Malalim na ang gabi ngunit hindi pa din dinadalaw ng antok si Uno. Nakahiga lamang siya sa malambot na kama na nasa loob ng kanyang kwarto na madilim at tanging ang sinag lamang na nanggagaling sa buwan sa labas na tumatagos sa bintana ang nagbibigay liwanag.
Nakaunan ang dalawang kamay ni Uno sa kanyang ulo habang nakatitig sa kisame. Hanggang ngayon ay naiisip pa rin niya ang naging usapan nila ni Lyndon. Ngayon nagsink-in sa kanya na nasabi pala niya ang halos lahat ng hindi magandang nangyari sa buhay niya at hindi niya maintindihan kung bakit.
Ngunit aminado si Uno na gumaan ang pakiramdam niya matapos niyang mailahad kay Lyndon ang lahat. Pakiramdam niya, tama lamang na nasabi niya ito pero may bahagi rin sa kanya na hindi.
Napabuntong-hininga si Uno. Ipinikit niya ang kanyang mga
