f****d Submission (Completed)

Ikatlong Kabanata

Kabanata III: Keevah

******

(Background music)

We Can't Stop - Reggae Version

It's our party, we can do what we want

It's our party, we can say what we want

It's our party, we can love who we want

We can kiss who we want

We can screw who we want

"Whooo!!! Yeah.....! Yeah!!" masayang sigaw ni Aimunn habang nasa loob ng isang night  club at sumasayaw kasama ang mga taong di niya kilala. Mag-isa lang siya at walang kasama hati ang lungkot at saya na mamumutawi sa kanyang namumulang mukha.

Red cups and sweaty bodies everywhere

Hands in the air like we don't care

'Cause we came to have so much fun now (hey, hey, hey)

Bet somebody here might get some now

If you're not ready to go home

Can I get a "Hell no" (Hell no)

'Cause we gonna go all night

'Til we see the sunlight, alright (hey, hey, hey)

Gusto niya lang makalimutan ang lahat ng kanyang problema kahit panandalian, kahit isang utang na saglit lang. His pain leaves for a little while due to drugs and alcohol intake but never totally fades, it holds and stays deep in him in a form of invisible scars across his heart.

He was still finding what his heart truly desires so he took the journey of an endless path seeing no purpose at all.

Fucking. Killing. Drinking. f*****g.

These are the words where his epic journey cycled, that he can't live without.

So la-da-di-da-di, we like to party

Dancing with Molly

Doing whatever we want

This is our house

This is our rules

And we can't stop (whoa)

And we won't stop (whoa)

Maraming alak na ang nainom ni Aimunn, ilang bote na ng beer ang napatumba niya ngunit siya'y patuloy pa rin sa pag inom. Mas maraming alak na ang nananalantay sa kanya kaysa sa sarili niyang dugo. Wala na siya sa tamang huwisyo.

"Hey dude, wanna party with me." sabi ng isang lalaki na medyo mas matanda sa kanya, bigla na lang itong sumayaw sa tabi niya.

Hinawakan siya nito sa kamay at pumunta sa isang madalim na sulok ng club habang ang pula, asul at luntiang ilaw ay pa tuloy pa ring umiikot sa lugar na iyon.

Nagsimulang himasin ng lalaki ang ari ni Aimunn. Siguro'y nabighani ang lalaki sa mukha at katawan ng binata.

The old man never ceased to caress Aimunn's manhood even if it is still covered. Aimunn can't stop him since he was already drunk as hell, he knew nothing, all he thought and saw was a beautiful fair skinned woman with long silky hair seducing him and taming his half-erect c**k. Aimunn's body turns into an ember of fire so he bring down his ripped jeans, his bulging manhood stood pointing to the man's excited face.

The man kneeled down and gripped on his fully erect c**k, he widely opened his mouth and thrusted Aimunn's beating c*ck into his warm tongue. The man begin to suck Aimunn like a hungry crying baby yearning for some milk to satiate his thirst and cravings.

Saliva drops from his mouth, the man was looking at Aimunn while he was sucking him like sipping softdrink from a gigantic straw.

The head of Aimunn's c**k glistened in the blue light, the man started to bring down his short as he started to put Aimunn's huge precious piece of flesh inside his ass.

Nagsimula na nga bumayo ang lalaki habang si Aimunn ay nakasandig lang sa isang pader upang di siya tuluyang tumumba. Hindi masyadong gumagalaw si Aimunn sapagkat hindi niya na kaya ang kanyang sarili.

Mabilis na humarurot ang tuwang-tuwang matandang lalaki na akala mo'y naka jackpot sa lotto.

Mga ilang bayo pa ang ginawa niya ay umaabot na nga sa rurok si Aimunn. Hinayaan niya lang ang binata na pumutok sa loob niya. Ramdam ng matandang lalaki ang pagdaloy ng katas ni Aimunn sa loob niya. Matapos iyon ay hinugot na nga niya ang pagka lalaki ni Aimunn mula sa kanyang butas sa likod, malayang umagos ang likido ni Aimunn galing sa kanyang butas.

The man left Aimunn when he also unknowingly reached his climax, he left him like a filthy trash in the middle of nowhere.

