderasyon naman kami sa ibang tao. Titiyakin namin na walang ingay na lalabas sa mga bibig namin kapag nag talik kami." Sagot ko rito. Ipinapamukha na anuman oras ay pwede kaming mag talik ni Emmet.

"Aww.. Too bad, gusto pa naman ni Emmet ng maingay sa kama. Anyway, Tara na ng matapos na ako agad at makapag pahinga." Sabi nito at saka mabilis lumabas ng kwarto. Naiwan akong hindi man lang nakasagot sa sinabi nito.

Oo, mas gusto nga ni Emmet ng ganoon sa kama. Too bad, hindi ako ganun.

Lumabas na din ako ng kwarto at nag punta na sa kusina para mag luto ng hapunan. Corned beef lang na may patatas ang niluto ko at nag saing na rin ako ng pang tatlong tao.

Habang si Emmet naman ay panay ang buhat at pasok ng mga gamit ni Stephen sa kwarto nito. Mukhang dito na ata ito titira sa dami ng gamit na dinala nito. Akala ko ba pansamantala lang ito.

Sinakop na nga rin nito ang ibang espasyo sa may sala dahil hindi na kasya ang iba sa silid nito.

Nang matapos makapag luto ay agad na rin akong nag hain, sakto rin na kakatapos lang ni Emmet mag buhat at tulungan si Stephen. Pinagpawisan tuloy ito dahilan para mag hubad baro ito.

Nasa tapat lang nito si Stephen at nakikipag kwentuhan pero nakatitig naman ang mata sa katawan ni Emmet. Ang sarap naman kasi nitong tignan sa itsura nito ngayon.

"Luto na ang pagkain Emmet, Stephen. Pwede na tayong kumain" Tawag ko sa atensyon nilang dalawa. Humarap naman sila sa akin at tinanong ni Stephen kung ano ang ulam. Pag kasabi ko na corned beef ang ulan ay sumimangot ito.

"Eiw, hindi ako nakain nun. But it's okay, mag papa deliver na lang ako ng pagkain. Okay lang ba yun Richard at Emmet?" Tanong nito matapos pandirihan ang ulam namin.

Nagkibit balikat lang si Emmet at tumango na lang ako. Baka kasi hindi nga naman nakain yun ng corned beef, pero si Emmet. Alam ko naman na paborito nito iyon.

One time nga isang linggo namin ulam yun kasi palagi nitong nirerequest na lutuin ko yun. Hindi ko rin talaga hilig ito noon, pero di naglaon ay nakasanayan ko na at nasarapan na rin sa dalas nga na irequest nito.

Tinakpan ko muna tuloy ang mga pagkain na nasa lamesa na nakahain na, dahil hinintay muna namin ang ipinadeliver na pagkain ni Stephen.

Tatlongpung minuto rin kami nag hintay bago dumating ang sandamakmak na inorder nito sa isang sikat na restaurant. Ito na rin ang nag bayad nun, kahit sinabi ni Emmet na pag hatian na lang.

Ako na ang nag handa sa hapag kainan, hinintay na lamang ako ni Emmet na tawagin ito sa sala. Busy ito sa kakakalikot ng phone nito. Samantalang si Stephen naman ay pumasok sa kwarto nito upang mag palit ng pambahay na damit.

Ilang saglit lang din ay naihanda ko na ang lamesa. Maraming inorder na pagkain si Stephen. May lechon belly, sinigang na tiyan ng bangus, kare kare, sisig, kaldereta at may kasama pang dalawang 1.5 na softdrinks at isang malaking ice cream.

Itinabi ko pa rin ang corned beef ko kasi alam kong hahanapin ito ni Emmet. Nang naiprepara ko na ng maayos, ay tinawag ko na sila pareho.

Lumabas si Stephen na tanging masikip at maikling short lamang ang suot nito. Masyado tuloy napansin ang katambukan ng pwet nito. Nag suot din ito ng sando na parang wala lang sa sobrang nipis ng tela niyon. Litaw na litaw tuloy ang dalawang u***g nito.

