Chapter 11 "Mine" Lunch was quiet. We ate in an Italian restaurant just near their building. He was still in a foul mood kaya hinayaan ko na lang. I'm so used to it, that I'm used to ignoring his tantrums. Ipinaglahi ata sa sama ng loob ni Tita ang taong ito. "What are you going to do?" Tanong niya. "What do you mean?" "You quit your job, what are your plans? Sandali akong nagisip nang walang pumasok sa isip ko, nagkibit balikat na lang ako. "May be I should leave in with you... tapos buhayin mo na lang ako, you're rich anyway." I said nonchalantly. His brows furrowed. I burst out laughing. "What isn't a good idea?... I won't make a punch in your millions Rurik." Napailing na lang siya walang planong sakyan ang kabaliwan ko. He is really no fun. I wonder af