Aimunn slowly lay down on the cold concrete floor unconscious, no one from the happy people inside the club noticed him waiting for help in the very dark corner. Moments passed, Aimunn had a bit concious, he tried to crawl out of the building, that time people already see his situation but they did not give concern to him at all, they don't give a f*****g care about him.

Walang ibang ginawa si Aimunn kundi ay gumapang lang hanggang sa makalabas na nga siya sa gusaling iyon.

Wala na ring masyadong tao sa kalsada dahil alas dose na ng gabi, tanging mga sasakyan na lamang ang kanyang nakikita sa daan. Nagpumilit pa rin siyang tumayo gamit ang natitira niya pang lakas sa katawan, nag lakad siya ng dahan dahan at pasuray-suray upang makarating sa kanyang sasakyan at makauwi na.

Subalit sa pagpupumilit niyang iyon na mag lakad at makarating sa kanyang kotse ay di-inaasahang natapilok siya, nabagok ang ulo at nawalan ulit ng malay, siya'y nakahandusay malapit sa isang punong  basurahan kung saan merong asong kumakalkal sa laman nito.

Nakahiga siya sa lupang may tumutubong mga damo, walang damit pang-itaas kaya dama ng kanyang katawan ang lamig ng hangin na dala ng hating gabi.

*******

Halos lahat ng bagay sa loob ng bahay ay umaalog, ang babasaging baso at tasang maraming mantsa na nasa ibabaw ng mesa ay malapit ng mahulog, ang picture na nakasabit sa marupok nandingding ay sumasayaw papuntang kaliwa at kanan.

Ang mga tao sa loob nito ay kanya-kanyang hawak ng mga bagay upang hindi ito tuluyang mahulog at mabasag. Ang buong bahay ay nanginginig dahil sa pag daan ng isang malaking tren kasabay ng nakakabulabog nitong tunog.

Because of the noise created by the train who passed by the house at 7:00 am Aimunn sluggishly opened his eyes and stretched his arms and legs as what he usually does at the time he woke up. His vision is still blurry but he already wonder why the place is kinda different, so he quickly scratched his eyes to clearly see things surrounding him.

"What the f**k I am doing here!!! Anong impiyernong lugar to?" malakas at mabilis na pagkakasabi ni Aimunn nang makita niya ang kakaibang lugar na hindi sakanya pamilyar, mula sa tagpi tagpi nitong  bubong na gawa sa yero at malalaking tarpaulin ng mga kandidato pati na rin sa mga nagpatong-patong na kalakal ng basura umikot ang ulo ni Aimunn upang matukoy kung anong lugar iyon.

"H'wag kang sumigaw nasa bahay ka namin."  wika ng isang dalagita na may dalang isang tasa ng kape.

"Bahay ba 'to? I think its not! This is a big f*****g pile of trash!" sagot ni Aimunn sa dalaga. "Teka sino ka ba? I didn't even know you! At ikaw ba nagbihis sakin ah! Nakita mo ari ko? Malaki? Nasiyahan ka naman ba sa nakita mo? Satisfied?!" tuloy tuloy na tanong ni Aimunn sa dalaga nong nakatayo na ito mula sa kanyang pagkakahiga.

"Nakapikit naman ako nong binibihisan kita, tsaka tumulong lang naman ako. Nakita kasi kitang nakahandusay malapit sa may basurahan kaya tinulungan na kita. Naawa lang ako sa'yo." tugon ng mabait na dalaga.

"You know what's pityful? It's not me! Kundi ikaw! Look at you wearing that old clothes? And you called this home?! This is even worse than a dog house." Aimunn replied with a high tone of voice, the lady just humbly listened to him, she did not felt anything from Aimunn's painful words.

" Hindi kami nakatira sa typical na bahay na iniisip mo pero para sakin this is more than home. Kasama ko ang tatay at kapatid ko dito. At masaya at kontento kaming namumuhay sa lugar na itong sinasabing mong mas masahol pa sa bahay ng aso." mahinahon na pagkakasabi ng dalaga sabay ngiti sa kanya.

" Keevah! Malalate ka na. " sabi ng isang matandang lalaki pagkapasok niya sa barung-barong na bahay.

" Wait lang po Tay. " magalang na sagot ng dalaga.