Masasabi kong napaka ganda talaga ng katawan nito .Kaya naman di na katakata na si Emmet ay napapa sulyap sa itsura nito ngayon. Mukha din naman alam yun ni Stephen. Kasi napapangisi na lang ito sa akin.

Nag tungo na kami sabay sabay sa lamesa at naunang umupo si Emmet. Tatabi na sana ako sa pwesto nito ng biglang unahan ako ni Stephen. Tinignan ko tuloy sya ng nagtataka.

"Sorry mas maliwanag kasi ang pwesto rito. Medyo malabo na kasi ang mata ko kaya kung maaari ay dun ka na lang sa tapat namin pumuwesto. Please." Sabi nito na nakikiusap.

Gaya kanina, sumunod na lang ako sa sinabi nito kahit sa mahigit dalawang taon namin pag tira dito ay ngayon lang kami mag kaka hiwalay ng upo ni Emmet.

Hindi na rin naman na nag protesta si Emmet kaya hindi ko na lang din binig deal pa. Baka isipin nila na insensitive ako.

Akmang sasandukan ko na si Emmet na malimit kong ginagawa pero muli ay inunahan na naman ako ni Stephen.

"Ay sorry Rich, mas malapit kasi ako dito sa tabi nya. Kaya ako na ang gumawa. Para hindi ka na rin mahirapan pa. Asikasuhin mo na lang ang sarili mo at kaya ko naman na ito." Sabi nito sa akin.

Habang patuloy nitong nilaglagyan ng pagkain ang plato ni Emmet. Nakatingin lang sa akin si Emmet, hindi man lang ito nag salita. Hinihintay ko na mag protesta ito pero hindi nito ginawa. Napabuntong hininga na lamang ako.

Nang matapos masandukan ito ni Stephen ay saka lamang ito nag salita ito.

"Babe, paabot naman ako ng corned beef" Sabi nito sa akin. Natuwa naman ako kasi sa daming masasarap na pagkain na inilagay ni Stephen sa plato nito, ay yung corned beef pa din na niluto ko ang hinahanap nito.

Nakita ko ang pag simangot ni Stephen sa sinabi ni Emmet. Nang iaabot ko na ang mangkok kay Emmet ay biglang may kinuha na sandok si Stephen dahilan para matabig nito ang kamay ko at matapon ang cornedbeef sa sahig.

"Ooooppps.. Sorry, hindi ko sinasadya Richard at Emmet. Masyado talaga akong clumsy. Sorry." Hinging paumanhin pa nito na parang maiiyak sa nangyari.

"Okay lang, madami naman ulam eh." Sagot ko na lang at agad tumayo para sana linisin ang natapon na pagkain.

Pero nauna na si Emmet. Kinutsara pa rin nito ang corned beef at nilagay sa plato nito. Gulat na gulat kami ni Stephen sa ginawa nito. Mukha naman nakita nito ang pagtatanong sa mukha namin.

"What!?? Pwede pa naman ito ah, saka sayang." Sabi nito bago sumubo ng kanin at corned beef. Lihim na lamang akong napangiti rito.

Nag tuloy tuloy na lang ang kain namin. Tahimik nun umpisa walang nagsasalita. Mayamaya lang ay nagsalita si Stephen.

"So, kamusta ka na Richard? Naka save pa rin ba sa phone mo ang videos at pictures na ipinadala ko sayo noon?" Tanong nito sa akin na nangingiti. Ako naman kasi yung tao na hindi ugali ang mag sinungaling. Hangga't maaari sinasabi ko yung totoo. Yan din ang nakakainis na katangian ko talaga. Tumango na lang ako habang kumakain, mahirap na pag hindi busy ang bibig ko baka kung ano pa ang masabi ko.

"Wow! So pinagjajakulan mo pa rin yun? OMG..!" Tanong ulit nito. Tinignan ko si Emmet dahil bakit hindi man lang nito pigilan si Stephen sa bulgar na pagtatanong nito.

Nakita ko sa mga mata nito na nais din siguro malaman nito ang sagot ko.Uminom muna ako ng tubig bago ko siya sinagot ko na lamang iyon.

"Minsan, pero ngayon hindi na masyado. Medyo maraming iniisip lately eh" Casual lang na sagot ko. Pero nakita ko pa din ang pag ngiti ng dalawa sa harapan ko.

