TAKSIL : Ang Kumpletong Kwento - Part 1

"Simula ng Katapusan." Part 2 ( 1 )

Kabanata 12

Richard

Naestatwa na lamang ako sa aking kinatatayuan. Habang walang sawa na naman kinakain ni Stephen ang b***t ni Emmet sa aking harapan. Doon pa mismo sa mismong pinag tatrabahuan ko.

"AHhhHHhHHhHHhhHHHh.. Fuck.. Uuuggghhh.. A-Ang s-sarap Putang ina.. AHhhHHHhhHHhhHHH.. S-Sige lang.. Sipsipin mo lang ng sipsipin, S-Sweety.. T-Tang ina yan.. Uugghhh.. f**k. f**k. FUCK..! AHhhHHhHHHHhHHhHH.. Putaaaaa.." Ungol ni Emmet na nakakanginig ng laman talaga.

Kitang kita ko sa mukha nito ang matinding kalibugan. Naririnig ko rin na nagtatawanan sa paligid sila Endrick, Peter at Timmy.

Tuwang tuwa sa live show na ginagawa ni Stephen sa aming harapan.

“Ang bababoy nyo talaga.. Ang bababoy nyo..” Mahinang sambit ko sa kanila. Hanggang ngayon talaga ay nasasaktan pa rin ako.

Pagod na pagod na akong masaktan pero paulit ulit ko lang talaga na nararamdaman iyon. Parang wala na ngang katapusan pa iyon.

Sinubukan kong umalis at iwan na lang sana sila sa makamundong ginagawa nila. Ngunit parang tinubuan ako ng ugat sa mga paa.

Di ako makagalaw sa aking kinatatayuan. Habang nakatitig lang sa pag chupa ni Stephen kay Emmet.

Tama na, Please. Tama na.. Itigil nyo na iyan. Parang awa niyo na. Itigil niyo na.. Parang awa nyo na..! Putang ina..!

Yun sana ang gusto kong isigaw sa kanila. Subalit hindi man lang lumabas, ang mga salitang yun sa aking bibig. Nanatili lang akong nakatayo at nakatingin sa kanila.

"f**k. S-Sweety.. AHhHHhHHhHHhHHHhh.. Ang husay mo talagang sumubo ng bu--raaat.. T-Tangina.. Uuuggghhh.. Gustong gusto ng b***t ko ang ginagawa ng dila at bunganga mo. Shit..!” Wika pa ni Emmet rito.

“Hanep. Ang husay talaga ng Master natin chumupa. Walang wala tayong binatbat sa galing ng bunganga niya. Tignan mo, Friend. Nanginginig na lang ang katawan ni Emmet sa sobrang sarap ng pag chupa sa kanya. Hahaha. Picturan natin.” Sambit ni Timmy na narinig ko.

Mas lalo pang ginanahan si Stephen sa ginagawa nitong pag subo sa b***t ni Emmet. Minamasahe pa nga nito ang bayag nun. Mas bumilis rin ang pagtaas baba ng ulo nito sa sandata ni Emmet. Kaya wala ng humpay sa pag ungol ang lalaki.

“AHhHHHhHHhHHhHHhh.. Shit.. AHhHHHhHhhHHhhHHHhh.. f**k. Uuuggghhh.. P-Putang ina mo.. S-Sweety..

AHhHHHhHHhhHhhhH. f**k yeaaaaahh..."Ungol muli ni Emmet dulot ng kasiyahan.

“Gaano kaya karami ang ilalabas na t***d ni Emmet, Endrick?” Curious na tanong ni Peter.

“Si Emmet pa ba. Malamang sandamakmak na naman yan. May malaking imbakan ng t***d ang lalaking iyan. Hinding hindi yan mauubusan. Sampung round ang kaya niyang gawin. Pinaka todo na yun.” Proud pang sabi ni Endrick dito.

“Oh my gosh..! Talaga? Grabe naman pala talaga.” Gulat na wika ni Peter rito.

Halos mapa sabunot nga si Emmet sa sarili nitong buhok. Sa tindi ng kasarapan na nararamdaman nito. Mukhang ilang sandali na lang ay aakyat na ang t***d sa bayag at lalabas na sa b***t nito.

“Tang ina, S-Sweety.. H-Hindi ko na kayang mag pigil pa.. Fuck..! AHHhHHHhHHHhHHhhH.. Lalabasan na ako.. AHHHhHHHHhHhHh.” Sambit ni Emmet rito.