Yumakap ng mahigpit si Keevah sa kanyang ama, at sa pagkakataong iyon ay na tulala si Aimunn, parang may kumurot sa puso niya dahil sa inggit.

Isa sa bagay na pinaka gusto niyang maranasan ay ang yakap ng isang ama, ngunit di niya man lang ito nadama simula nong unang iyak at unang tunghay niya sa mundo. Simula pagkabata niya 'yon lang ang inaasam niya.

"Ako pala si Keevah, sige una na' ko ha, lagi kang welcome dito sa palasyo namin."  sabi ni Keevah kay Aimunn sabay bigay ng isang matamis na ngiti, at nag lakad na sila papalabas ng tatay niya.

"Maganda ba damit ko tay?"

"Sobrang ganda kamahalan, para kang isang prinsesa."

"Tawagin ang mga kawal!"

Nagtinginan muna sila at sabay nagtawanan ang mag-ama.

Inalalayan ng kanyang Kapatid na lalaki si Keevah habang ito'y sasakay na sa tricycle.

"Nawa'y maging matiwasay ang inyong paglalakbay mahal na prinsesa." sabi ng kanyang Kapatid.

Salat man sa yaman sina Keevah pero hindi naman siya nag kulang sa pagmamahal at aruga ng kanyang pamilya. Nasa likod lagi ni Keevah ang kanyang pamilya, nakasuporta.

Pinagmamasdan lang sila ni Aimunn at natunghayan niya kung paano tumawa at sumaya ang pamilya ni Keevah na kahit kailan ay alam niyang di mangyayari sa kanya.

Malungkot na umalis si Aimunn pero hindi siya lumayo, inantay niya si Keevah at sa pag-aantay na iyon. Tanging mga marurungis na bata ang kanyang nakikita, sila'y masiglang naglalaro sa gitna ng sikat ng araw kasabay ng kanilang malulutong na halakhak at tawa.

Habang nagmamasid sa mga batang naglalaro ay napapangisi din si Aimunn. Hindi niya kasi naranasan ang bagay na ganun simula nong bata palang siya. Siya'y nakakulong sa kanyang kwarto nag lalaro ng mga mamahaling laruan at video games ng mag-isa lang.



Siya'y nakatambay sa isang maliit at medyo madilim na tunnel upang di maarawan, inaantay ang pagdating ni Keevah.

*****

Makalipas ang tatlong (3) oras.

Naglalakad pauwi si Keevah mula sa kanyang paaralan nakita niya si Aimunn na nakaupo sa loob ng isang lumang tunnel katabi ng maliliit na tipak ng bato.

"Hi! Bat andito ka pa? Masakit pa ba katawan mo?" nag-aalang tanong ni Keevah. Siya'y nasa likod ng binata kaya hindi nito namalayan ang kanyang pagdating.

Mabilis na tumayo si Aimunn mula sa kanyang relax na pagkakaupo.

"I just wanna say thank you!" sabi ni Aimunn at hindi siya makatingin ng deretso sa dalaga.

"Sure! Kumain ka na? Yung wallet at susi mo nasa mesa, nakita mo ba?" sambit ni Keevah "Buti walang masamang nangyari sa'yo."

"Yeah! I found those things. I have them already. Ba't mo pala ako niligtas? Hindi mo nga ako kilala e'. What if I am a murderer, a killer?" Aimunn curiously asked.

"Sa tingin ko hindi ka naman ganon. I know you are kind. Tsaka yun ang turo saken ng nanay ko. Help other people even if you don't know them." sabay ngumiti ulit si Keevah.

"I don't see your mom, where is she?" Aimunn inquired.

Biglang nag-iba ang awra ng dalaga, tumamlay siya at napayuko na lang.

"Sabi nila patay na daw nanay ko pero di ako naniniwala, baka nawawala lang siya at hinahanap kami. Ilang taon ko na rin siyang inaantay, siguro 15 years na din. Elementary pa lang kasi ako nong nawala siya." malungkot na kwento ng dalaga habang si Aimunn naman ay nakikinig ng maigi sakanya.

"Mas mabuti pa nga kalagayan mo kesa sakin. I think I have to go. I stayed because I wanna say thank before I leave. I owe you." sabi ni Aimunn at nag lakad na ito papalayo kay Keevah.

*****itutuloy