Hindi ko nga lang alam kung pareho ba silang napangiti sa interpretasyon ng sinabi ko.

"I see, baka nag sawa ka na kasi. Baka gusto mo ng mag level up. Yung tipong bago naman. Mas maganda siguro kung sa personal mo itong mapapanood, live ba kumbaga." Suhestiyon nito sa akin.

Pansin ko na parang hinihingal si Emmet, at hindi masyadong makakain ng maayos. Eh nakatapat naman sa kanila ang electric fan.

Naiinitan ba Ito? Malamig naman ah.

Saka ko lang napagtanto na ang kaliwang kamay ang pinang gagamit ni Stephen sa pang kain nito. At kapansin pansin din na nasa ilalim ang kanang kamay nito na natatakpan ng mantel ng lamesa.

"Kaliwete ka pala?" Hindi ko sinagot ang tanong nito, bagkus nag tanong din ako.

"Ah, Oo. Mas sanay akong kumain dito, saka medyo masakit kasi ang kanang kamay ko kaya hindi ko ginagamit sa ngayon.” Sagot nito sa akin na nakangiti.

Hindi ako ipokrito sa nangyayari, alam kong may ginagawa kayong kababalaghan sa ilalim ng mesa. Sa itsura pa lang ng boyfriend ko na nasasarapan. Walang duda. Malamang hawak hawak ni Stephen ang b***t nito sa ilalim ng mesa.

"Kaya pala b***t ng boyfriend ko ang hawak mo? Nasa b***t ba nya ang therapy na makakatulong sa pilay mo?." Matapang na tanong ko rito.Nasa harapan kami ng hapag kainan. Hindi na nila ginalang iyon.

Ngumiti lang ito ng nakakaloko sa akin. Habang gulat naman ang naging reaksyon ni Emmet.

"Ooopppsss.. Anong sinasabi mo? Talagang napilayan talaga ako. Tingnan mo pa." Sabi nito sabay angat ng kanang kamay nito upang ipakita sa akin na pilay nga ito. Agad din naman nitong ibinalik ang kamay nito sa ilalim ng mesa. Tinignan ko si Emmet at patuloy lang ito sa dahan dahan na pagkain. Hindi man lang sumagot sa sinabi ko, ni ideny ay wala itong sinabi. Minsan nga hindi pa nito napipigilan di mapaungol.

Kaya ako naman itong si gago ay tinanggap na lang ang nangyayari. Wala na din naman na ako magagawa, mismong boyfriend ko na ang hindi tumututol dito. Sino ba naman ako para pigilan ito sa kagustuhan nito.

Tinapos ko na lang ang pagkain ko dahil nawalan na rin ako ng gana talaga. Agad ko na silang iniwan sa mesa at dumiretso agad sa kwarto. Nag hilamos, nag toothbrush at humiga na sa kama.

Bakit ba ang hina ko? Bakit ba hinahayaan ko sila na saktan ako ng ganito? Bakit ba hinahayaan ko si Emmet sa piling ni Stephen?

Bakit ba hinahayaan kong tigasan at malibugan ako ng ganito? Bakit ba hinahayaan ko na ang katawan ko ang mag hari kaysa sa utak ko? Ilang lang yan sa sandamakmak na BAKIT na lagi kong tinatanong sa sarili ko.

Tangina Richard, gumising ka na please. Hindi na ito tama. Malala na ito. Malala na Richard. Hahayaan mo na lang ba na bastos bastusin ka nila sa harapan mo. Sa sagradong bahay na ito kung saan kayo bumuo ng pangarap ni Emmet. Wake up..!

Ilang saglit lang ay pumasok na rin si Emmet sa kwarto, pumikit na lang ako at tumagilid ng higa. Narinig kong bumukas ang banyo at maya maya lang ay nahiga na ito sa tabi ko. Niyakap ako sa likod.

Walang salita ang namutawi rito. Walang paliwanag. Mahigpit na yakap lang ang naging sagot nito sa mga bumabagabag sa akin na katanungan sa akin.