Tumigil sa pag uusap ang mga demonyo na kasama ni Stephen at pinag tuunan na ng atensyon ang nalalapit na pagpapasabog ni Emmet.

Mga tunog ng matinding pag higop at ungol ni Emmet ang naririnig sa paligid.

Ilang saglit pa ay napasigaw na lang ito ng malakas. Sumabay sa maingay na masayang tugtog sa loob ng bar.

"AHHHHhHHHHhHHHhHh.. Putang ina.. Eto na ako.. f**k. Uugghh. AHhhHhHHHHHhh.. Putang ina ka, Sweety..! AHHhhHHHHHhhHHh. AHHHhHHhh.. AHhHHhHHHhh.. AHHHHHHHhHHHHHHHHHHHH.” Matinding pag ungol ni Emmet.

Kasabay ang pag bulwak ng masagana nitong katas. Lunok lang ng lunok si Stephen sa patuloy na pagpapasabog ni Emmet. Kitang kita iyon sa pag galaw ng adams apple nito.

Bukod pa diyan, ang mga pag sipsip na ginawa nito. Nag hiyawan at nag palakpakan pa ang mga kaibigan nito. Tuwang tuwa sa kahalayan at bulgar na chupaan na naganap.

Niluwa ni Stephen ang tarugo ni Emmet ng hindi pa ito tapos labasan. Hindi na siguro kinaya ang dami ng lumalabas na katas rito. Nalunod na ang hitad.

Isinahod na lamang ni Stephen sa mga kamay nito ang t***d. Ang iba pa nga ay tumalsik sa pag mumukha nito. Ilang sandali pa ay tumigil na rin sa pagpapaputok ng t***d si Emmet. Hingal kabayo ang ginawa nito ng matapos. Halatang nasaid sa inilabas nitong katas.

“Tang ina ka, Emmet. Ang tindi mo talaga kung mag palabas ng t***d. Nakainom na nga si Master, may pa sobra pa. Iba ka..!” Manghang mangha na sinambit ni Peter, na ikina hagikgik nila Endrick at Timmy.

Matapos makabawi ng hininga ay kumuha ng tisyu si Emmet na pinunas sa basang b***t nito. Mismong si Stephen pa nga ang nag balik sa b***t ni Emmet sa loob ng brief at short nitong suot, matapos mapunasan ng huli.

Todo ngiti si Stephen na tumayo mula sa pagkaka luhod sa harapan ni Emmet. Nag magpantay na ang mga mukha nila ay nag halikan pa ang mga ito ng marubdob. Tinugon naman iyon ni Emmet ng walang pag aalinlangan.

Matapos ang mainit na tagpong iyon ay nilapitan ako ni Stephen. Ipinakita sa akin ang t***d na nasa mga kamay nito. Hindi pala ipinakita. Talagang ipinaamoy sa akin.

Langhap na langhap ko ang tapang ng amoy ng katas ni Emmet. Malapot lapot pa iyon. At fresh na fresh galing pa sa bayag nito.

Dati rati ay ako lang ang nakakakita, nakaka kain at nakakaamoy nun. Ngayon ay hindi na. Inangkin na ito ng iba.

Ilang araw, ilang linggo o buwan na ba ng huli kong malasap ang b***t ni Emmet. Hindi ko na maalala o matandaan. Parang kaytagal tagal na.

Aaminin ko. Nangungulila na rin ako at namimiss ko na talaga ito.

"Namimiss mo na ba ito, Richard the loser? Hmhmhmhm.. Natulala ka na, eh. Halatang sabik na sabik ka na sa t***d ni Emmet. Hahaha.

Hanggang ganyan ka na lang. Wala ka na kasing karapatan rito. Hindi na kasi sayo ito, eh. It's all mine. MINE. Nauunawaan mo ba? Kaya hanggang pagka SABIK ka na lang ngayon. Sayang Naman. Masarap pa naman ito. Hindi ba, Endrick at Timmy.?" Wika nito sa mga demonyong kauri nito.

Sabay sabay naman na nag sitanguan ang mga iyon. Pagkatapos nun ay dinilian at sinimot na ni Stephen ang mga natitira pang t***d sa kamay nito.

Palakpakan at tawanan naman ang nakamit pa nito mula sa grupo nila Endrick na nasa harapan ko. Napatingin na lang ako kay Emmet na kitang kong nakangiti pa sa pamamahiya sa akin ni Stephen.