Hindi ko man maunawaan ng tuluyan ang nararamdaman ko, ay hinayaan ko na lang muna. Umaasa na lang ako sa pagmamahal ko sa kanya. At iisiping libog lang itong parehas namin nararamdaman.

Naniniwala pa rin ako sa lalaking MINAHAL ko ng lubos lubos.

Ilang minuto pa lang kami sa posisyon na ganun ng may biglang kumatok sa pintuan. Hindi ko na kailangan pang alamin kung sino ito dahil siya lang naman ang bwisita sa apartment namin.

Hindi na sana namin papansinin pa ni Emmet ang mga katok, pero masigasig ito. Kaya naman napilitan akong tumayo at pag buksan ang tao na nasa labas ng pinto.

"Hi, Richard. Gusto ko lang sana humingi ng paumanhin sa'yo sa inasal ko kanina, hindi ko kasi talaga mapigilan. Sobrang sarap lang kasi talaga ni Emmet. Gusto mo rin naman iyon, diba. Aminin. But anyway, mali pa rin iyong inasal ko. So Eto oh, peace offering ko." Sabi nito na may dalang parang SOLA na inumin at may dalawang baso pang kasama na nasa tray. Napatingin ako dito at duda sa binibigay nito. Mamaya lason pala ito at balak na pala akong lasunin. Mukhang nakuha naman nito ang pagdududa ko.

"Wala itong lason. Ano ka ba, mabuti ang hangarin ko ngayon para naman hindi tayo mag kailangan sa isat isa. Pramis, hindi ko na pag nanasaan o mamanyakin si Emmet, pwera nalang kung ikaw mismo ang magsasabi nito sa akin at bibigyan ako ng pahintulot na lasapin at tikman ang boyfriend mo." Ngiti pa nito sa akin.

Duda pa rin talaga ako sa binibigay nito. Kaya naman ibinuhos nito ang lamann ng likido sa isang baso at ininom nito iyon.

"See, walang lason? Pampakalma lang kasi ito. Para maging maayos at mahimbing sana ang tulog mo, hindi ito kung ano pa man. Pansin ko kasi na mukha kang stress. Nakaka tanda yan. Ikaw rin baka ipag palit ka na ng tuluyan ni Emmet. Hehehe. Joke lang.” Pag bibiro pa nito sa akin.

Nang makita na okay naman ang binibigay nito, ay tinanggap ko na. Ibinuhos nito ang laman nito sa isa pang baso at nilagok ko yun hanggang sa maubos. Masarap naman ang lasa nun.

Nag pasalamat lang ako sa kanya at nag paalam na na magpahinga. Ganoon din naman ang ginawa nito. Pag higa ko ulit ay nakaramdam ako ng kapayapaan at hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako ng mabilis. Epektibo ngang pampakalma ang ibinigay sa akin ni Stephen.

Nagising na lang ako kinaumagahan na ang gaan gaan ng pakiramdam ko. Tuloy tuloy kasi ang naging pag tulog ko. Kaya lamang ay hindi ko na naabutan pang tulog si Emmet sa tabi ko, pansin ko lang na napaka gulo ng hinigaan namin.

Animo'y binagyo sa sobrang gulo. Sobrang likot naman matulog ni Emmet, or baka ako din kasi nga sobrang himbing talaga ng naging tulog ko.

Inayos ko na lang ito at pakanta kanta pang nag linis ng kwarto. Maganda lang kasi talaga ang naging tulog ko. Mayamaya ay biglang sumulpot si Emmet. Pawis na pawis ito mukhang nag jogging ito base na rin sa get up nito. Himala maaga itong nagising para mag jogging muli.

"Good Morning, Babe. Hindi na kita nagising kanina. Sobrang himbing kasi ng tulog mo. Tamang tama rin pala at nagising kana. Ano, ikaw ba unang maliligo o ako?" Sagot nito sa akin.

"Sige mauna ka na, mag hahanda pa ako ng breakfast natin." Sagot ko na papalabas na sana ng silid namin.