Saka ko lang naramdaman ang pagbabalik ng lakas ko. Doon na ako nag lagkad paalis sa pwesto nila. Akala ko pa nga ay pipigilan ako ng mga ito. Mabuti na lang din at hinayaan na nila ako.

Dire diretso akong pumasok sa CR at doon ay ibinuhos muli ang sakit ng harap harapan na pagtataksil sa akin ni Emmet. Walang tigil muling umagos ang mga luha kong tila walang kapaguran.

Hindi lang si Emmet ang nagTAKSIL sa akin. Maging ang inakala kong Bestfriend ko, na makaka intindi at makaka unawa sana sa akin ngayon ay pinagtaksilan din ako.

Ang Mama ko ay binigo rin ako. Hindi man lang magawang ipaalam sa akin na naka move on na ito. Pinagtaksilan din ako nito bilang anak nya.

At ang inaakala ko na maging karamay ko at magiging kaibigan ko na si Timmy ay nilinlang at pinagtaksilan din ako.

Lahat sila ay nag TAKSIL sa akin. Para sa ano? Para sa tawag ng laman. Sa kalibugan.

Nakatitig lamang ako sa harapan ng salamin habang patuloy sa pag agos ang aking mga luha. Kung noong una ay purong sakit lamang ang aking nadarama.

Ngayon ay may kaakibat na itong galit. Matinding galit sa mga taong bumigo at nang iwan sa akin.

Galit sa mga taong nag TAKSIL sa akin, at galit din sa aking sarili.

Hanggang kailan ba ako masasaktan at bibiguin ng mga taong akala ko ay kasangga ko? Hanggang kailan, Lord. Kulang pa ba ang mga sakit na nararamdaman ko?

Habang naiyak ako ay narinig ko na bumukas ang pintuan ng isa sa mga cubicle na naroon at bumungad si Blue. Ang kasamahan ko sa trabaho. Isa ring waiter na kagaya ko. Napansin nito ang pag iyak ko.

"Hindi ko na kita tatanungin, Richard. Kung bakit ka umiyak. Gusto ko na lang sabihin sayo, na hindi bagay sayo ang umiiyak. Tahan na. Malalagpasan mo rin yan. Wag mong masyadong damdamin." Sabi nito sa akin sabay tapik sa likuran ko lumabas na ng CR.

Kahit paano ay gumaan saglit ang aking pakiramdam sa sinabi nito.

Bakit kaya sa mga taong hindi ko pa inaasahan, magmumula ang pagpapalakas na hinihiling ko na sana ay ibinibigay sa akin ng lalaking mahal ko.

Ilang sandali pa ay tinapos ko na ang pag iyak ko. Nag hilamos na ako ng mukha at inaayos ko na muli ang aking sarili. Pinilit ipaskil ang mga ngiti sa labi. Upang matakpan kahit paano ang sakit.

Pagkatapos ay muli na akong lumbasa roon. Baon baon ang galit sa puso ko, upang maging motibasyon para harapin ang mga demonyo na nasa labas.

Nakapag trabaho pa rin naman ako ng maayos. Sa kabila ng ginawang pantitrip sa akin ng grupo nila Stephen. Hindi narin naman pa ako ginambala ng mga ito.

Umakto na rin sila bilang mabuting tax payer ng bansa. Panay nga lang ang utos ng mga ito sa akin ng kung ano ano. Sinunod ko na lamang iyon. After all, customer pa rin namin sila.

Habang lumalalim ang gabi ay nagmumukha na si Stephen na lintang nakalingkis kay Emmet. Hindi talaga nito binitawan ang lalaki at madalas pa ako nitong inggitin sa tuwing mag hahatid ako ng kailangan nila.

Nariyan ang mag lalaplapan ang dalawa. Mag sasabihan ng mga sweet na salita sa isa’t isa. Mag hihipuan at kung ano ano pang pag papamukha sa akin na pag aari na nito si Emmet.

“Bill out na kami, Loser. Kunin mo na ang bill namin ng mkapag bayad na kami. Bilisan mo.” Tawag sa akin ni Stephen.

Agad ko naman kinuha ang bill ng mga ito. Nakausap ko pa nga si Christof sa counter area.

“Okay ka lang ba, Richard. Bakit magang maga ang mga mata mo? Umiyak ka ba?” Tanong nito sa akin. Matapos mapansin ang pamumula at pamamaga ng mata ko.

“Napuwing lang ako. Wag mo akong alalahanin.” Palusot ko rito na halatang hindi nito pinaniniwalaan. Magtatanong pa nga sana ito kaya lang itinaas ko na ang bill na babayaran nila Stephen. Nakalusot ako at iniwan na ito roon.

Inabot ko sa Anak ni Satanas ang bill ng kinain at ininom nila. Ito na sana ang mag babayad nun kaya lang pinigilan ito ni Emmet at binunot nito ang pitaka sa bulsa nito.

Hindi ko mapigilan ang hindi pangilidan na naman ng luha. Iyon kasi ang pitaka nito na iniregalo ko rito. Napansin naman ni Stephen na napatingin ako roon.

“Sweety, bakit naman iyang bulok na pitaka pa rin na iyan ang gamit mo. Itapon mo na iyan. Bibilhan na lang kita ng mas maganda at mas mahal diyan.” Wika ni Stephen rito.

“Hindi ba regalo mo sa akin ito, Sweety?” Takang tanong ni Emmet rito. Bigla akong nalito sa sinabi ni Emmet. Paanong si Stephen ang nag regalo nun. Eh, ako ang nag bigay sa kanya nun.

“Ah, eh. L-Luma na kasi siya. Anyway, sige na bayaran mo na. Para makaalis na tayo rito sa bar na ito at ng makantot mo na kami muli.” Mabilis na sambit ni Stephen rito.

Sinunod na lamang ni Emmet ang sinabi nito at ibinigay sa akin ang dalawang libong papel. Hindi na nila hinintay pa ang sukli at mabilis ng tumayo ang mga demonyo roon.

Nagpaalam pa nga ang mga ito sa akin para ipakita na isa isa itong hinalikan ni Emmet sa labi. Mas laplapan nga lang ang naganap kila Stephen at Emmet. Saka nag lakad na paalis sa bar na iyon.

Habang nagliligpit ako ng lamesa na ginamit nila lumapit sa akin si Icarus. Tinignan ako nito sa mata. Hinintay ko kung may sasabihin ito pero na pailing iling na lamang ito sa akin.

Alam kong may nais itong sabihin pero mas minabuti na lang nitong issarilihin iyon. Nakita siguro nito ang mga lungkot na bumakas sa aking mga mata. Kaya naunawaan ako nito.

Akala ko nga ay matatahimik na ako ng gabing iyon pero hindi pa pala. Dahil pina tawag ako ni Boss Eros sa loob ng opisina nito.

“Richard, tawag ka saglit ni Boss Eross. Ako na diyan.” Sambit ni Blue sa akin. Wala akong ideya kung bakit ako nito pinatawag.

Pagpasok ko sa loob ng opisina nito ay seryoso ang mukha nito na nakatingin sa laptop nito. Nag angat ito ng tingin sa akin at pinaupo ako. Kabado ako sa pagiging seryoso ng mukha nito. Inisip ko tuloy kung may nagawa ba akong kamalian. Wala naman akong matandaan. Maliban na lang ginawa ng grupo nila Stephen.

“Magandang gabi po, Boss.” Pag bati ko rito.

“Magandang gabi din, Richard. Hindi na ako magpapa ligoy ligoy pa. Hindi ka na part time lang. Regular na empleyado ka na rito.

Mahusay at masipag ka kasi. Kaya naman natuwa kami sayo ng kapatid kong si Icarus. Congrats. Pagbutihin mo pa ang pagtatrabaho at pag aaral mo.” Sambit nito sa akin na ikinatuwa ko.

Nakahinga naman ako ng maluwag sa sinabi nito. Akala ko kung ano na ang sasabihin nito. Nagpasalamat ako rito at kinamayan ko ito sa labis na tuwa. Kahit paano ay may naging maganda ring pangyayari sa buhay ko.

Bubuksan ko na sana ang pintuan upang lumabas, ng tinawag muli ako nito. Napalingon ako rito.

“Yes, Boss.” Tanong ko rito. Matagal ako nitong tinitigan bago ito nag sabi ng wala.

Pakiramdam ko ay may nais pa itong sabihin sa akin pero hindi na lang nito naituloy iyon. Ano

kaya yun?

“Uy, Richard. Nag break ka na ba? Una na ako sayo, ah. Gutom na talaga ako, eh.” Wika sa akin ni Cypher. Isa rin itong waiter na kagaya ko. Tumango na lang ako rito.

Sakto naman iyon na may ihahatid palang order sa table number 8. Ako na ang naghatid nun sa customer. At inabala na lamang ang sarili sa pagtatrabaho.

Nag pakapagod ako ng husto para naman hindi ko na maisip pa ang mga problema na binigay sa akin ni Stephen.