"Wag na, Babe. Nag almusal na kami ni Stephen, matapos makapag jogging." Sagot nito sa akin habang nakatitig. Kasama pala nya si Stephen mag jogging, nice. Nagkibit balikat na lang ako. Almusal ko na lang pala ang lulutuin ko. Iniwan ko na sya sa kwarto. Pag kalabas ko nakita ko si Stephen, naka pang exercise na outfit rin. Medyo colorful nga lang at masyadong maikli ang short nito dahilan para lalong bumakat ang pwet nito.

"Oh, Hi Rich. Good morning. Mukhang napasarap ang tulog mo, ah. Anyway, binilhan ka na namin ni Emmet ng almusal, nag breakfast na kasi kami ng sabay after mag jogging. I hope umiinom ka ng kape sa umaga." Sabi nito sa akin sabay abot sa akin ng kape at tinapay na galing sa kilalang coffee shop.

"Salamat. By the way, thank you rin sa pinainum mo sa akin na TEA kagabi. Naging maayos ang tulog ko dun. Anong brand yun para makabili ako kapag nag grocery." Tanong ko rito. Mukhang maganda kasi talaga ang naging epekto sa akin.

"Im sorry dear, sa ibang bansa ko pa yun nabibile at alam ko wala pa sa pilipinas nun. Don't worry bibigyan kita every night para naman makatulog ka ng maayos palagi. Pambawe ko na din yun sa mga atraso ko sa'yo" Sagot nito sa akin. Mukha namang sincere ang apology nito sa akin at nais talaga bumawi.

"Salamat. Sige kainin ko na ito. Salamat ulit" pagpapasalamat ko sa kanya.

"Walang anuman. Ay siya nga pala. Saan kayo nag papa laundry ni Emmet dito?" Tanong nito sa akin.

"Hindi kami nag papa laundry. Usually ako lang ang nag lalaba ng mga damit namin at tinutulungan lang ako ni Emmet tuwing linggo, pag wala kaming pasok" Sagot ko dito.

"How sweet. Kaya lang hindi ako marunong mag laba, paano ba to? May malapit ba na laundry store dito. Although hindi ako tiwala sa kanila. Mas okay na yun kesa naman wala akong maisuot na damit." Tanong nito.

"Meron naman, pero gaano ba karami ang labahan mo. Baka pwede ko naman maisabay kapag naglaba ako, kung konti lang naman." Offer ko dito.

Tama ba yung sinabi ko. Talagang nag offer pa ako.

"Great idea. Imbes na mag palaundry ako, bakit hindi na lang ikaw ang bayaran ko. Mas tiwala pa ako na hindi mawawala yung mga damit ko. Nagkaroon na kasi ako dati ng issue, na nawawalan ng damit kapag nag papa laundry ako. Hulog ka ng langit." Tuwang tuwa na salaysay nito.

"Ayos lang naman kahit walang bayad, basta sayo yung sabon at fabric softener na gagamitin." Sagot ko dito.

"No, I insist. Ang hirap hirap kayang mag laba. Saka nakakahiya naman. Okay, ito ang 2k. Siguro okay na yan pambili ng sabon at kung anek anek pa. Nasa kwarto ko lang ang mga labahan ko, kunin mo na lang kapag mag lalaba ka na. Salamat Rich, you're a lifesaver. O sya maliligo na ako at medyo nangangati na ako sa suot ko." Sagot nito habang pinapagpag nito ang suot nitong tshirt.

Noon ko lamang napansin na parang may mantsa na puti sa damit nito. Itim pa naman ang kulay nun at masyado iyong halata.

"Teka, may mantsa ka pa sa bandang dibdib mo." Sabi ko sabay turo sa mantsa.

Saka lang din nito napansin ang medyo malapot na likido sa damit nito. *Pasintabi* parang sipon pa nga ito.

"Ay s**t! Oo nga. Sige maiwan na kita. Cream ito na kinain ko kanina, sobrang sarap nito. Walang katulad. Limited edition." Sagot nito habang kinuha nito iyon gamit ang daliri nito at kinain.

Medyo nandiri ako sa ginawa nito, pero hinayaan ko na lang iyon at baka nga masarap ito kaya ganun na lang kung kainin nito. Nag paalam na din ito upang maligo na, kumain na din ako.